Με τους φίλους από το χωριό περάσαμε τα καλύτερά μας χρόνια

Πολύ σημαντικό το χωριό, ο τόπος καταγωγής μας γενικότερα, καθώς μας ακολουθεί στην ενήλικη ζωή μας. Αυτό όμως που παίζει μεγαλύτερο ρόλο δεν είναι το μέρος, το σπίτι του χωριού, ο καθαρός αέρας ή και η ηρεμία. Είναι αυτοί που μεγάλωσαν μαζί μας στο χωριό. Αυτή η παρέα, η καταραμένα ευχάριστη παρέα από την οποία δεν μπορείς να ξεκολλήσεις με τίποτα. Και πώς να ξεκολλήσεις όταν αυτά τα άτομα είναι ουσιαστικά ο εαυτός σου σε διαφορετικές εκδόσεις.

Ήταν το περσινό καλοκαίρι που είχατε καταλήξει στο μόλο μεθυσμένοι -κομμάτια- και λέγατε πως τα ίδια σκατά είμαστε και τα ίδια σκατά θα παραμείνουμε μια ζωή. Τότε που κι εσύ συνειδητοποίησες πως είναι η αλήθεια και πως το γουστάρεις αυτό.

Αυτοί οι φίλοι σε συναντούσαν στα σημαντικά γεγονότα του χρόνου. Χριστούγεννα και Πάσχα από όταν είσαστε παιδιά, την τελευταία ημέρα του σχολείου που μετρούσατε ώρες και λεπτά προκειμένου να φτάσετε στο χωριό και να συναντηθείτε. Τι κρύο και βροχές, καμία σημασία δεν είχαν οι καιρικές συνθήκες παρά μόνο να βρεθείτε στο στέκι σας και να μιλάτε με τις ώρες ανάλογα με τα νέα που είχε ο καθένας σας. Σε μικρότερες ηλικίες για μαθήματα, για το πώς ο μπαμπάς πιέζει να ξέρεις όλα τα μαθήματα άπταιστα αλλιώς δε θα μπορέσεις να παίξεις με το αγαπημένο σου παιχνίδι ή ακόμα και εκείνο το ποδήλατο που κολασμένα θες αλλά δεν μπορείς να το ζητήσεις οπότε θα στραφείς στην εναλλακτική του Αγίου Βασίλη.

Σε μεγαλύτερες ηλικίες που αναλύατε σαν άλλοι Σέρλοκ το πώς θα καταλάβεις αν το γκομενάκι σε γουστάρει όσο και εσύ και ποια σημάδια είναι αυτά που το αποδεικνύουν, ή για το σε ποιο σημείο του σώματός σου να γράψεις τύπους φυσικής προκειμένου να μπορέσεις -έστω και με σκονάκια- να περασεις το μάθημα γιατί δεν το γουστάρεις καθόλου. Πάντα στο τέλος της πρώτης σας συνάντησης, μετά την άφιξη στο χωριό, οι γονείς σας έψαχναν πανικόβλητοι με τις ώρες, λες και δεν ήξεραν ότι πάντα είστε στο ίδιο σημείο. Και πάντα τους κοροϊδεύατε.

Το καλύτερο μ’ αυτούς τους τόσο μοναδικούς φίλους από το χωριό είναι ότι η περίοδος του καλοκαιριού είναι ίσως ό,τι καλύτερο μπορείτε να ζητήσετε. Το καλοκαίρι είναι η εποχή σας, εποχή στην οποία όχι μόνο η μαλακία χτυπάει ταβάνι από τις απροσάρμοστα τρελές και κάφρικες ιδέες που κατεβάζουν τα όμορφα κεφάλια σας -τις κάνετε πράξη κιόλας- αλλά και επειδή περνάτε μοναδικά όλα αυτά τα  χρόνια.

Θυμάσαι τότε που ο σύλλογος παραδοσιακών χορών του χωριού έκανε εκδήλωση κι ο Κώστας χόρεψε χασάπικο ντυμένος τσολιάς; Ή τότε που είχατε εισβάλλει στο σχολείο του χωριού κι αράξατε στην ταράτσα σχεδιάζοντας το συναρπαστικό σας αύριο; Ή μήπως τότε, μετά από ένα πάρτι και τα πρώτα σφηνάκια της Έλενας που αποφάσισε να ανέβει σ’ ένα δέντρο και να απαγγείλει Καβάφη, γιατί έτσι! Πού θα τα ξαναζήσεις αυτά στη μεγαλούπολη.

Είναι σχέση και αισθήσεις ζωής που έχεις μ’ αυτά τα άτομα που δεν μπορεί κανένας να σου κλονίσει την εμπιστοσύνη που έχεις χτίσει προς αυτούς. Αυτοί οι άνθρωποι ξέρουν τα πάντα για εσένα, δε θα μπορούσε κανένας άλλος και πουθενά στον κόσμο να ξέρει τόσες βρωμιές για ολόκληρη τη ζωή σου. Θα μπορούσαν να σε απειλούν για πάντα μα εν τέλει, αυτά τα άτομα είναι κομμάτι του εαυτού σου. Πάντα ήταν και πάντα θα είναι.

Καταλαβαίνεις λοιπόν, πως τέτοιους ανθρώπους αποκτά κανείς μία φορά στη ζωή. Είναι μοναδικό και σπάνιο να νιώθεις πως όποτε γυρίσετε πίσω σ’ εκείνο το χωριό που σας ένωσε, θα είναι σαν να μη πέρασε μια μέρα σ’ όλα τα μήκη. Τα κοινά όνειρα που έχετε μοιραστεί σας κάνουν να προσπαθείτε ακόμα περισσότερο για την υλοποίησή τους. Μ’ αυτούς τους ανθρώπους έμαθες να αισθάνεσαι και να ζεις τα πιο συναρπαστικά σου κι αυτό είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχεις.  Ίσως η ζωή σου εκραγεί σε ένα μόνο δευτερόλεπτο, μαζί και εσύ.

Αλλά δε θα είσαι μόνος, γιατί οι πραγματικοί φίλοι καίγονται παρέα.