Ραντεβού στο ραντεβού. Καφέ, βολτίτσα, σινεμά. Και σπάμε το μυαλό μας τι να λέμε και τι όχι. Πρώιμα στάδια της σχέσης, σου λένε, κι είσαι να σκάσεις. Πόσο δύσκολες αυτές οι αρχές; Έχεις μια νέα προσωπικότητα να ανακαλύψεις κι εσύ κάθεσαι και κοιτάς χωρίς να μπορείς να σκεφτείς το παραμικρό θέμα συζήτησης. Κι επειδή όλοι βρεθήκαμε σε αντίστοιχη φάση, να μια λίστα να μας βρίσκεται. Πρόχειρη, μπας και μας χρειαστεί.

1. «Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς»;

Στην προκειμένη περίπτωση, καλό θα ‘ναι να τους κάνουμε να μιλήσουν. Να μάθουμε το ερωτικό τους υπόβαθρο, να δούμε αν ακόμα τους καίει το παρελθόν τους. Δε λένε πως η ιστορία επαναλαμβάνεται; Άρα οφείλουμε να την γνωρίζουμε. Να ξέρουμε, να προσέχουμε τα νώτα μας.

2. Να ψάξουμε τις ρίζες τους

Το μήλο κάτω από τη μηλιά, επίσης λένε, κι εμείς καλά θα κάνουμε να ξέρουμε και το οικογενειακό υπόβαθρο. Όσο και να πεις, το να συζητήσεις με κάποιον για την οικογένειά του σου ανοίγει ένα παραθυράκι στον κόσμο του, μπορείς να δεις τα πράγματα λίγο πιο καθαρά.

3. Αναδρομή στην παιδική ηλικία

Ε, πάει μαζί με τις οικογενειακές ρίζες αυτό. Θέλουμε να βρούμε το παιδί μέσα τους. Να ρίξουμε μια κλεφτή ματιά στα κλάματα και στα πείσματά τους, στα αθώα τους όνειρα στα πρώτα κλάματά τους.

4. Όνειρα και προσδοκίες

Η κλασική ερώτηση «πού βλέπεις τον εαυτό σου σε δέκα χρόνια» υπάρχει λόγος που είναι κλασική. Να δούμε το όραμά τους για τη ζωή. Αν συμβαδίζουν οι σκέψεις μας ή αν κυμαινόμαστε σε διαφορετικούς ορίζοντες.

5. «Δεν είναι ο χρόνος στα ρολόγια του κόσμου, δεν μετριέται εκεί η ζωή μα σε ταξίδια ως το πρωί»

Να μάθουμε για τα ταξίδια και τις εμπειρίες τους. Να τους ζητήσουμε να μας διηγηθούν ιστορίες, να μας δείξουν φωτογραφίες, τι τους έκανε περισσότερη εντύπωση. Τι θα ξανά έκαναν, τι όχι.

6. «Δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι»

Στην αναφορά ενός φίλου/ης να ζητάμε να μαθαίνουμε περισσότερα, ονόματα, πώς γνωρίστηκαν. Να ξέρουμε την παρέα τους. Όχι σε φάση να ζητήσουμε αριθμό ταυτότητας κι οικογενειακό στάτους αλλά χαλαρά. Ιστορία στην ιστορία, φάρσα στη φάρσα, αστείο στο αστείο. Να ξεκινήσουμε να μπαίνουμε στο θέμα άρα και στον κύκλο τους.

7. Να ψάξουμε λίγο και το θέμα «εξαρτήσεις»

Ποτό, τζόγος, τσιγάρο. Να έχουμε μία γενική ιδέα. Όλοι έχουμε τους εθισμούς μας, απλά δεν είναι όλοι τόσο αθώοι, ούτε τόσο εύκολα διαχειρίσιμοι.

8. Να εξαντλήσουμε εννοείται τα επαγγελματικά

Τι δουλειά κάνει, τι έκανε στο παρελθόν, τι θα ήθελε να κάνει. Τι έχει σπουδάσει, τι θα ήθελε να σπουδάσει και πάει λέγοντας.

9. Να δούμε και λίγο τα ενδιαφέροντα

Τι τους αρέσει να κάνουν στον ελεύθερό τους χρόνο. Τι έκαναν παλιά. Δεν ξέρεις ποτέ τι πτυχές του άλλου μπορείς να ανακαλύψεις.

10. Για τους ποδοσφαιρόφιλους, να κάνουμε κι ένα γκάλοπ για την ομάδα

Ε, μη μας προκύψει στα καλά καθούμενα κάνας φανατισμένος, που ‘ναι κι αιώνιος αντίπαλος.  Να ξέρουμε, ρε παιδί μου, υπάρχει πιθανότητα να πηγαίνουμε στο γήπεδο μαζί ή κάθε ντέρμπι θα ‘χουμε δράματα.

10+1. Μια συζήτηση για τις σειρές και τις ταινίες επιβάλλεται

Να δούμε λίγο τα γούστα μας. Να μην είναι ο ένας φάση ρομάντζο κι ο άλλος μόνο θρίλερ. Να υπάρχει κάπου ένα σημείο τομής.

Ένας σκελετός είναι, μην τον πάρετε τοις μετρητοίς. Τέτοια πράγματα δε μετριούνται σε λίστες, εκείνο που σκεφτόμαστε να λέμε κι όλα θα πάνε καλά. Αν δεν πάνε, δεν ήτανε για μας.  Το θέμα είναι να μένουμε ο εαυτός μας. Απλά, λέμε τώρα, αν κολλήσετε πουθενά, ρίξτε μια ματιά στο σκονάκι παραπάνω, μπορεί να βοηθήσει να αποφευχθούν τυχόν δυσάρεστα αργότερα. Τελικά, οι αρχές ίσως να ‘ναι λιγουλάκι πιο απλές απ’ όσο τις νομίζαμε.

 

Συντάκτης: Μαρίνα Πολυκάρπου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη