«Να τη δείχνεις την αγάπη, να την εκφράζεις. Να λες τον έρωτά σου, να μην τον κρύβεις. Να μη μετράς τα “σ’ αγαπώ”. Να δίνεις αυτά που έχεις μέσα σου απλόχερα. Να μην τσιγκουνεύεσαι το συναίσθημα.» Λέξεις μέσα σε προτάσεις που κάνω δικές μου κάθε μέρα όλο και πιο πολύ. Μια υπενθύμιση προς τον εαυτό με παραλήπτη εμένα. Για να μην πάψω ποτέ να είμαι θαρραλέα προς την αγάπη. Για να μη χαρίζομαι και χαραμίζομαι σε απομιμήσεις της.
Λένε πως για να είσαι η αλήθεια που θέλεις σε μια σχέση πρέπει να φανταστείς πώς θα είσαι χωρίς αυτή τη σχέση. Πώς θα είσαι χωρίς την παρουσία του έρωτα σου. Πώς θα νιώθεις. Πώς θα κοιμάσαι και πώς θα ξυπνάς αν δεν είναι εκεί, πλάι σου. Κοντά σου. Δεν είναι δεδομένο τίποτε στη ζωή. Κανένας έρωτας και κανένα χάδι. Έχω μάθει να μη θεωρώ δεδομένες τις αγκαλιές ή τα φιλιά. Κι αυτό είναι μια προσωπική μου λύτρωση. Ένα χαρτί απαλλαγής από απουσίες που δε θα σηκώσουν άλλο οι πλάτες μου. Το καταφέρνω κάθε ημέρα όλο και πιο πολύ. Φαντάζομαι απλά. Φαντάζομαι απλά την απουσία. Την υποψία, να μην είσαι εκεί.
«Φαντάσου απλά» λέω μέσα μου και χαμογελώ. Γιατί τελικά το θέμα είναι να έχω εσένα. Να έχω αυτό που θέλω. Να έχω αυτό που με κάνει ευτυχισμένη. Κι ας με λένε αθεράπευτα ρομαντική. Να σας πω κάτι; Οι ρομαντικοί αυτού του κόσμου δε φαντάζονται απλά. Κάνουν πράξη όσα λένε.
Άλμπουμ: Δέκα χρόνια μαζί
Στίχοι: Φοίβος
Μουσική : Φοίβος
Ερμηνεία: Δέσποινα Βανδή
«Με κοιτάς σε κοιτώ και κρυφά χαμογελώ
μέσα μου νιώθω τόσο ευτυχισμένη
με κερνάς το φιλί που λαχτάρησα πολύ
σαν κρασί την καρδούλα μου γλυκαίνει
Με ρωτάς να σου πω αν αλήθεια σ΄αγαπώ
με ρωτάς τι σημαίνεις για εμένα
με ρωτάς να σου πω πώς θα ήμουνα εγώ
στη ζωή αν δε γνώριζα εσένα
Φαντάσου απλά το ράδιο χωρίς τραγούδια
φαντάσου απλά την άνοιξη χωρίς λουλούδια
φαντάσου απλά σταθμούς χωρίς να υπάρχουν τρένα
έτσι θα΄μουνα χωρίς εσένα
Φαντάσου απλά μια καραμέλα δίχως γλύκα
φαντάσου απλά ένα καφέ γεμάτο πίκρα
ίσως μετά να καταλάβεις πως το θέμα είναι να΄χω εσένα
Με ρωτάς να σου πω αν αλήθεια σ΄αγαπώ
κι αν ποτέ με αφήσεις πώς θα νιώσω
με ρωτάς να σου πω τόσα πράγματα κι εγώ
προσπαθώ μια ιδέα να σου δώσω
Φαντάσου απλά το ράδιο χωρίς τραγούδια
φαντάσου απλά την άνοιξη χωρίς λουλούδια
φαντάσου απλά σταθμούς χωρίς να υπάρχουν τρένα
έτσι θα΄μουνα χωρίς εσένα
Φαντάσου απλά μια καραμέλα δίχως γλύκα
φαντάσου απλά έναν καφέ γεμάτο πίκρα
ίσως μετά να καταλάβεις πως το θέμα είναι να΄χω εσένα»
