Δείξε μου τον πρώην σου να σου πω ποιος είσαι

Το παρελθόν είναι μια περίοδος που μπορεί να ‘χουμε αφήσει πίσω μας αλλά κάθε σελίδα της γράφει πολύτιμες πληροφορίες για μας. Κάθε μέρα που βιώσαμε, κάθε μοναδική στιγμή, κάθε άνθρωπος που πέρασε απ’ το κατώφλι μας, όλα αποτελούν δικά μας αναπόσπαστα κομμάτια.

Όλες μας οι εμπειρίες που εμπεριέχονται στο βιβλίο των αναμνήσεών μας χαρακτηρίζονται από λάθη που κάναμε, ευκαιρίες που μας δόθηκαν, αποφάσεις που πήραμε, αλλαγές που τολμήσαμε κι ανατροπές που μας βρήκαν απροετοίμαστους. Κάθε μέρα που περνάει μας οδηγεί ένα βήμα πιο κοντά σε ένα μέλλον γεμάτο προσδοκίες, καθώς το μυαλό μας ωριμάζει κι η συμπεριφορά μας χαρακτηρίζει ένα φανερά πιο κατασταλαγμένο άτομο.

Ακόμα κι αν σήμερα βιώνουμε το παρόν, η ιστορία μας δεν παύει να μας ακολουθεί. Οι επιλογές μας έχουν φέρει στο σήμερα τις δικές τους συνέπειες, κάνοντάς τις τους καλύτερους συμμάχους μας, αν τις αποδεχτούμε. Κάποτε υπήρξαν άνθρωποι που πρωταγωνίστησαν στη ζωή μας. Συνέβαλλαν σε ένα βαθμό στο να γίνουμε αυτοί που είμαστε τώρα πια. Μέσα απ’ τη σχέση μας μαζί τους μεγαλώσαμε μεταφορικά και κυριολεκτικά. Είδαμε τον κόσμο με άλλα μάτια. Πονέσαμε, μοιραστήκαμε, φάγαμε τα μούτρα μας, νιώσαμε ευτυχισμένοι. Αν κι ο καθένας μπορεί να τράβηξε τον δικό του δρόμο, τα αποτυπώματα που άφησε επάνω μας παραμένουν εμφανή και κάπως καθόρισαν και τη μετέπειτα πορεία μας.

Ο λόγος για εκείνον που στο πρόσωπό του είδαμε αυτό το κάτι που τον ξεχώρισε στα μάτια μας. Ο εκλεκτός της καρδιάς μας συνήθως είναι ένας άνθρωπος, κοντά στον οποίο γνωρίζουμε όλα τα μικρά ή τα μεγάλα πράγματα που μας κάνουν να νιώθουμε σπουδαίοι. Όταν κάποια στιγμή ρώτησαν έναν ερωτευμένο τι είναι αυτό που στον άνθρωπό του τον κάνει ευτυχισμένο, εκείνος απάντησε πως είναι όλα εκείνα που δεν μπορεί ο καθένας να διακρίνει. Είναι μικρές αόρατες σπίθες αλληλεπίδρασης που μόνο όταν είστε μαζί έρχονται στο φως και μόνο ανάμεσά σας φανερώνονται. Κι είναι πάντα αρκετή μία απλή συνάντηση για να γίνει η αφετηρία πολλών υπέροχων πραγμάτων.

Καθένας απ’ τους ανθρώπους εκείνους που μαζί τους μοιραστήκαμε τις πιο προσωπικές μας στιγμές, έχει στοιχεία που αγαπήσαμε. Γι’ αυτό, άλλωστε, τον διαλέξαμε. Διαθέτει ιδιότητες στο χαρακτήρα του που ήρθαν κι ανακούφισαν τις δικές μας προσδοκίες. Κομμάτια που αγκάλιασαν ή συμπλήρωσαν δικά μας χαρακτηριστικά. Άλλα τόσα κενά που μας κάλυψε κι ανασφάλειες που μας καθησύχασε, όταν υπήρξαν μέρες που αισθανθήκαμε την ανάγκη να εκμυστηρευτούμε τους πιο κρυφούς μας φόβους.

Κι όμως, τα χαρακτηριστικά αυτά ίσως να μην αρκούν πάντα για να μας κρατήσουν μαζί με το συγκεκριμένο άτομο, διότι μπορεί να υπήρξαν άλλα, πιο σημαντικά, που να μας χώριζαν, να άλλαξε εκείνος ή να αλλάξαμε εμείς. Δεν παύουν, όμως, να αποτελούν κομμάτια του χαρακτήρα που επιθυμούμε να βρίσκουμε σε κάθε σύντροφό μας -αν όχι όλα, τουλάχιστον μερικά από αυτά.

Ρίχνοντας μια ματιά στο παρελθόν κάποιου φαίνεται πως ανακαλύπτουμε πολλά περισσότερα για εκείνον απ’ όσα φανταζόμαστε. Ακόμα κι αν δε θες να το παραδεχθείς, εκείνος που αγάπησες, διαθέτει ένα δικό σου αντιπροσωπευτικό κομμάτι από αρετές, συνήθειες, πάθη κι αλήθειες. Ίσως το ήθος του σου θυμίζει τον τρόπο με τον οποίο μεγάλωσες κι οι αρχές του μοιάζουν με εκείνες της δικής σου οικογένειας. Η ηρεμία του να αγγίζει τα όρια της δικής σου γαλήνης, η αταξία του να σε φέρνει στα όριά σου, μα αυτό να σου είναι υπερβολικά οικείο. Μπορεί να σε κάνει να νιώθεις δυνατός και ταυτόχρονα να σε εξουσιάζει εκείνες τις φορές που έχεις ανάγκη κάποιον να σε πειθαρχήσει.

Όλα αυτά συγκροτούν ένα σύνολο δεδομένων που αποζητάμε ή απεχθανόμαστε σε εκείνον που μαζί του πορευόμαστε. Ακόμα κι αν κάποιοι είναι μαζί ενώ δεν ταιριάζουν φαινομενικά αρκετά, υπάρχουν σίγουρα στοιχεία στο χαρακτήρα και των δύο που τους φέρνουν κοντά. Ο καθένας από εμάς καλύπτεται από ένα συγκεκριμένο πακέτο επιλογών, συνηθειών και συμπεριφορών. Συνήθως το ίδιο ή παρόμοιο πακέτο κουβαλούσαν κι όλοι οι πρώην σύντροφοι που πέρασαν απ’ τη ζωή μας.

Δεν είναι τυχαίο που ορισμένοι μπλέκουν συνεχώς με τα λεγόμενα «κακά παιδιά», που όσο κι αν διαμαρτύρονται μετά από ένα χωρισμό για την κακή τους τύχη, το κάρμα, ή τη συνωμοσία του σύμπαντος, συνήθως το νυν ταίρι τους είναι και πάλι άτομο της ίδιας συνομοταξίας. Ούτε έχουν τον «μαλακομαγνήτη» ούτε έπεσαν θύμα καμιάς καλοστημένης πλάκας. Οι ίδιοι έλκουν, κι ας μην το παραδέχονται, συντρόφους που έχουν την τάση να ταλαιπωρούνται μαζί τους, ακριβώς γιατί καλύπτουν ένα συγκεκριμένο κομμάτι τους, γιατί βρίσκουν σ’ αυτούς κάτι απ’ τον εαυτό τους ή γιατί θέλουν να τους «σώσουν».

Βέβαια, υπάρχουν κι οι εξαιρέσεις. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε προχωρήσει σε ένα χωρισμό διαπιστώνοντας ασυμφωνία χαρακτήρων, σχετικά νωρίς. Μία σχέση δεν αποτελεί δέσμευση όταν δεν έχει περάσει το κατάλληλο χρονικό διάστημα που θα δέσει τις χημείες των ζευγαριών. Όταν δεν έχουν ξετυλιχτεί αρκετά τα κουβάρια και των δύο προσωπικοτήτων για να δεις πως αυτός που έχεις απέναντί σου σού κάνει. Σε αυτήν την περίπτωση, ο υποψήφιος καλός σου δεν αποτελεί σύντροφό σου ούτε και μπορεί να θεωρηθεί πρώην σου, καθώς έχεις ήδη φροντίσει να απαλλαγείς από αυτό πριν καν γίνει συνειδητή επιλογή σου.

Μην το αρνείσαι, το παρελθόν σου είναι ο κόσμος σου. Ο καθρέπτης των επιλογών σου, οι εξηγήσεις σου κι εκεί που θα πρέπει ψάξεις για να βρεις τις λύσεις σου. Όλοι όσοι σου ενέπνευσαν συναισθήματα, έχουν κάτι από εσένα. Κι αυτό είναι απόλυτα λογικό. Όταν θες να λέγεσαι σταθερός στις απόψεις σου, τα ζητούμενά σου παραμένουν αμετάβλητα, ακόμη κι αν οι άνθρωποι, οι πομποί δηλαδή, έρχονται και παρέρχονται. Διαθέτουν όλοι κάτι κοινό: τα «θέλω» σου και την προσδοκία σου να τα εκπληρώσουν.