Αποφεύγει να γνωστοποιήσει τη σχέση σας;

Μυστικοπάθεια, ορισμός: η τάση να κρατά κάποιος μυστικό αυτό που κάνει/νιώθει/σκέφτεται, σε υπερβολικό βαθμό. Κατ’ επέκταση η απόκρυψη γεγονότων ή εξελίξεων απ’ το φως της δημοσιότητας. Και τι πιστεύουμε; Προσωπική άποψη: Έξαρση, ενθουσιασμός, δράμα. Αρέσει το μυστήριο όπως και να το κάνουμε. Ελκύει. Μέχρι πού;

Σενάριο: Ζευγάρι, πρόσφατο, στα μέλια, όλα καλά κι όλα ωραία. Ο ένας αρνείται να το γνωστοποιήσει. Τι γίνεται;

Ο μυστικοπαθής. Του αρέσει το μυστικό, τον ιντριγκάρει. Προφυλάσσει τη σχέση του απ’ τα μάτια του κόσμου. Έτσι το βλέπει. Κι έπειτα κρύβει τις δικές του ανασφάλειες. Να μην μπει στη διαδικασία να περάσει απ’ τη δημόσια ανακοίνωση. Να μην εκθέσει τον εαυτό του και το ταίρι του στα σχόλια και τα συμπεράσματα για το ταιριάζουν ή όχι. Να αποφύγει τυχόν επισημάνσεις ότι προχώρησε γρήγορα ή αργά, να γλυτώσει τις συγκρίσεις των πρώην.

Το ταίρι του μυστικοπαθή. Συγχύζεται. Δεν ξέρει τι να πιστέψει. Μήπως ο άλλος ντρέπεται; Γιατί; Και πυροδοτούνται  έτσι οι δικές του ανασφάλειες. Δεν είναι καλός αρκετά; Παίζει κάποιος άλλος στο προσκήνιο; Έχει κάτι να κρύψει; Δημιουργείται ένα ντόμινο ερωτηματικών στο μυαλό του που ξεκινούν και τελειώνουν στα δικά του μειονεκτήματα ή τυχόν λάθη.

Αποτέλεσμα. Μία σχέση ετοιμόρροπη. Με την πρώτη αναποδιά έτοιμη να διαλυθεί απ’ τα τόσα ερωτηματικά και τις ανασφάλειες. Πνιγμένη στα ανείπωτα. Κι όλα αυτά γιατί;

Επειδή ο μυστικοπαθής φίλος μας δεν είχε την ευγενή καλοσύνη να ανοίξει το ωραίο στοματάκι του να εξηγηθεί σαν άνθρωπος. Να πει δύο κουβέντες, να εξηγήσει τα πράγματα ως έχουν. Δε σκέφτηκε τι γίνεται στο κεφάλι του άλλου. Δε συνειδητοποίησε τι μπέρδεμα δημιουργούσε. Έκανε ό,τι θεωρούσε σωστό. Σκεφτόταν εγωιστικά όμως, σ’ ένα παιχνίδι για δύο. Δεν έλαβε υπόψη τον άλλο. Δεν μπήκε στη θέση του, απλά ενέργησε βολικά. Απερίσκεπτα μεν, χωρίς κακές προθέσεις δε.

Κι ο άλλος δε μίλησε. Προτίμησε να κρατήσει την αξιοπρέπειά του άθικτη και τον εγωισμό του καθαρό παρά να ρωτήσει ένα «γιατί;». Να ζητήσει εξηγήσεις. Να διεκδικήσει το μισό που του αναλογεί σ’ αυτή τη σχέση. Να πει ένα «με ενοχλεί» ή «με μειώνει». Δε μίλησε. Κι άφησε τις ανασφάλειες μέσα του να οργιάζουν. Φόρεσε το ψεύτικο χαμόγελό του και τις έκρυψε από πίσω.

Και να μια σχέση που αιμορραγεί. Δε χρειάστηκε πολύ. Το θέμα είναι ότι αφήνουμε την κοινή γνώμη για ακόμα μία φορά να διεισδύει στις ζωές μας. Να τις χειραγωγεί με τέτοιο τρόπο. Τι μας νοιάζει τι θα πουν; Αλήθεια, μας νοιάζει; Αν ταιριάζουμε ή όχι, αν μας συγκρίνουν με πρώην ή όχι, αν μας αποδέχονται ή όχι, έχουμε αυτό που έχουμε. Ό,τι κι αν είναι αυτό. Εμάς προφανώς μας αρκεί για να το επιλέξαμε και μας κάνει χαρούμενους. Αν πάλι όχι, τότε μπαίνουμε σε άλλα λημέρια.

Εφόσον όμως μας αρκεί, δε θα ‘πρεπε να περιπλέκονται τόσο τα πράγματα. Ας το πούμε, ή ας το κρατήσουμε κρυφό. Τι σημασία έχει; Φτάνει να ‘ναι δική μας απόφαση. Μας. Και των δύο. Να ‘χει προηγηθεί συζήτηση. Να ‘μαστε βέβαιοι πως κανένας δεν ενοχλείται ή πληγώνεται απ’ την παρούσα κατάσταση. Ότι κι οι δύο είναι σύμφωνοι κι ακολουθούν τη λογική της απόφασης. Η συλλογικότητα, αυτό μετρά.

Κι έπειτα πάμε πίσω στη μυστικοπάθεια. Είναι καλή κι αποδεκτή όσο δε μας βάζει σε μπελάδες. Όσο δεν πληγώνει τους ανθρώπους γύρω μας, όσο δε μολύνει όσα αγαπάμε. Να μάθουμε να βάζουμε προτεραιότητες. Τι πραγματικά μετρά μέσα μας. Κι αν αυτό απαιτεί θυσίες, να τις κάνουμε. Ένα μικρό βήμα θέλει, μια ένδειξη καλής θελήσεως κι απ’ τις δύο πλευρές κι είναι όλα πιο εύκολα.