Χωράς στη ζωή κάποιου με πολλές υποχρεώσεις;

Μετά από καιρό αναζήτησης ή παραίτησης εμφανίζεται ένας άνθρωπος και σε κάνει α νιώθεις πως στο πρόσωπό του βρήκες ένα σύντροφο, ένα συνοδοιπόρο στην καθημερινότητά σου, έναν έρωτα. Ένα πρώτο τέλειο ραντεβού, ένα ακόμα πιο συναρπαστικό δεύτερο, επικοινωνία, χημεία στο σεξ. Σου αρέσει εξωτερικά και σε διεγείρει εγκεφαλικά. Όλα στη λίστα σου τσεκαρισμένα!

Και ξεκινάει μια σχέση με όλα τα εχέγγυα για να πετύχει. Φτύνεις τον κόρφο σου, γιατί δεν πιστεύεις στην τύχη σου, μετά από τόσες κατραπακιές και τόση γκίνια ερωτική. Στην πορεία, όμως, τα πράγματα δεν εξακολουθούν να φαντάζουν τόσο ρόδινα. Οι επαγγελματικές υποχρεώσεις του συντρόφου σου πολλές κι ο χρόνος του ελάχιστος για προσωπικές στιγμές.

Βέβαια, αυτό σημαίνει ότι ως άνθρωπο τον χαρακτηρίζουν αξίες που σχεδόν σπανίζουν στις μέρες μας. Είναι εργατικός, φιλόδοξος, προσπαθεί να φτιάξει ένα μέλλον όπως το ‘χει ονειρευτεί, αρνούμενος να αρκεστεί απλά στο πώς θα του τα φέρει η ζωή. Αυτό σημαίνει ασφάλεια για τον άνθρωπο που θα ‘χει δίπλα του, όχι οικονομική αλλά συναισθηματική. Αισθάνεσαι ότι σ’ αυτόν τον άνθρωπο μπορείς να βασιστείς για όλα, απ’ το πιο μικρό πρόβλημα που μπορεί να προκύψει μέχρι το πιο μεγάλο. Σου αρκεί, όμως, αυτό; Αν δεν έχει χρόνο να περάσετε μαζί ή αν δε βλέπεστε όσο θα ‘θελες, ώστε να χτίσετε τις στιγμές που θα σας ενώσουν, πώς μπορείτε να ‘χετε κοινό μέλλον;

Ένα ακόμα ή απλώς ένα διαφορετικό συννεφάκι που μπορεί να προκύψει στην αρχική λιακάδα είναι οι αποσκευές που κουβαλά ο άλλος απ’ το παρελθόν του. Ένας αποτυχημένο γάμο, παιδιά κι ό,τι άλλο μπορεί να τον δένει με τρόπο που ίσως δε θα βοηθήσει και πολύ το δικό σας μέλλον ή έστω θα το καθυστερεί. Αγαπάς τα παιδιά, προφανώς, αλλά πάντα θα δένουν τον άνθρωπό σου υποχρεώσεις κι ευθύνες, που θα ‘καναν ευκολότερο το μεταξύ σας αν δεν υπήρχαν.

Θα προτιμούσες, ιδανικά, έναν άνθρωπο με «καθαρό ποινικό μητρώο» που θα τα ζούσε όλα με σένα για πρώτη φορά, απ’ τον γάμο ως τον ερχομό του παιδιού, όλα θα ήθελες να ‘ναι πρωτόγνωρα και για τους δύο σας. Κι απ’ την άλλη θα ‘θελες να μην υπάρχει κανένας δισταγμός ή καμία καχυποψία ή δεύτερη σκέψη για σένα ή για το αύριο, πράγματα που πολύ πιθανόν να κουβαλάει ένα άτομο που ‘χει στο βιογραφικό του ήδη μια αποτυχημένη απόπειρα να φτιάξει την προσωπική του ζωή. Πόση υπομονή, κατανόηση ή θέληση απαιτεί απ’ τη μεριά σου μια τέτοια κατάσταση;

Μπορεί να βρεθούν κι άλλα εμπόδια που βάσει των προτεραιοτήτων ή των εμπειριών σου θα σε δυσκολέψουν. Το θέμα είναι κατά πόσο μπορεί να συνεχιστεί μια σχέση όταν ο ένας απ’ τους δύο είναι κυριολεκτικά ελεύθερος από οποιεσδήποτε υποχρεώσεις, ενώ ο άλλος πνίγεται σε αυτές;

Λένε ότι «η αγάπη μετακινεί και βουνά». Το θέμα είναι να υπάρχει, κι όχι μόνο εκείνη αλλά και σεβασμός και διάθεση για αμοιβαίες υποχωρήσεις. «Αμοιβαίες» είναι η λέξη-κλειδί εδώ, αφού η αμοιβαιότητα κρατά τους ανθρώπους μαζί. Αν οι υποχωρήσεις είναι μονόπλευρες, τα νέα δεν είναι ευοίωνα. Αυτός που τις κάνει, κάποια στιγμή θα κουραστεί. Δε σημαίνει ότι δε θέλει ή ότι δεν έχει υπομονή. Σημαίνει ότι το να προσπαθείς να χωρέσεις στη ζωή ή στο πρόγραμμα κάποιου, ακόμα κι αν είναι ο έρωτας της ζωής σου, κάποια στιγμή θα σε εξαντλήσει, ψυχικά και σωματικά. Κι η εξάντληση αυτή θα σε οδηγήσει και σε πολύ πιο θεμελιώδη ερωτήματα, που μπορεί και να σε οδηγήσουν σε μια κρίση ταυτότητας. Κι εκεί θα χάσεις το παιχνίδι. Πρώτα το παιχνίδι με τον ίδιο σου τον εαυτό και μετά το κοινό σας παιχνίδι, αυτό που θα ‘πρεπε να ‘ναι απολαυστικό και να σας κρατάει μαζί.

Για αυτό για ό,τι κάνεις θα πρέπει πρώτα να ακούς αυτό που λένε και στο χωριό μου “your gut”. Αν δεν το αντέχεις, αν σε αλλοιώνει, αν ζορίζεσαι να χωρέσεις κάπου, τότε σίγουρα δεν ανήκεις εκεί. Και ξέρεις καλύτερα από ‘μένα τι πρέπει να κάνεις. Γιατί εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι που για να μοιραστούν τον έρωτά σου θα διένυαν όση απόσταση θα έκανες κι εσύ για να φτάσεις κοντά τους.  Εκείνοι που δε θα ένιωθες ότι τραβάς κουπί για να ‘σαι μαζί τους, αλλά απολαμβάνεις την πιο ρομαντική βαρκάδα της ζωής σου.