Ο δημόσιος θηλασμός είναι δικαίωμα

Το μεγαλύτερο σφάλμα του ανθρώπινου είδους είναι εστιάζει σε πράγματα και καταστάσεις που είναι αναγκαία και τα κάνει να φαίνονται ως κακουργήματα. Να σχολιάζει κακοπροαίρετα, να δείχνει και να βγάζει κακία απέναντι σε ανθρώπους που δεν γνωρίζει καν. Ούτε και θα μάθει ποτέ. Απαράδεκτο τουλάχιστον. Τώρα θα μου πεις, αυτό είναι το μόνο που σ’ ενοχλεί  ενώ εδώ ο κόσμος καίγεται; Όχι βέβαια, σε καμία περίπτωση αλλά είναι κάτι το οποίο απασχολεί και θα απασχολήσει πολλούς- κυρίως τις γυναίκες- οι οποίες έγιναν πρόσφατα μανούλες ή είναι στα προπύλαια του να γίνουν.

Αναφορικά λοιπόν με το θέμα του δημόσιου θηλασμού είναι κάτι το οποίο αποτελεί ταμπού- τουλάχιστον στη χώρα μας. Έχουν καταγραφεί περιπτώσεις στις οποίες έχουν μεταχειριστεί άσχημα μητέρες οι οποίες θηλάζουν τα μωρά τους σε δημόσιο χώρο, όπως για παράδειγμα σε κάποια καφετέρια. Άλλοι έχουν μιλήσει άσχημα, άλλοι δε μιλάνε καθόλου, μερικοί ψιθυρίζουν και υπάρχει και η μειονότητα η οποία συνεχίζει να κάνει ό,τι έκανε και προηγουμένως. Είναι κάτι το οποίο δε γίνεται τα τελευταία χρόνια, ανέκαθεν συνέβαινε σε πολλές χώρες με την ίδια μη αποδοχή. Ωστόσο έχει πάρει και μια μοναδική έκταση στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι νομίζουν ότι είναι trend, και πως με το καιρό θα ξεχαστεί και δε θα ξανασυμβεί, ενώ άλλοι λένε πως είναι κάτι ανήκουστο κι απαράδεκτο και μάλιστα υποστηρίζουν πως είναι ντροπή να ταΐζει μια μάνα το μωρό της εκτός σπιτιού γιατί μπορεί το μωρό να είναι άρρωστο και να είναι φορέας  μικροβίων.

Αν είναι ποτέ δυνατόν. Είσαι με τα καλά σου; Άνθρωπος, λογικό ον -υποτίθεται- που πλέον κάθεται και έχει μία σοβαρή ενήλικη ζωή θα κάτσεις να κράξεις και να κακοχαρακτηρίσεις μια γυναίκα που θηλάζει το παιδί της σε δημόσιο χώρο; Αναρωτιέμαι δεν έχεις ασχοληθεί ποτέ με το πώς τρέφονται τα παιδιά και συγκεκριμένα, πώς συμπεριφέρονται τις ώρες που χρειάζονται τροφή; Δεν έχεις ακούσει ότι το μωρό όταν πεινάσει, δεν ενδιαφέρεται αν βρίσκεται στο σπίτι ή σε μια καφετέρια ή σε μια δημόσια υπηρεσία. Πρέπει να φάει. Κι αν δε φάει θα αρχίσει να κλαίει και μετά θα γκρινιάζεις επειδή κλαίει κιόλας! Ας σοβαρευτούμε επιτέλους σαν κοινωνία.

Το ζήτημα του δημόσιου θηλασμού πρέπει να σταματήσει να αντιμετωπίζεται σαν ταμπού γιατί δεν είναι. Εσύ όταν μπαίνεις με την τυρόπιτα και το σοκολατούχο γάλα μέσα στο λεωφορείο σου λέει κανείς να σταματήσεις να τρως; Μήπως σου έχει αναφέρει ο οδηγός του λεωφορείου πως θα πρέπει να κατέβεις από το λεωφορείο αν δε σταματήσεις να τρως; Ειλικρινά δε νομίζω, αν και η αλήθεια είναι πως απαγορεύεται το φαγητό και το ποτό στα μέσα μαζικής μεταφοράς, άσχετο που κανείς δεν το τηρεί.

Ο θηλασμός είναι ζήτημα που επηρεάζει πρώτα από όλα ένα μικρό παιδί, ένα μωρό. Το επηρεάζει ζωτικά καθώς στερείται τη μόνη τροφή που θα πρέπει να τρώει για τους πρώτους μήνες της ζωής του. Θεωρητικά δεν μπορεί να γίνει πιο ξεκάθαρο το γεγονός ότι θα πρέπει να σταματήσει αυτή η παράνοια για το θηλασμό που πρακτικά ούτε ενοχλεί ούτε επηρεάζει κανέναν. Εξάλλου η κάθε μητέρα η οποία θα επιλέξει να κάνει κάτι τέτοιο, τουλάχιστον κάτι το οποίο συμβαίνει κατά κανόνα, θα είναι απόλυτα προετοιμασμένη. Θα κρατήσει το μωρό της στη σωστή στάση, θα καλυφθεί η ίδια και το μωρό θα χορτάσει χωρίς να υπάρχει κανένα πρόβλημα και φυσικά στόχος της είναι όσο το δυνατόν πιο αθόρυβα και διακριτικά, ούτως ή άλλως.

Με βλέμματα αποδοκιμασίας και υποτίμησης που θα λάβει η οποιαδήποτε μητέρα στη συγκεκριμένη κατάσταση, είναι περιττό να ασχοληθεί. Είναι γεγονός πως δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους. Είναι επίσης γεγονός πως εκείνη η γυναίκα έδωσε ζωή στο πλάσμα που κρατάει στην αγκαλιά της, και θα συνεχίσει να δίνει ζωή με όποιον τρόπο, όποτε και όπου χρειάζεται.