Να ‘σαι σύντροφος, όχι θαυμαστής!

Θυμάσαι ακόμη την πρώτη φορά που είδες αυτόν τον άνθρωπο. Κάτι σε τράβηξε στο πρόσωπό του σε εκείνο το γιορτινό τραπέζι. Πριν ακόμη γνωριστείτε είχες ακούσει αρκετά. Άνθρωπος ευθυνόφοβος, κακομαθημένος, άπιστος, αναξιόπιστος, λέγανε οι φήμες. Όταν, όμως, συστηθήκατε όλα όσα είχες ακούσει πιο πριν ξεχάστηκαν. Έβλεπες μόνο μια πηγαία αυτοπεποίθηση, έναν γοητευτικό αυθορμητισμό και φυσικά ένα φωτεινό χαμόγελο. Ίσως έφταιγε που είχες χωρίσει πρόσφατα ή που ήσουν σε περίεργη φάση στη ζωή σου, αλλά φάνηκε να ήρθε την κατάλληλη στιγμή για να αισθανθείς κάτι ξεχωριστό.

Γίνατε αχώριστοι. Οι άμυνές σου έπεσαν, έδωσες ό,τι είχες. Αργότερα κατάλαβες πως αυτό ήταν και το μεγαλύτερό σου λάθος. Μπήκες ανυποψίαστα και με μια επικίνδυνη αθωότητα σε ένα παιχνίδι στημένο. Ίσως έφταιγε η ανασφάλεια κι η απειρία σου. Έπεσες με τα μούτρα κι έπεισες και τον εαυτό σου πως είχες βρει το δέκα το καλό. Άργησες να καταλάβεις πως σε αυτή τη σχέση θα κατείχες ρόλο κομπάρσου.

Δεν το ήξερες όταν ξεκίνησαν όλα, αλλά τώρα πια έχεις μάθει καλά. Για να λειτουργήσει μια σχέση με ένα νάρκισσο πρέπει να το πάρεις απόφαση πως για όσο κρατήσει θα πρέπει να έχεις ρόλο θαυμαστή και πιστού υπηκόου κι όχι συντρόφου. Θα χρειαστεί να κάνεις πολλές υποχωρήσεις και να βάλεις τις δικές σου επιθυμίες σε δεύτερη μοίρα. Όχι μόνο για να θρέψεις λίγο περισσότερο τον εγωισμό του άλλου, αλλά και για να αποφύγεις το επόμενο ξέσπασμά του.

Οι άνθρωποι που δε δέχονται αρνητική κριτική, που έχουν την αίσθηση πως υπερέχουν, πως είναι ανώτεροι όλων, ακόμη κι αν βασίζουν την πεποίθησή τους αυτή σε ψευδαισθήσεις, χωρίς τις περισσότερες φορές τα κατορθώματά τους να συνάδουν με την εντύπωση που έχουν εκείνοι για τον εαυτό τους, είναι δύσκολοι σε κάθε είδους σχέση. Σε μια ερωτική, μάλιστα, μπορεί να γίνουν ανυπόφοροι έως και καταστροφικοί για το σύντροφό τους. Εκείνος, λοιπόν, εκμεταλλευόταν την αδυναμία σου για να ζητάει και να παίρνει συνεχώς περισσότερα.

Στην αρχή για σένα ήταν έρωτας κι αντικειμενικός θαυμασμός. Σου πούλησε το παραμύθι κι εσύ τσίμπησες. Άρχισες να αισθάνεσαι ξεχωριστός γιατί αυτός ο άνθρωπος, ο τόσο ιδιαίτερος, επέλεξε εσένα ανάμεσα σε τόσους άλλους και σε έβγαλε απ’ τη ρουτίνα σου. Σίγουρα σε επέλεξε. Αλλά όχι για τους λόγους που εσύ θα ήθελες. Ίσως είδε μέσα σου τη μοναξιά σου, την ανάγκη σου να ζήσεις κάτι δυνατό και σε θεώρησε εύκολο στόχο. Κι όσο εσύ ζούσες σε μια ψευδαίσθηση το όνειρό σου τον, πρώτο καιρό της σχέσης σας, δε σε ένοιαζε να κατεβαίνεις ένα σκαλί πιο κάτω για να ανεβαίνει εκείνος.

Αργότερα ο θαυμασμός έγινε καθημερινό άγχος και φόβος μη βρεθείς στο στόχαστρό του για τον οποιοδήποτε λόγο. Να προσέχεις τι θα πεις και τι θα κάνεις μόνο και μόνο για να μην του θίξεις τον εγωισμό και δώσεις χώρο στην ανασφάλειά του –ναι, αυτή που τόσο επίμονα προσπαθεί να κρύψει– και καταστραφεί η τέλεια εικόνα του. Αν δεν του έκανες τα χατίρια όλα, έφταιγες. Αν του ασκούσες καλοπροαίρετα κριτική για το πιο απλό πράγμα, έφταιγες και πάλι. Είχες φτάσει στο σημείο να σου γίνει βίωμα και δεύτερη φύση το να πιστεύεις πως εκείνος είναι η τελειότητα κι εσύ απλά ένας τυχαίος. Ένα παιδάκι της σειράς, ένας ανάμεσα στους πολλούς.

Άφησες τον εαυτό σου να πέσει χαμηλά, ίσως γιατί θεωρούσες πως δεν άξιζες κάτι καλύτερο. Κατά βάθος έπαιρνες κι εσύ πράγματα από εκείνη τη σχέση και το ξέρεις. Βολευόσουν αντί να τολμήσεις να κάνεις μια σχέση υγιή κι ισότιμη. Σε είχε κάνει να τα βάλεις με τον ίδιο τον εαυτό και μέσα σου είχες συμβιβαστεί με την ιδέα ότι ίσως, τελικά, να μην αξίζεις και πολλά. Ίσως απλά να ήσουν λίγος. Ανίκανος να είναι σε σχέση, σε δουλειά, σε φιλία. Η μόνη θέση που μπορούσες να έχεις ήταν δίπλα του. Κι αυτή σου την έδινε εκείνος χαριστικά.

Κάποια στιγμή, στη χειρότερή σου ώρα, όταν πλέον είχες μεταμορφωθεί σε ένα άβουλο ον, βρήκες μέσα σου τη δύναμη να απαγκιστρωθείς. Είχες ευχηθεί πολλές φορές να μπορέσεις να φύγεις από εκεί που ήσουν, γιατί το «εκεί» ήταν φθηνό κι αρρωστημένο.

Αν η παραπάνω ιστορία σου είναι γνώριμη, τότε είναι πολύ πιθανό να έχεις υπάρξει σε σχέση με ένα νάρκισσο. Αν τον άφησες εσύ θα πρέπει να το θεωρείς δεδομένο πως κάποια στιγμή θα έρθει σε επαφή μαζί σου, γιατί τη φυγή σου δεν την είχε προβλέψει και σίγουρα δεν μπορεί να τη δεχτεί. Ξέρεις πολύ καλά πως θα επιμείνει για καιρό. Δεν τη σηκώνει ο εγωισμός του την απόρριψη κι αυτό δε θ’ αλλάξει ποτέ.  Εσύ, όμως, άλλαξες και πατάς πλέον γερά στα πόδια σου. Δε θα υποκύψεις. Και γι’ αυτό το λόγο θα πρέπει να τον ευχαριστήσεις.

Δεν μπορείς να αλλάξεις το παρελθόν, αλλά το μέλλον είναι σίγουρα στα χέρια σου.