Όταν μετράς τον χρόνο μέχρι την επόμενη φορά, κάπου έχει αρχίσει να βρομάει το πράγμα. Λίγο που σ’ ενδιαφέρει αν το λένε έρωτα ή αν είναι κάποιος ενθουσιασμός. Το πράγμα μυρίζει εξάρτηση και μάλιστα από ‘κείνες τις επικίνδυνες, τύπου συναισθηματικές.
Δεν ξέρεις πόσο θα κρατήσει, αλλά ούτε και το σκέφτεσαι. Δε σε νοιάζει αν θα έχει διάρκεια ή όχι. Δε σε απασχολεί, τουλάχιστον, όχι εκείνη τη στιγμή. Αυτό που σε νοιάζει είναι η ημέρα, μα πιο συγκεκριμένα η στιγμή εκείνη που θα βρεθείτε. Καμία selfie και κανένα τηλεφώνημα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη στιγμή εκείνη που αντικρίζει ο ένας τον άλλο.
Κουράστηκες να λες «μου λείπεις» και «θέλω να σε δω». Κουράστηκες να περιμένεις εκείνη τη μέρα που θα τον ξαναδείς. Θες να γευθείς τα χείλη του και να μυρίσεις το άρωμα εκείνου του ανθρώπου που σκέφτεσαι συνεχώς. Θες να χαθείς στην αγκαλιά του και να ξεχάσεις ό,τι σου χάλασε τη μέρα.
Η απουσία του σου έχει προκαλέσει, προφανώς, προβλήματα οράσεως. Ο κάθε περαστικός έχει κάτι που τον θυμίζει. Κανείς, όμως, δεν έχει το βλέμμα του όταν βρεθείτε. Κάνεις δεν έχει εκείνη τη μυρωδιά τη δική του. Ανάμεσα στα τόσα άγνωστα πρόσωπα στο δρόμο βλέπεις κάποιον που θα ήθελες να δεις, βλέπεις αυτόν. Εκείνον που τόσο λαχταράς να είχες δίπλα σου.
Πας κι έρχεσαι, μα ο χρόνος κυλάει αργά. Είναι πολλές οι μέρες. Είναι πολλές οι ώρες. Η αναμονή σε βασανίζει, αλλά είναι και γλυκιά. Όλη αυτή η θέληση να τον δεις σε κάνει να ανυπομονείς όλο και περισσότερο. Η μορφή του είναι συνέχεια μπροστά σου, μπερδεύεται στο πλήθος που χαζεύεις και μπερδεύεσαι κι εσύ. Και ξαφνικά εξαφανίζεται με τον ίδιο τρόπο που εμφανίστηκε. Μια φωνή σε γυρίζει πίσω. Δεν ήταν αυτός. Η προσγείωση στη πραγματικότητα, ανώμαλη.
Πώς θα ‘ταν δυνατόν να περιγράψεις με λέξεις την επιθυμία σου αυτήν, την προσμονή και την ένταση που αισθάνεσαι όταν περιμένεις να δεις κάποιον που θες πολύ; Πώς να εξηγήσεις όλα αυτά που νιώθεις όταν ποθείς κάποιον που είναι μακριά σου; Υπάρχουν λέξεις που περιγράφουν αυτήν την ευχαρίστηση και την ανακούφιση, τη στιγμή εκείνη που η λαχτάρα σου βρίσκει ανταπόκριση; Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι αισθήσεις σου υπόκεινται σε μια δραματική δοκιμασία. Η επιθυμία σχετίζεται άμεσα με την απουσία κάποιες φορές σχεδόν παντού, όμως στην ερωτική κατάσταση γίνεται πολύ ειδικό.
Επιτέλους ήρθε πάλι εκείνη η στιγμή. Είσαι εκεί, είσαι απέναντί του. Κοιτάς αυτά τα μάτια κι εκείνο το χαμόγελο. Προσπαθείς να του πεις κάτι, αλλά αδυνατείς να φτιάξεις μια σωστή πρόταση. Ό,τι κι αν ξεστομίζεις πια το λες με ένα τεράστιο χαμόγελο. Λόγια χαζά και περιττά όσα λέγονται τέτοιες στιγμές. Ένα φιλί και μια αγκαλιά για αρχή δίνουν περαιτέρω ένταση στο χτυποκάρδι σας.
Οι ανάσες, οι μυρωδιές οι γεύσεις πλέκονται σε μια μόνο στιγμή. Είστε εκεί κι είστε μαζί . Η ιδιάζουσα αυτή αναμονή έλαβε τέλος, μέχρι την επόμενη φορά. Γιατί όσο αυτή η αγωνία σας έτρωγε, η επιθυμία σας δυνάμωνε. Αυτή τη φορά δε θα έφευγε. Η απόφαση ήταν κοινή.
Να ξυπνάς και να μη σου λείπει∙ αυτό!
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη