Πείτε μας κι εμάς πώς είναι να μη νιώθεις

Δόσεις στο δόσιμο μου λένε και με δέος τους κοιτάζω! Για πείτε μου κι μένα ρε παιδιά την τεχνική. Πώς τεμαχίζεις το συναίσθημα; Ετοιμάζεστε προκαταβολικά ή κόβετε τα κομμάτια με προσοχή κατά τη διάρκεια; Πώς και με ποια μονάδα μέτρησης ορίζετε τις δόσεις; Μην τα κρατάτε αυτά για τον εαυτούλη σας, μαρτυρήστε μας και σε μας τα μυστικά σας. Σας είπαν αν η συνταγή πετυχαίνει πάντα ή αν καμιά φορά κάνει εξαιρέσεις;

Αισθάνομαι πως απόψε θα κοιμηθώ βαθιά και γαλήνια. Μου έχετε ήδη αφαιρέσει όλο το βάρος που κουβαλάω κάθε βράδυ πριν κλείσω τα μάτια μου και που στοιχειώνει τα πιο βαθιά επίπεδα της συνείδησής μου. Έχω τόσα πολλά να σας ρωτήσω που μάλλον προτρέχω. Θα’θελα λοιπόν πρώτα απ’όλα να μάθω πόσο πονέσατε, πριν βάλετε δικλίδες ασφαλείας; Μετά από πόσο καιρό συνήλθατε; Τη σκεφτήκατε μόνοι σας αυτήν τη μέθοδο; Συγχωρέστε με, αν σας κουράζω με τόσες ερωτήσεις. Απλώς ανυπομονώ να θωρακιστώ μια για πάντα και να ξεμπερδέψω. Βλέπετε το μυαλό μου μ’έχει σακατέψει.

Θέλω να έχω σίγουρα αποτελέσματα και να πάψω επιτέλους να πληγώνομαι. Έχω ενθουσιαστεί τώρα που ξέρω πως υπάρχει σίγουρη μέθοδος να προστατευτώ. Νιώθω ανακούφιση, για να είμαι ειλικρινής. Δε θα χρειαστεί να ρισκάρω και να κυλήσουν δάκρυα. Nιώθω τόσο ασφαλής. Να, σαν να βλέπω μπροστά μου την εικόνα που είμαι στη ζεστή αγκαλιά της μητέρας μου. Τότε που δε χρειαζόταν να παίρνω αποφάσεις και να επιλέγω. Επέλεγε εκείνη για μένα κι ας μη μ’άρεσε. Έτσι έφταιγε πάντα εκείνη και γλίτωνα όλα τα debate με τον εαυτό μου. Τι ωραία που ήταν. Καμία μαχαιριά δε στρέφονταν προς τα μέσα, όλες προς τα έξω.

Ουφ, είμαι τόσο χαρούμενη που θα σας εκμυστηρευτώ κάποια μυστικά μου. Άλλωστε τι έχω πια να χάσω; Ό,τι ήταν να χάσω το έχασα τότε που δεν είχα μέτρο στο δόσιμο. Πρέπει να ήμουν τελείως τρελή! Όταν το ένιωθα, δινόμουν ολοκληρωτικά. Ο χρόνος δεν είχε σημασία, μόνο το συναίσθημα. Κανένας και τίποτα δεν είχαν άποψη γι’ αυτή μου την απόφαση, επειδή συνέβαινε ακαριαία και χωρίς ανάλυση. Έτσι ακαριαία ερχόταν και η κάθε απογοήτευση. Λες και το δόσιμο κρύβει μέσα του και τη φόρα που θα φας το χαστούκι. Μηδέν στρατηγική.

Ξέρω, ξέρω. Σας θυμίζω εσάς κάποτε. Τέλος πάντων, δε χρειάζεται να σας περιγράψω άλλο τις απερισκεψίες μου. Μπορεί η καρδιά μου να έχει πολλούς επιδέσμους, αλλά ακόμα χτυπάει με την ίδια ένταση. Είπαμε, θα το μετριάσουμε κι αυτό γιατί η ένταση και το πάθος παρασέρνουν κι εγώ δε θέλω και πολύ. Λέω, δίνω, ανοίγομαι κι εκφράζω εκμηδενίζοντας κάθε λογική και παραβλέποντας κάθε συνέπεια.

Περασμένα ξεχασμένα όμως αυτά! Τέλος οι δυσάρεστες εκπλήξεις, οι αναστεναγμοί κι οι αϋπνίες. Είμαι έτοιμη να μάθω από εσάς. Δε μπορώ να το πιστέψω πως η ζωή μου θα αποκτήσει την ισορροπία που με τόση λαχτάρα κυνηγούσα. Μόνο μια τελευταία ερωτησούλα και ξεκινάμε αμέσως γιατί δε κρατιέμαι. Όταν τελειώσουν πια οι δόσεις, πώς θα ξέρουμε ότι ερωτεύτηκε εμένα;