Και το να μη ζηλεύει καθόλου βάσανο είναι

Παρεξηγημένη έννοια η ζήλια. Η πλειοψηφία των ερωτευμένων την φοβάται κι οι υπόλοιποι απλά την αποφεύγουμε, γιατί δεν έχουμε βρει ακόμη τον κατάλληλο τρόπο για να την χρησιμοποιήσουμε προς όφελός μας.

Βάσανο την ανεβάζουμε, βάσανο την κατεβάζουμε και δεν έχουμε ακόμα συνειδητοποιήσει πως κάποτε δουλεύει για μας, σαν ένεση ανανέωσης κι εγγύηση ενδιαφέροντος. Αποτελεί την αρχή και το τέλος του έρωτα, αφού βρίσκεται εκεί να μας θυμίζει πόσο σημαντική μας είναι η παρουσία εκείνου του ανθρώπου στη ζωή μας και πόσο βαρετή θα ήταν η καθημερινότητα χωρίς εκείνα τα υπονοούμενα, που παραμένουν χαριτωμένα μέσα στην ανασφάλειά τους και τον φόβο απώλειας ενός προσώπου, για μας, πολύτιμου.

Κι αυτή, όμως, όπως κι όλα απαιτεί τα όριά της. Όσο βασανιστική, κατά περιπτώσεις ως κι αρρωστημένη κι αν καταντά στην υπερβολή της, τόσο μαρτυρική είναι κι η παντελής απουσία της. Το βάσανο του να μη σε ζηλεύει καθόλου το ταίρι σου σού τρώει τα σωθικά, όσο χτυπάει κόκκινα καμπανάκια στις ανασφάλειές σου.

Σε κάνει να σκέφτεσαι αν ο άνθρωπός σου σ’ έχει αντικαταστήσει, γι’ αυτό και δε σου αφιερώνει την προσοχή του με σκηνές ζηλοτυπίας, αν έχει στερέψει το ενδιαφέρον του για σένα κι αν δε βρίσκει λόγο να σε διεκδικεί και να προσπαθεί για κάτι που αποτελεί πια για ‘κείνον δεδομένο κι όχι ζητούμενο. Με λίγα λόγια, δημιουργείς απ’ το πουθενά θεωρίες συνωμοσίας κι αμφιβάλλεις για την αυθεντικότητα των συναισθημάτων του.

Τι μπορείς να κάνεις στην περίπτωση που σ’ ενοχλεί και σε βασανίζει αυτή η ανωτερότητα; Αν αντιστραφούν μ’ επιτυχία οι ρόλοι, λίγες σταγόνες αποφασιστικότητας και τόλμης αρκούν για να γεμίσει το ποτήρι, αρκεί να μην ξεχειλίσει. Με οδηγό την προσποιητή αδιαφορία και τελικό προορισμό την αφύπνιση της ζήλιας, που ίσως ενεργοποιήσει η σκηνοθετημένη αδράνειά σου, θα ξεκινήσεις ένα ταξίδι αντοχών και μυστηρίου, πληρώνοντας με το ίδιο νόμισμα.

Εκτός από ιδανική για τόνωση σε μια σχέση που βαλτώνει στη ρουτίνα και τη συνήθεια, η ζήλια, εκείνη που προκαλεί για να προκαλέσει, σε μικρές ασφαλείς δόσεις, μπορεί να προσθέσει τη γοητεία του απρόβλεπτου και το ενδιαφέρον του μη κατακτημένου. Τα παιχνίδια αβεβαιότητας, όμως, θέλουν προσεχτικούς χειρισμούς για να μην περάσουν λάθος μηνύματα και καταλήξουν τελικά να απομακρύνουν δυο συντρόφους αντί να τους φέρουν κοντά.

Αν το ταίρι σου δε ζηλεύει δε σημαίνει πως δεν ενδιαφέρεται, κανείς δε μένει κάπου που δε θέλει -όχι για πολύ τουλάχιστον. Μπορεί απλά να σου ‘χει εμπιστοσύνη, να μην ανησυχεί για τίποτα και για κανέναν, αφού είναι βέβαιος για τη σχέση σας και τα συναισθήματά σου. Μπορεί να περνά μια ζόρικη περίοδο σε κάτι έξω από σας και να αποφεύγει περιττές εντάσεις. Μπορεί γενικά να ‘ναι στοιχείο του χαρακτήρα του. Να ‘ναι αρκετά σίγουρος για τον εαυτό του.

Αν, ωστόσο, επιμένεις να θες να ξυπνήσεις κοιμισμένα ένστικτα, αφού αναγνωρίσεις την ανασφάλειά σου, μπορείς να ξεκινήσεις να φλερτάρεις, με όρια ή και σε στημένο πλαίσιο για να μην παρεξηγηθείς, διεκδικώντας την επιβεβαίωση που χρειάζεσαι. Στο χέρι σου να προετοιμάσεις μια παράσταση με μοναδικό θεατή τον άνθρωπό σου.

Καμία στρατηγική, ωστόσο, δεν πετυχαίνει αν χρησιμοποιείται ξανά και ξανά, γιατί χάνεις πια το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού κι ο αντίπαλός σου ξέρει ήδη ποια θα ‘ναι η επόμενη κίνησή σου. Μην ξεχνάς πως υπάρχει πάντα ο κίνδυνος της υπερβολής. Δεν είμαστε όλοι ικανοί να διακρίνουμε τις διάφορες αποχρώσεις των πράξεών μας και να επεξεργαστούμε την πραγματική σημασία τους.

Ωστόσο, μια ειλικρινή συζήτηση του τι σ’ ενοχλεί και πώς σε κάνει να νιώθεις αυτή η στάση μοιάζει πιο αξιοπρεπής, λιγότερη επικίνδυνη και πιο αποτελεσματική. Μπορεί ο άνθρωπός σου να καταπιέζει τη ζήλια του για να μη σε πνίξει κι όχι να αδιαφορεί, όπως εσφαλμένα μπορεί να πιστεύεις. Ωστόσο, οφείλεις να κοιτάξεις και τον εαυτό σου, την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή σου. Αν ξέρεις ποιος είσαι και τι αξίζεις, χρειάζεσαι επιβεβαιώσεις;

Υπάρχουν σχέσεις που υποφέρουν μες στην τοξικότητά τους κι άλλες που καταστράφηκαν από εκείνο το πράσινο τερατάκι της ζήλιας που εσύ αποζητάς. Σαφώς δεν την δαιμονοποιούμε, όμως μήπως θέλουμε πάντα ό,τι δεν έχουμε; Ας συμφωνήσουμε απλώς πως στη σωστή δοσολογία της δένει τη συνταγή. Γιατί, η αλήθεια είναι, πώς θα προκαλέσει τον ανυπέρβλητο θαυμασμό σου ένας άνθρωπος που δεν κατάφερε να κερδίσει με το σπαθί του τη ζήλια σου;