Ο ένας ανακαλύπτει τον άλλον

Το πρώτο σου ταξίδι. Σε μια νέα σχέση οι πρώτες ουσιαστικές σας συζητήσεις θυμίζουν έντονα το πρώτο σου ταξίδι. Εκείνο, που με τόση ανυπομονησία περίμενες να κάνεις, κι όσο πλησίαζε η ώρα να ξεκινήσει, εσύ ένιωθες ότι ο χρόνος με κάποιο ανεξήγητο τρόπο κυλούσε όλο και πιο αργά, βασανιστικά, σαν κάποιου είδους τιμωρία.

Κι όταν ήρθε πια η ώρα και το ταξίδι άρχισε, ξαφνικά ο χρόνος έτρεχε σαν τρελός, σαν να προσπαθούσε να σε εκδικηθεί για την τόση χαρά που σου πρόσφερε, για τ’ όνειρο που γινόταν πραγματικότητα. Κι εσύ, παλεύεις να ζήσεις το κάθε δευτερόλεπτο, ν’ απομνημονεύσεις την κάθε εικόνα, να ρουφήξεις μέσα σου την κάθε στιγμή. Ακριβώς γι’ αυτό είναι τόσο όμορφες, τόσο σαγηνευτικές, οι ερωτικές αρχές. Γιατί κάθε μία από μόνη της είναι σαν το πρώτο σου ταξίδι.

Εκείνες οι πρώτες ειλικρινείς συζητήσεις. Τότε που έχεις απέναντί σου τον άνθρωπο για τον οποίο η καρδιά σου πάει να σπάσει. Είναι εκεί, σε κοιτάει στα μάτια, σε ακούει, σε αγγίζει, σε φιλάει. Και ο χρόνος… βασικά, ποιος χρόνος; Ο χρόνος τη στιγμή εκείνη δεν υφίσταται, δε σε ενδιαφέρει, δε σε αφορά, είναι μια έννοια εκτός του κύκλου αντιλήψεώς σου, δεν είσαι καν σε θέση να καταλάβεις αν κυλάνε δευτερόλεπτα, ώρες ή μέρες. Δε σε νοιάζει. Το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι να κατανοήσεις καλύτερα και να ζήσεις όσο περισσότερο μπορείς τον αγαπημένο σου μέσα από αυτές τις ξεχωριστές πρώτες σας στιγμές.

Ν’ ανοίξεις την ψυχή σου, να του παραθέσεις τις σκέψεις, τα όνειρα, τους προβληματισμούς, τα σχέδιά σου. Να περιμένεις σαν διψασμένη γη την κάθε αντίδραση. Πότε θα σε επιβραβεύσει, πότε θα συμφωνήσει μαζί σου, ψάχνεις ν’ αντικρίσεις τον ενθουσιασμό στα μάτια του, τον θαυμασμό στο βλέμμα του.

Όσο ανοίγεις την καρδιά σου, τόσο έντονα ονειρεύεσαι να σε αποδεχτεί για την αλήθεια που του φανερώνεις κι εύχεσαι με πάθος να εκτιμήσει αυτή την πλευρά του εαυτού σου που τόσο σπάνια φέρνεις στο φως. Το ξέρεις καλά, είναι αυτές οι ώρες που δεν ορίζεις τον εαυτό σου λογικά, οδηγός σου είναι είναι η καρδιά, βαδίζεις στο μονοπάτι της ψυχής σου με μόνο φως τα συναισθήματα, που σαν φωτεινά αστέρια, λάμπουν στον ουρανό του ονείρου που ζεις.

Από την άλλη, προσπαθείς με κάθε τρόπο ν’ αφουγκραστείς όσα περισσότερα μπορείς. Σαν το πρώτο σου ταξίδι, ανυπομονείς να περιπλανηθείς στον νέο κόσμο αυτής της καρδιάς που ανοίγεται μπροστά σου. Θέλεις τόσο πολύ να πατήσεις κάθε γωνία της, κάθε ανεξερεύνητο σημείο της, να πετάξεις σε κάθε σημείο του ουρανού που αντικρίζεις και να ρίξεις φως σε κάθε σκοτεινό σημείο που θ’ ανακαλύψεις.

Και χάνεσαι, από αυτή τη φωνή που ηχεί στα αυτιά σου σαν να ‘ναι η πιο γλυκιά μελωδία που έχεις ποτέ σου ακούσει. Κάποιες στιγμές ξεχνιέσαι, σε παρασέρνει το πρόσωπο που έχεις απέναντί σου, το χαμόγελο, τα μάτια, διψάς ν’ απορροφήσεις την κάθε αντίδραση, τον κάθε μορφασμό. Κυλάει ο χρόνος, μιλάτε και δεν μπορείς να ξεκολλήσεις από αυτό που σας συμβαίνει, δε θέλεις να φύγεις απ΄τη στιγμή εκείνη που είστε πλάι-πλάι, ούτε να αποχωριστείς το μέρος θέλεις, ζητάς μόνο να κρατήσεις  αυτή την πρώτη σας σκηνή όσο περισσότερο γίνεται σε εγρήγορση.

Η καρδιά σου χτυπάει τόσο δυνατά που στις παύσεις των φωνών σας είναι σίγουρο πια ότι ακούγεται ο παλμός της ξεκάθαρα. Αλλά τι σημασία έχει; Το μόνο που έχει σημασία είναι να μην τελειώσουν ποτέ αυτές οι συζητήσεις σας, να πατηθεί το μαγικό κουμπί που παγώνει τον χρόνο, μόνο και μόνο για να μην ενοχλήσει κανένας και τίποτα τη μαγεία των στιγμών αυτών.  Των στιγμών που δύο καρδιές παραδίδονται άνευ όρων η μία στην άλλη, αφημένες στην ανάγκη της αγάπης και στον ενθουσιασμό του έρωτα, από ελπίδα ότι θα αποτελέσουν τον πρόλογο στο βιβλίο των ονείρων τους που θα γράψουν μαζί.

Είτε λοιπόν αναπολείς αυτές τις συζητήσεις με νοσταλγία, είτε με μια βαθιά ελπίδα και καρτερική προσμονή ότι θα έρθουν πάλι κάποια στιγμή, δεν μπορείς παρά να συμφωνήσεις μαζί μου πως κάθε ερωτική αρχή θυμίζει τόσο έντονα το πρώτο σου ταξίδι!