Το κουτί των αναμνήσεων

Όλοι έχουμε ένα κουτί αναμνήσεων, θαμμένο στο πιο ψηλό ράφι, που μέσα χώνουμε τις καλύτερες και τις χειρότερές μας αναμνήσεις.

Τα πρώτα φλερτ, το πρώτο μας φιλί, ο πρώτος μας έρωτας. Εκείνες τις στιγμές που τώρα θα θέλαμε να ζήσουμε ξανά, γιατί όλα ήταν τόσο καινούργια και πρωτόγνωρα, συναισθήματα που δεν είχαμε βιώσει ποτέ. Τα σχολικά μας χρόνια, ώρες ανεμελιάς και ξενοιασιάς. Τότε θέλαμε όσο τίποτα να μεγαλώσουμε, δεν αντέχαμε το διάβασμα κι εκείνες τις  βασανιστικές ώρες στο σχολείο, που οι δάσκαλοι κι οι καθηγητές μας περνούσαν από εξέταση. Αλλά κι οι εκδρομές που ποτέ δε θα ξεχάσουμε, παρέα όλοι μαζί. Εκείνες τις αναμνήσεις δε θα τις ζήσουμε ποτέ ξανά και φυσικά θα είναι πάντα στο μυαλό μας.

Οι στιγμές του πρώτου μας έρωτα, με εκείνες τις πεταλουδίτσες στο στομάχι όταν συναντάς τον άλλον. Το πρώτο μας φιλί κι η πρώτη μας σεξουαλική επαφή. Πόσο αθώα συναισθήματα και πόσο εύκολα θεωρούνται πια στην εποχή μας. Βέβαια, αυτό που δε θα ξεχάσουμε ποτέ είναι ο πρώτος χωρισμός , η πρώτη χυλόπιτα που μπορεί να φάγαμε, η πρώτη απογοήτευση. Όλα τα βλέπαμε μαύρα, κι ας ήταν όλη η ζωή μας μπροστά.

Τα φοιτητικά μας χρόνια, αν τα περάσαμε και σε άλλη πόλη τότε με τίποτα δεν μπορούμε να ξεχάσουμε εκείνες τις στιγμές. Για πρώτη φορά μόνοι μας σε σπίτι, μακριά απ’ τους γονείς. Ατελείωτες ώρες μαζί με τους συμφοιτητές μας, τα πάρτι που με το ζόρι θυμόμασταν τι είχε γίνει το επόμενο πρωί κι οι καινούργιες σχέσεις. Πόσες εμπειρίες και αναμνήσεις από εκείνα τα χρόνια; Αποτυχίες σε μαθήματα και το άγχος της εξεταστικής.

Μετά έρχονται οι αναμνήσεις της πρώτης μας δουλειάς, πρώτη φορά που βγάλαμε τα πρώτα μας χρήματα και νιώσαμε ανεξάρτητοι. Τα πρώτα ζόρια της δουλειάς δεν μπορείς να τα ξεχάσεις. Ψαρωμένοι και σχεδόν ανίκανοι στα πρώτα μας βήματα, εκεί που το αφεντικό μας έμοιαζε με τον κακό στη ζωή μας, πήραμε τόσες πολλές εμπειρίες για να φτάσουμε εδώ που είμαστε σήμερα.

Απίστευτες στιγμές με φίλους, οι εκδρομές κι ο έρωτας ήρθαν στη ζωή μας. Δεν είναι, όμως, μόνο οι όμορφες στιγμές μέσα σε αυτό το κουτί των αναμνήσεων μας, είναι κι οι άσχημες, ίσως οι χειρότερές μας  που δε θα μπορέσουμε να ξεχάσουμε ποτέ. Η απώλεια κάποιου δικού μας ανθρώπου, η φυγή του που μας έπιασε απροετοίμαστους, η πρώτη φορά που αντιμετωπίσαμε κάτι τόσο δυνατό. Δεν πρόκειται πότε να ξεχάσουμε αυτή την απώλεια, απλά μπορέσαμε να προχωρήσουμε, γιατί με τα χρόνια αλλάζεις κι όλοι μας αλλάξαμε.

Και τα χρόνια περνάνε, κι αυτό το κουτί συνεχίζει να γεμίζει με ενθύμια και φωτογραφίες, με εμπειρίες κι αναμνήσεις. Υπάρχουν στιγμές που θέλουμε να το κατεβάσουμε για να έρθουν όλα και πάλι μπροστά μας, υπάρχουν κι εκείνες οι στιγμές που δεν μπορούμε να το κάνουμε γιατί μας πονάει, θέλουμε να τις αφήσουμε θαμμένες, ίσως και για πάντα.

Όμως όλες αυτές οι εμπειρίες στη ζωή μας, μας έκαναν αυτό που είμαστε σήμερα. Μέσα απ’ τα λάθη και τις επιτυχίες μας αποκτάμε την εμπειρία και μαθαίνουμε τον τρόπο να φτάσουμε στη δική μας ευτυχία. Το παρελθόν μας υπάρχει για να μας θυμίζει το σημείο που έχουμε καταφέρει να φτάσουμε σήμερα. Μπορεί να μην είναι η ζωή που είχαμε ονειρευτεί, αλλά είναι στο χέρι μας να την κάνουμε να γίνει έτσι όπως τη θέλουμε. Να είμαστε ευγνώμονες για όλα αυτά που ζήσαμε και τυχεροί που έχουμε να ζήσουμε άλλα τόσα.

Η ζωή είναι όμορφη όπως και να είναι, είναι μία και μοναδική. Και κάθε φορά που βρίσκεται στο δρόμο μας μία δυσκολία, ας σκεφτούμε πως έχουμε τη δύναμη να την ξεπεράσουμε, όπως ξεπεράσαμε άλλα τόσα.

Το κουτί των αναμνήσεών μας, με ασήμαντα δωράκια σημαντικών ανθρώπων μας, αποκόμματα εισιτηρίων απ’ τις μεγάλες φυγές κι επιστροφές μας, θα είναι εκεί πάντα να μας θυμίζει το παρελθόν μας, για να το ανοίγουμε όποτε εμείς θέλουμε κι αντέχουμε.