Ξενυχτάδικα gay-friendly

Ξενυχτάδικα gay-friendly. Βράδια άυπνα, που νικούν τα ρολόγια και ξημερώνουν με μουσική, αλκοόλ κι ένα αλλόκοτο κέφι. Μια νύστα μπερδεμένη με μια υπερένταση και μια επιθυμία που ικανοποιήθηκε ή γυρεύει ακόμα την ηδονιστική απόλαυση της πλήρωσης. Άνθρωποι που αψηφούν την κούραση και κερδίζουν στιγμές αφημένοι σε έναν αλλιώτικο ρυθμό. Σε ένα ρυθμό που για εκείνους συνεπάγεται ελευθερία.

Δεν υπάρχει dress code. Καθένας πρεσβεύει αυτό που νιώθει κι όχι αυτό που επιβάλλεται. Άνετα αθλητικά παπούτσια, χαλαρά τζιν, μπλουζάκια που έχουν κάτι να πουν, δεμένες ζακέτες στη μέση για τις πρωινές ώρες, μαλλιά σε βολικές κοτσίδες, ένα κινητό και μερικά χρήματα στην τσέπη κι η νύχτα απολαμβάνεται στην απλότητά της.

Εδώ όλοι κουβαλούν τη συναισθηματική τους κατάσταση ανεπεξέργαστη. Δεν προσποιούνται διαθέσεις για να αρέσουν. Θα δεις εκείνον που βαριέται κι ήρθε για την παρέα, εκείνον που ήταν περαστικός κι απλά παρασύρθηκε σε ένα χαλαρό τάχα ποτό, εκείνον που χορεύει ξεκούρδιστα κι ασταμάτητα, εκείνον που προσπαθεί να ανοίξει κουβέντα πάνω απ’ τη δυνατή μουσική. Δεν προετοιμάζονταν ολόκληρη εβδομάδα για μία έξοδο που θα διαφημίσουν στα social media. Είναι εδώ γιατί δεν ήθελαν να είναι πουθενά αλλού.

Εδώ η ηθική δε συνεπάγεται ανούσιους καθωσπρεπισμούς. Κανείς δεν κρίνεται γι’ αυτό που είναι εφόσον δεν ενοχλεί και δεν προσβάλλει κανέναν. Εδώ όλοι μπορούν να είναι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους, γιατί απλά μπορούν να νιώθουν και να είναι ελεύθεροι κι ευτυχισμένοι. Χωρίς να επαγρυπνούν για κακόβουλα σχόλια, επικριτικές ματιές, δακτυλοδεικτούμενες αντιδράσεις. Γιατί κανείς δε χρωστά τίποτα σε κανέναν κι η νύχτα ανήκει εξίσου σε όλους.

Εδώ το φλερτ διαχέεται πιο ανεξέλεγκτο από ποτέ. Χωρίς αποστολείς και παραλήπτες να διαχωρίζονται σύμφωνα με το φύλο. Ο ερωτισμός έχει την απεραντοσύνη που του αρμόζει. Χωρίς να λιποψυχά μπροστά σε φοβίες. Χωρίς να περιορίζεται στους τύπους. Με την έλξη αφημένη σε όλα της τα ερεθίσματα και τη διαίσθηση να στοιχηματίζει για το απρόσμενο. Τα μάτια κάνουν παιχνίδι και καρφώνονται εκεί που μαγνητίζονται και μόνο. Κι αν αντέχουν το ρίσκο, αποζητούν και το παρακάτω.

Εδώ θα δεις ανθρώπους να ερωτεύονται δίχως αύριο, γιατί για μερικές ώρες μπορούν να το ζουν όπως το ποθεί το είναι τους. Γιατί αύριο ίσως να περπατούν με τα χέρια πλάι-πλάι, να πίνουν καφέ καθισμένοι απέναντι σαν φίλοι, να προσποιούνται από αδυναμία ή από επιλογή, αλλά απόψε ό,τι είναι δικό τους μπορούν να το χαρούν απροκάλυπτα. Για λίγες ώρες κάνουν την επανάστασή τους κόντρα στην κανονικότητα που όρισαν άλλοι κι αποδίδουν στη διαφορετικότητα την ομορφιά που της αξίζει.

Ίσως σε αυτά τα μαγαζιά να ζει το ιδανικό. Αυτό που θα ‘πρεπε να ζει κι εκεί έξω, αλλά ακόμα μάχεται με τις κοινές γνώμες. Σχηματίζεται μια μικρή κοινωνία που φτιάχνει τους δικούς της κανόνες και πρεσβεύει τις δικές της αρετές. Όσοι ένιωθαν μόνοι μες στις σεξουαλικές τους επιλογές, εδώ αναιρούν τις ανασφαλείς τους σκέψεις. Τα πρόσωπα αρχίζουν να γίνονται γνώριμα κι οι περαστικοί γίνονται σιγά-σιγά θαμώνες. Γνωρίζονται, χαιρετιούνται, έρχονται κοντά και τους ενώνει το κοινό μυστικό ή η κοινή επιθυμία.

Και κάπως έτσι, αυτά τα μαγαζιά γίνονται οικεία. Γίνονται δικά σου σαν να σου ανήκουν ή σαν να ανήκεις εσύ σε αυτά. Κάποιοι είναι φίλοι κι άλλοι εχθροί, κάποιοι πρώην κι άλλοι οριακά νυν, κάποιοι γνωστοί κι άλλοι «καινούργιοι». Και σχηματίζουν έναν κύκλο ανθρώπων που αν αποτυπώνονταν σε χρώματα, θα είχαν αυτά του ουράνιου τόξου. Φωτεινά, ζωηρά και θερμά. Όπως τα χαμόγελά τους, όταν είναι απλά ο εαυτός τους.