Τα νυχτερινά μπάνια ήταν πάντα τα πιο λυτρωτικά

Διακοπές,  ζέστη,  φίλοι, γκομενικά -ένας χαμός. Είτε πηγαίνεις στο χωριό είτε σε κοσμοπολίτικο νησί, τα καλοκαίρια στην Ελλάδα απαιτούν δύο πράγματα: Τη θάλασσα και την καλή παρέα.  Αν το καλοσκεφτείς, ένα βραδινό μπάνιο είναι πάντα ο καλύτερος τρόπος να υποδεχτείς το καλοκαίρι σου. Ή να το αποχαιρετήσεις. Ή κατά τη διάρκεια, να δείξεις στο σύμπαν πόσο ευγνώμων είσαι για τις στιγμές που διανύεις.

Πίσω απ’ τα νυχτερινά μπάνια απλώνεται μια ολόκληρη φιλοσοφία. Ποτέ δεν ήταν κάτι απλό ή εύκολο. Πρέπει να έχεις πολλά κότσια για να περάσεις ένα ολόκληρο βράδυ σε μια ερημική παραλία με την παρέα που σε ξέρει καλύτερα κι απ’ τον ίδιο σου τον εαυτό.  Αλλά είναι ευρέως γνωστό πως το καλοκαίρι όλα επιτρέπονται. Ακόμα και να παίξεις τυφλόμυγα τα μεσάνυχτα σε μια παραλία με δυο-τρεις καλούς φίλους.

Τι γίνεται, όμως, όταν ο ήλιος βασιλεύει και τη θέση του παίρνει το φεγγάρι; Άνθρωποι, σχέσεις, προβληματισμοί, χαρές και λύπες, δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να τα κουβεντιάσεις και να αφεθείς από το να διοργανώσεις κι εν τέλει να απολαύσεις ένα νυχτερινό μπάνιο. Οι συζητήσεις παίρνουν φωτιά. Διαφορετικές απόψεις μοιράζονται, ποικίλες οπτικές γωνίες κάνουν την εμφάνισή τους,  βάζοντάς σε σε σκέψεις. Είτε καλές είτε όχι.

Μπορεί να σκέφτεσαι εκείνον τον ανεκπλήρωτο έρωτα που θα ήθελες όσο τίποτα να είχες προσπαθήσει να βγει κάπου -όποιο αποτέλεσμα και να είχε. Μπορεί να αναλογίζεσαι όλες εκείνες τις κακές στιγμές στο χώρο εργασίας σου που δεν έδωσες τόπο στην οργή κι εν τέλει, όχι μόνο βγήκες χαμένος, αλλά θεωρήθηκες κι ο κακός της υπόθεσης. Ενδέχεται να αναπολείς όλες εκείνες τις όμορφες στιγμές που έχεις ζήσει με έναν πολύ καλό φίλο που δε βρίσκεται πλέον πλάι σου επειδή δε μιλάτε πια. Γιατί, φίλε μου, ό,τι κακό ή μεμπτό έχεις κάνει, εκείνη τη στιγμή θα το σκεφτείς.  Τη στιγμή που η θάλασσα θα ξεβράζει μαζί με τις βρομιές του βυθού και τις δικές σου.

Προφανώς, δεν είναι απαραίτητο ότι θα σκέφτεσαι μελαγχολικά μόνο ζητήματα, αλλά ας είμαστε ρεαλιστές. Μετά τα παιχνίδια, τα γέλια και τα μεθύσια η ροή των σκέψεων -κατά βάση- έχει μελαγχολικό ύφος. Ειδικά κάτω απ’ το φως του φεγγαριού. Παρ’ όλα αυτά η πλειοψηφία των συναισθημάτων που σου προκαλεί ένα βραδινό μπάνιο είναι θετικά. Προφανώς θα κουτσομπολέψετε ό,τι ενδεχόμενα νέα υπάρχουν στο νησί ή στο χωριό, ανάλογα πού βρίσκεσαι. Πολύ πιθανόν να καταλήξετε να χορεύετε σε reggae ρυθμούς προσπαθώντας να λικνίσετε τα κορμιά σας -με μεγάλη αποτυχία- σαν τους Κουβανούς.

Επιπλέον, ενδέχεται να προσπαθείτε να ισορροπήσετε πάνω σε ένα φουσκωτό ζωάκι,  κάτι σχεδόν απίθανο, αλλά είναι ευρέως γνωστό πως η προσπάθεια μετράει! Στο τέλος, όμως, θα πλαισιώσετε μια γιγάντια φλόγα που μόνοι σας,  σαν άλλοι survivors θα έχετε δημιουργήσει και παρέα με μια κιθάρα θα σας βρει το ξημέρωμα αγκαλιά, τραγουδώντας στίχους που έχουν γραφτεί για να ερμηνεύονται μπροστά στη θάλασσα. Χωρίς να έχει καμία σημασία αν η φωνή σου μπορεί ευπρεπώς να ακουστεί από αφτιά διαφορετικά απ’ τα δικά σου.

Χύμα στο κύμα, που λέμε. Είκοσι μπίρες, τουλάχιστον, ανάλογα με το πόσα είναι τα άτομα που θα μαζευτείτε και τι κατανάλωση θα κάνετε. Ένα ψυγειάκι για τον λιχούδη της παρέας,  δηλαδή για όλους, μαγιό απαραιτήτως, άντε και καμιά ζακέτα για να μην γκρινιάζει  η μάνα σου κι έφυγες. Είναι τόσο ξέγνοιαστα τα βραδινά μπάνια που όταν απελευθερωθείς απ’ την ένταση της ημέρας, κάνοντας αμέτρητα μακροβούτια και παίζοντας τουλάχιστον τρεις γύρους κοκορομαχιών, όλα είναι πιο δυνατά.

Το φεγγάρι σε ακούει, σου μιλάει, μαζί κι οι οικείοι σου. Δεν υπάρχουν ντροπές ούτε κριτική. Ήρθες να πιεις και να τα πεις για να κάνεις τον απολογισμό του έτους όπως μοναδικά σου αξίζει.  Και το πρωί, σαν χαράξει, τα αφήνεις όλα πίσω σου. Γιατί είναι το νέο σας ξεκίνημα όπως σαν παρέα επιλέξατε να είναι. Αλμυρό και μοναδικό.