Υπάρχουν κι οι φιλικές σχέσεις από απόσταση

Είναι από αυτές τις σχέσεις που δεν τις κρατάς επειδή είσαι αναγκασμένος να το κάνεις –βλέπε κάποιες συγγενικές– είναι απ’ αυτές που είναι επιλογή, ξεκάθαρη επιλογή σου. Άτομα που έχεις συζητήσει μαζί τους απ’ τα πιο γελοία θέματα μέχρι τα πολύ προσωπικά σου. Άτομα που ξέρουν τα καλά και τα κακά σου και σε αγαπούν κυρίως για τα κακά- που, μεταξύ μας, καθόλου κακά δεν τα βρίσκετε.

Άτομα που κάνατε ολόκληρες συζητήσεις με τα μάτια όσο η υπόλοιπη παρέα απλά μιλούσε για κάτι. Άτομα που μπορεί να μη βλέπεστε συχνά πια, κάποιες φορές περνάνε και μήνες, όμως ξέρεις ότι ανά πάσα στιγμή τους χρειαστείς είναι εκεί για σένα κι είσαι κι εσύ εκεί γι’ αυτούς.

Τέτοιοι άνθρωποι είναι πια δικοί σου άνθρωποι, άνθρωποι που με την πάροδο του χρόνου καλείστε να αποδείξετε την ποιότητα στη σχέση σας. Μια ποιότητα που δεν εξαρτάται απ’ τη συχνότητα των τηλεφωνημάτων ή τη συχνότητα των συναντήσεων, αλλά εξαρτάται από τα συναισθήματα που έχετε ο ένας για τον άλλο.

Αν  τώρα, για παράδειγμα, είχατε εγγόνια θα είχατε πολλές ιστορίες να τους πείτε, εντάξει λίγο πιο διαφορετικές απ’ τις συνηθισμένες, σίγουρα όμως καθόλου πληκτικές. Δεν είναι όμως μόνο οι στιγμές που περάσατε κι οι ιστορίες που έχετε να πείτε, η ουσία στη σχέση σας βρίσκεται σ’ αυτήν τη σπάνια αποδοχή στις μέρες μας, την αποδοχή της πιο σκοτεινής, ας τολμήσω να ονομάσω, πλευράς σας.

Η ελευθερία του να είσαι ο εαυτός σου είναι το μεγαλύτερο προνόμιο σε μια σχέση. Κι όταν βρίσκεις τέτοιους ανθρώπους, τέτοιους αληθινούς φίλους, η αλήθεια είναι ότι δε θέλεις να τους χάσεις κι αυτόματα τους προσθέτεις στη λίστα «οικογένεια». Μια οικογένεια που εσύ επιλέγεις να έχεις ακόμα κι από μακριά.

Γιατί δυστυχώς κάποιοι πολύ καλοί μας φίλοι ζουν μακριά από εμάς. Φίλοι που αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν λόγω κρίσης, φίλοι που επέστρεψαν στο τόπο τους μετά από σπουδές, φίλοι που παντρεύτηκαν κι ακολούθησαν τον έρωτά τους, φίλοι που εμείς αφήσαμε πίσω, φίλοι με τους οποίους για πολλούς λόγους δε ζούμε πια στην ίδια χώρα, πόλη ή γειτονιά.

Είναι πια γεγονός ότι στο εξής για να συναντηθείτε θα χρησιμοποιείς KTEΛ, τρένα, πλοία κι αεροπλάνα. Το κινητό σου, ειδικά στην αρχή, θα είναι η προέκταση του χεριού σου, αφού έχεις τόσα να μοιραστείς μαζί του. Αναγκαστικά πια κυκλοφορείτε χώρια, κάνετε άλλες παρέες, περνάτε καλά, μα οι διακοπές σας είναι ήδη κανονισμένες μαζί.

Είναι μια καλή ευκαιρία να επισκεφτείς και τον τόπο που ζει ο φίλος σου, να γνωρίσεις τη νέα του καθημερινότητα και να κάνεις διακοπές σ’ έναν φίλο που δε βλέπεστε πια με την ίδια συχνότητα. Θα είναι το ίδιο αναζωογονητικό και για τους δυο.

Άλλωστε, έχετε μια σχέση από απόσταση πια, μια σχέση που δεν υπάρχουν σπαστικά θέματα ζήλιας ούτε ανακριτικό ύφος στις ερωτήσεις, μια σχέση που η μονογαμία δε θα εξεταστεί σαν θέμα που σας αφορά άμεσα.

Σου λείπουν οι στιγμές σας, τα αστεία σας, τα ρεζίλια σας, οι κοινές έξοδοι, οι ατελείωτες νυχτερινές κουβέντες, οι κωδικοποιημένες συζητήσεις κι άλλα τόσα πράγματα που κάνουν αυτή τη σχέση μοναδική. Ένα πράγμα δεν έχει αλλάξει μόνο κι είναι αυτά τα μεταμεσονύκτια τηλεφωνήματα, αυτά τα νυσταγμένα «δεν κοιμάμαι, σ’ ακούω». Οι κλήσεις αυτές που στερούν το ψωμάκι των ψυχολόγων και που γίνονται μόνο με τέτοιους φίλους ό,τι ώρα κι αν είναι.

Μας λείπουν οι φίλοι μας που λείπουν. Μας λείπουν κι επιδιώκουμε στιγμές μαζί τους. Δεν αφήνουμε ευκαιρίες να πάνε χαμένες όταν μας δίνεται η δυνατότητα να τους συναντήσουμε. Φιλίες που αντέχουν στο χρόνο και στην απόσταση δεν έχουν να φοβούνται τίποτα παρά μόνο τον καιρό.

Φίλοι που έμαθαν να ακούνε όσα δεν τους λες και που δε σπατάλησες χρόνο να εξηγείς τα αυτονόητα είναι οικογένεια. Φίλοι που είναι εκεί για να μοιραστείς κάθε ανήσυχη ή όμορφη σκέψη σου όσο μακριά κι αν είναι, είναι φίλοι αληθινοί. Φίλοι που τη λέξη «απόσταση» τη φαντάζεστε μόνο σε χιλιόμετρα και δεν έχει καμία σχέση με τη συναισθηματική σας εγγύτητα!

Αφήστε τα τηλέφωνα, τα skype και τα messenger, κλείστε εισιτήρια, θα ‘χει καλό καιρό!