Εξεταστική είναι, θα επιζήσουμε!

Πέρασαν οι γιορτές, τέλειωσαν τα μελομακάρονα κι έμεινε μόνο το δέντρο, που πιθανόν να μην έχεις βρει ακόμα την όρεξη να ξεστολίσεις. Έχει ξεκινήσει κι η σχολή, αλλά εσύ δεν έχεις φιλοτιμηθεί ακόμα να πατήσεις -το ζεις μέχρι και τώρα με γλυκά και ταινίες μπροστά στο τζάκι. Και κάπου εκεί, έρχεται να σε βγάλει απ’ τον παράδεισό σου η φωνή της μάνας σου, που σε ρωτάει πότε ξεκινάς εξεταστική. Μαλακία! Έχεις να ασχοληθείς μ’ αυτό απ’ όταν έκανες τη δήλωση των φετινών μαθημάτων.

Ανοίγεις τη σελίδα στο facebook, αυτή του τμήματός σου, εκεί που ο καθένας ανεβάζει τον πόνο του, άλλος ψάχνει σημειώσεις, άλλος τα SOS κι άλλος κάνα καλό μωράκι ανάμεσα στους συμφοιτητές. Πανικοβάλλεσαι όταν συνειδητοποιείς πως σου ‘χουν μείνει δεκαπέντε –το πολύ είκοσι– μέρες. Κι η ύλη; Πού την πας;

Είναι δυνατόν χριστουγεννιάτικα να θεωρούν έστω πιθανό να βγάλεις τόση ύλη; Ας θυμίσει κάποιος στους καθηγητές ότι τα Χριστούγεννα σπας τη μέρα διά τρία, τουλάχιστον, για να τα προλάβεις όλα. Οικογένεια-φίλοι-γκομενάκι -κι είναι άλλοι πόσοι που στριμώχνουν και δουλειά στο πρόγραμμα! Δεν μπορείς να ακυρώσεις τίποτα, να αποφύγεις κανέναν, αφού ούτε θες ούτε θ’ άντεχες την γκρίνια που θα ακολουθούσε. Ήταν δυνατόν, λοιπόν, κύριε καθηγητά μου, να διαβάσω 126 σελίδες Εργατικό Δίκαιο χρονιάρες μέρες;

Επειδή, όμως, όλοι ξέρουμε ότι κανένας καθηγητής δε θα συγκινηθεί με το δράμα μας –τρομάρα μας– και δε αλλάξει την ύλη του μαθήματος για να τριγυρνάμε εμείς ελεύθερα στα μαγαζιά, ας το δούμε λίγο ανάποδα. Το πρόβλημα, που ονομάζεται «διάβασμα», σίγουρα δε θα λυθεί μόνο του. Η ύλη δε θα αλλάξει. Η εξεταστική δε θα μεταφερθεί για αργότερα κι εσύ δεν μπορείς να κάθεσαι και να κλαψουρίζεις για ένα επιπλέον μάθημα, που θα προστεθεί σ’ αυτά που ήδη χρωστάς, γιατί πολύ απλά δεν ασχολήθηκες σοβαρά μαζί του.

Οπότε, προχωράμε στο πρώτο βήμα. Σταματάς να αγχώνεσαι και να μπλοκάρεις το κεφαλάκι σου απ’ την τόση μαυρίλα. Διάβασα πρόσφατα πως «ένα δέντρο κάνει εκατομμύρια σπίρτα, ένα σπίρτο όμως καίει εκατομμύρια δέντρα». Μην επιτρέπεις, λοιπόν, στην απαισιοδοξία σου να διαλύσει ό,τι έκανες ως τώρα, να σε οδηγήσει στην παραίτηση.

Θετικές σκέψεις, για αρχή, λοιπόν. Σαφώς κανείς δεν πήγε εντελώς αδιάβαστος κι απλά επειδή ήταν αισιόδοξος πέρασε το μάθημα, αλλά θυμήσου όλες εκείνες τις φορές που διάβαζες για μέρες ένα μάθημα, που ήξερες μέχρι και τις υποσημειώσεις, κι επειδή ξύπνησες στραβά, μες στο άγχος, και σε είχε φάει η σιγουριά σου ότι δεν πρόκειται να περάσεις, έπαθες μπλακ άουτ την ώρα που έπιανες το στιλό και δεν έγραψες λέξη.

Εφόσον, λοιπόν, ξεκινήσεις με την κατάλληλη διάθεση και νιώθεις πλέον σιγουριά για τον εαυτό σου, ξεκινάς μια πολύ καλή αναζήτηση για τα λεγόμενα “sos”. Δε θα πέσουν μόνο αυτά, αλλά πολύ πιθανόν να πέσει και κάτι απ’ αυτά, επομένως καλύτερα να σιγουρέψεις πως θα γράψεις έστω τα μισά ή το ένα τρίτο των θεμάτων (αν είχες και κάνα μπόνους από καμία πρόοδο, το εξασφαλίζεις το πενταράκι) απ’ το τίποτα. Άρα βγάζουμε πρώτα τα σημαντικά κι ανάλογα με το χρόνο που μας μένει, ξεκινάμε να προσθέτουμε κι άλλες σελίδες στο διάβασμά μας.

Πάνω απ’ όλα, η εξεταστική χρειάζεται ηρεμία και καθαρό μυαλό. Από μόνη της ως διαδικασία είναι αγχωτική, ακόμα και στη σκέψη. Μην την κάνεις χειρότερη. Ήδη τις περισσότερες φορές η ύλη είναι ανυπόφορη, ο χρόνος προετοιμασίας λίγος κι οι ερωτήσεις που πέφτουν ακατανόητες. Σκέψου πόσο δυσκολότερα θα ‘ναι αν αφήσεις το άγχος να σε καταβάλει.

Βάλε ένα ποτήρι κρασί μπροστά σου ή, αν αυτό σε παραχαλαρώνει, εφοδιάσου με καφέδες, φτιάξε το φωτισμό σου, απομάκρυνε και την όποια ένταση μπορεί να σου αποσπάσει την προσοχή και ξεκίνα. Όταν δε βρίσκουμε την έμπνευσή μας προσπαθούμε να φτιάξουμε τις συνθήκες κατάλληλες.  Μια εξέταση γνώσεων είναι, λίγη μέθοδο χρειάζεται, έναν σωστό προγραμματισμό και θα περάσει κι αυτό!

Ό,τι και να γίνει, περάσεις-δεν περάσεις σε κάποιο μάθημα, δε χάλασε κι ο κόσμος. Χωρίς, βέβαια, αυτό να σημαίνει πως θα τα αφήσεις όλα στην τύχη τους. Δε σε καθιστά, όμως, ένα μάθημα μόνο ικανό. Δε θα χαρακτηρίσει την πορεία σου μια ύλη που θα πρέπει να μάθεις παπαγαλία για να εξεταστείς σε μία αίθουσα ή ένα αμφιθέατρο, ανάμεσα σε άλλα τόσα άτομα. Άλλοι πρόλαβαν, άλλοι έκαναν σκονάκια κι άλλοι είναι στην ίδια ακριβώς φάση με εσένα. Όμως, ευκαιρίες δίνονται και κυρίως υπάρχει πάντα κι ο Σεπτέμβρης. Σίγουρα, αν αφήσεις το άγχος και το δράμα, θα γράψεις καλύτερα απ’ αυτό που είχες αρχικά στο μυαλό σου.

Σε κάθε περίπτωση, επιζήσαμε απ’ το ‘18. Στην εξεταστική θα κολλήσουμε;