Κάθεσαι ωραία και καλά και χαζεύεις στο internet και συγκεκριμένα στα social media. Σκρολάρεις σαν να μην υπάρχει αύριο, μαθαίνεις όλα τα νέα, καθώς και τις νέες τάσεις που δημιουργήθηκαν, όσο λιαζόσουν εσύ σε μια ξαπλώστρα νησιού απολαμβάνοντας την άδειά σου και συνεχίζεις να βαριέσαι.
Και λες «δε ρίχνω μια ματιά στις παλιές συνομιλίες να περάσει λίγο η ώρα και να γελάσουμε;». Το ότι θα γελάσουμε είναι το μόνο σίγουρο. Αλλά πού να ‘ξερες κι εσύ αυτό που θα σε βρει. Κανείς δε σε κατηγορεί, όλοι το έχουμε κάνει και όλοι θα το ξανακάνουμε θέλοντας και μη.
Θα μπεις σ’ αυτές τις ρημάδες τις παλιές συνομιλίες για να περάσει η ώρα σου και για να γελάσεις μ’ αυτά που έλεγες παλιότερα. Κι όντως, όσο θα διαβάζεις τα παλιά σου μηνύματα θ’ αναρωτιέσαι τι μπορεί να σκεφτόσουν την ώρα που τα έγραφες, πόσο θυμωμένος ήσουν, πόσο πολύ εθελοτυφλούσες κι άλλα τέτοια. Και τη στιγμή που είσαι βαθιά χωμένος στο συλλογισμό για την αυτοκριτική σου, σκρολάροντας προς τα κάτω… τακ! Πατήθηκε το καταραμένο εικονίδιο του “Like”, το χεράκι που λέμε.
Γουρλώνεις μάτι και χάνεσαι μέσα στην οθόνη. Όσο μπλε κι απειλητικό είναι αυτό το εικονίδιο, άλλο τόσο φρικάρεις και προσπαθείς να σκεφτείς μία λύση. Πόσο μαλάκας μπορεί να είναι ο Mark για να το σχεδίασε αυτό; Αναρωτιέσαι, αλλά συνειδητοποιείς πως όσο και να βρίζεις τον εφευρέτη του facebook δεν πρόκειται ν’ αλλάξει κάτι. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, βλέπεις ότι διαβάστηκε κιόλας το υπέροχο αυτό εικονίδιο απ’ τον παραλήπτη του messenger.
Μπορεί μ’ αυτό το άτομο να έχεις να μιλήσεις απ’ το 2015 και να έχει υπάρξει ένας μίνι παγκόσμιος πόλεμος μεταξύ σας και μετά βλέπει ότι στέλνεις ένα “Like”. Ξεκάρφωτο και μπλε, που υποδεικνύει ότι ήσουν μέσα στη συνομιλία σας και ότι κάτι έψαχνες ή αναπολούσες τα παλιά. Κανείς δεν ξέρει. Δύο τα τινά.
Είτε καταπίνεις κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και αυτοσεβασμού που σε διακρίνει και λες την αλήθεια –που είναι η πιο σωστή επιλογή γιατί τότε θ’ αντιληφθεί κι ο άλλος πως τουλάχιστον δεν τον κοροϊδεύεις μες τα μούτρα– είτε σκαρφίζεσαι μία δικαιολογία. Απ’ αυτές τις άθλιες, του τύπου: «Η μικρή μου ξαδερφούλα έχει πάρει το κινητό μου και στέλνει χεράκια παντού, με συγχωρείς». Άστο, καλύτερα να βαφτιστείς Pepito και να μετακομίσεις σε χώρα της Λατινικής Αμερικής, που λένε και τα quotes του λαού.
Το παραπάνω έχει συμβεί σ’ όλους, τουλάχιστον μία φορά, κι όσο περνούσε ο χρόνος η αλήθεια είναι πως το διαχειριζόμασταν όλο και καλύτερα, μειώνοντας τα συμβάντα του κατά λάθος “Like”, οπότε σχεδόν είχε ξεπεραστεί. Σαν να μην έφτανε όμως αυτό, δημιουργήθηκε νέο κουμπί-εφιάλτης που αν το πατούσες, όχι μόνο μετακόμιζες κι άλλαζες ζωή, αλλά θα έπρεπε να κάψεις και το πιστοποιητικό γεννήσεώς σου, σαν να μην υπήρξες ποτέ σε τούτο εδώ τον πλανήτη.
Το κουμπί-εφιάλτης δεν είναι άλλο απ’ το εικονίδιο της βιντεοκλήσης που προστέθηκε ακριβώς δίπλα απ’ το εικονίδιο-κουμπί του information. Γιατί; Αλήθεια τώρα, ποιος ο λόγος, ποια η χρησιμότητα του εικονιδίου αυτού στο συγκεκριμένο σημείο; Μήπως οι σχεδιαστές του facebook πιστεύουν ότι τα δάχτυλα των ανθρώπων είναι όλα λεπτά και μακριά και μπορούν να πατήσουν ανεπαίσθητα μικρά εικονίδια χωρίς να μπερδευτούν;
Ας τους πει κάποιος ότι δεν είναι έτσι! Αραχτός στην κρεβατάρα σου, χωρίς μπλούζα κι όχι και στα καλύτερά σου, θες να τσεκάρεις πριν πόση ώρα το γκομενάκι ήταν ενεργό, και κατά λάθος πατάς τη βιντεοκλήση. Πριν καν προλάβεις να το συνειδητοποιήσεις, ο άλλος την έχει αποδεχτεί που είναι έξω με φίλους –προφανώς!– και προσπαθεί να κάνει ταυτοποίηση προγουλιού και τρίχας, αφού δε φαίνεται τίποτα άλλο απ’ τη συγκεκριμένη οπτική γωνία. Κι εσύ παγωμένος, προσπαθώντας τουλάχιστον να εστιάσεις το φακό σ’ ένα φυσιολογικό σημείο που δείχνει το πρόσωπό σου μ’ ένα χαμόγελο πιο κρύο από ποτέ, χαιρετάς και λες ότι η κλήση έγινε κατά λάθος γιατί ήθελες να τσεκάρεις κάτι άλλο.
Γιατί μεταξύ μας, αν έλεγες ότι ήθελες να τσεκάρεις το χρονικό διάστημα που είναι ανενεργός ή να μπεις στο προφίλ του να ψάξεις διάφορα, δεν έχεις πολλές πιθανότητες να σου ξαναμιλήσει.
Και κάπως έτσι σημειώθηκαν χωρισμοί, χάλασαν φιλίες και κακά τα ψέμματα ζευγάρια ξαναέσμιξαν, παλιοί φίλοι ξαναμίλησαν κι όλα αυτά χάρη στα εικονίδια-θρίλερ του messenger. Άπειρες στιγμές γέλιου και ντροπής, κι αγανάκτησης αλλά και καθησυχασμού μας έχει χαρίσει αυτή η εφαρμογή. Παρόλα αυτά καταλαβαίνεις ότι για αυτόν το λόγο πλέον οι περισσότεροι ασχολούνται με το instagram, κι ένας απ’ αυτούς σίγουρα είναι πως δεν υπάρχει καμία επιλογή –προς το παρόν– που να σε κάνει ρεζίλι στον κύκλο σου, και ελπίζουμε να παραμείνει ως έχει.
Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο να ευχηθούμε από «προσοχή πού βάζεις τα δάχτυλά σου και τι πατάς μ’ αυτά!».
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου