Πιο ειλικρινή τα «μαζί» που δε φόρεσαν την ταμπέλα της σχέσης

Παντού υπάρχουν ταμπέλες. Στο δρόμο, στους τοίχους, στην αγαπημένη μας καφετέρια, στο γραφείο. Είναι αυτά τα μεγάλα γράμματα που φωνάζουν για να μας δείξουν κάτι, για να μας πουν μία είδηση. Υπάρχουν, όμως, κι οι άλλες, αυτές που έχουν φτιάξει οι άνθρωποι για τις σχέσεις τους μεταξύ τους.

Εκείνες οι ετικέτες που φοράνε στους «ελεύθερους», στους «σε σχέση» και στους «είμαι με κάποιον». Είναι αυτές οι ταμπέλες που μας κοτσάρουν χωρίς να έχουμε ανακοινώσει το οτιδήποτε και ξαφνικά βρισκόμαστε σε μια κατάσταση που άλλοι προσπαθούν να ορίσουν. Η σχέση ξεχωρίζει αυτούς που έχουν σύντροφο από εκείνους που δεν έχουν, χωρίς βέβαια να γνωρίζουμε αν οι άνθρωποι δίπλα τους τούς προσφέρουν πραγματική συντροφιά.

Κι είναι κι εκείνοι που δεν έχουν ιδέα τι κάνουν στη ζωή τους και που κυρίως δεν έχουν σκοπό να κυκλοφορούν με καμία επιγραφή πάνω απ’ το κεφάλι τους, μα να είναι ελεύθεροι ερωτευμένοι. Δεν έχουν λόγο να κατηγοριοποιήσουν τον εαυτό τους και να στριμώξουν σε ένα κουτάκι και το άτομο που βρίσκεται δίπλα τους. Είναι αυτά τα άτομα που ανήκουν σε κάποιον μα δε θέλουν να εγγυηθούν τίποτα, αρνούνται να μπουν στο τσουβάλιασμα μας σχέσης.

Τους ενοχλούν οι σφραγίδες, μα είναι οι ίδιοι που κατά πάσα πιθανότητα είναι οι πιο αφοσιωμένοι «σχεσάκηδες». Κάτι που δε θα σου παραδεχτούν ποτέ. Τους αρκεί που είναι μαζί με τον άνθρωπό τους και ζουν ακριβώς όπως κι οι «σε σχέση» με τη βούλα. Απολαμβάνουν τα ίδια πράγματα και συνήθως κάνουν περισσότερα απ’ όσα υποδηλώνουν την πραγματική αξία ενός «μαζί».

Είναι, ίσως, τα πιο συνειδητοποιημένα άτομα. Κι όχι, δε φοβούνται να πουν τις λέξεις «σχέση» και «δέσμευση». Απλώς δεν τις γουστάρουν σε καμία περίπτωση. Ας πούμε ότι τους φαίνονται πολυφορεμένες. Αυτό που γουστάρουν πιο πολύ είναι το σύντροφό τους κι όσα συμπεριλαμβάνει η κοινή τους καθημερινότητα.

Όσα μοιράζονται, τις ατελείωτες βόλτες και κουβέντες, τα πρωινά και τα αξημέρωτα βράδια που περνάνε στο αγαπημένο τους στέκι. Δεν έχουν ανάγκη από μία πινακίδα στο μέτωπό τους, προτιμούν μονάχα ένα χέρι να τους τραβάει προς το μέρος του. Δε συμπαθούν τη θεωρία, αγαπούν τις πράξεις, καμιά φορά υπόσχονται πολλά, πάντα όμως τα εννοούν κι εν συνεχεία τα πραγματοποιούν.

Όσοι φαντάζεστε πως οι χαρακτήρες αυτοί δειλιάζουν και τρέμουν τη συνύπαρξη, απλά απατάστε. Κι αν κάποιοι όντως είναι φοβισμένοι κι επιφανειακοί, χωρίς αυτούς δε θα υπήρχαν κι οι εξαιρέσεις που φυσικά επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Εκείνοι οι τολμηροί, άνετοι κι ήρεμοι, που περνάνε χρόνο και στιγμές με τον εαυτό τους κι αυτό τους φτάνει και τους περισσεύει κι ύστερα προσφέρουν συνειδητοποιημένα τον εαυτό τους και σε κάποιον άλλο.

Εξάλλου, τι είναι σχέση; Τι θα πει δέσμευση; Τι τους κάνει να αποφεύγουν τόσο να το πουν; Είναι μία απλή λέξη που διευκολύνει στο να αποτυπώσουμε μία προκαθορισμένη κατάσταση που υπάρχει γύρω μας και συμβαίνει. Όταν αναφερόμαστε σε κάποιους λέγοντας ότι είναι σε σχέση, αυτομάτως οι ίδιοι δεσμεύονται και κατηγοριοποιούνται. Γιατί να μην τους ονομάσουμε ερωτευμένους ή και τρελούς; Δεν είναι διαφορετικοί απ’ τους δήθεν ελεύθερους. Αναπτύσσουν ένα δικό τους «μαζί», ουσιαστικό, με τρόπο που μόνο εκείνοι γνωρίζουν θέτοντας μικρά καθημερινά βήματα και στόχους που σημάνουν μελλοντικά σχέδια.

Η φράση «είμαι με κάποιον», λοιπόν, ενδέχεται να έχει ποικίλες σημασίες και να διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο, να αλλάζει από σκέψη σε σκέψη. Παρ’ όλα αυτά οι ξεχωριστοί, που υιοθετούν την πιο ελεύθερη αυτή ιδέα ενός πιο αληθινού «μαζί» κι ενοχλούνται με τον τρόπο που χρησιμοποιούμε παγιωμένες έννοιες, είναι ικανότατοι να νιώσουν, να δώσουν και να κρατήσουν σε κάθε περίπτωση το πρόσωπο που έχουν και θέλουν να συνεχίσουν να έχουν δίπλα τους.

Μη φοβηθείς να αφεθείς σε αυτόν το παράξενο και περίεργο, για σένα, τύπο που βρέθηκε στο δρόμο σου και θέλησε να σου δείξει έναν άλλο τρόπο, ίσως πιο αυθεντικό. Μην τρομοκρατηθείς με την ιδέα αυτή και μη σκεφτείς ότι δεν πρέπει να μπλέξεις, να ερωτευτείς ή ακόμη και να δεθείς μαζί του. Στην πραγματικότητα, είναι λίγο παραπάνω συνειδητοποιημένος και γνωρίζει πολύ καλά τι θέλει να έχει δίπλα του. Άφησέ τον να σε ταξιδέψει στη δική του εικόνα για τα πράγματα, αφού για εκείνον είσαι η σωστή επιλογή του.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι δε θα σου κρεμάσει καμία ταμπέλα πάνω σου, για πράγματα που για εκείνον είναι αυτονόητα κι αν κοιτάξεις μες στα μάτια του θα τα διαβάσεις κι εσύ!