Υπάρχουν πολλά πράγματα στη ζωή που μπορείς να προβλέψεις, ως και τη φύση φτάσαμε να προσπαθούμε να προλάβουμε προβλέποντας τον καιρό και πέφτοντας συχνά μέσα. Ο έρωτας όμως δε φαίνεται να είναι ένα απ’ αυτά.
Δυο κύρια χαρακτηριστικά του έρωτα είναι ότι είναι απρόβλεπτος κι αιφνίδιος. Μια ερωτική ιστορία μπορεί να γεννηθεί οπουδήποτε ή να ξεκινήσει οποιαδήποτε στιγμή.
Ο έρωτας λοιπόν μπορεί κι υπερβαίνει κάθε έννοια χωροχρόνου. Φιλελεύθερος κι ανοιχτόμυαλος, σπάει τα καλούπια κι αδιάκριτα προσφέρεται.
Το ίδιο αδιάκριτα βέβαια –χωρίς καν να σε ρωτήσει τις περισσότερες φορές– στοιχηματίζει να σε βασανίσει και να παίξει μαζί σου κάθε φορά που επιχειρείς πεισματικά να τον αποφύγεις.
Είναι κάποιες θέσεις της ζωής μας –συχνά οι πιο αδιαπραγμάτευτες– που με κάνουν να πιστεύω πως υπάρχει μια ανώτερη δύναμη που θα έκανε τα πάντα για να τις γκρεμίσει· μόνο και μόνο για να μας βλέπει να χάνουμε τον έλεγχο κι εκείνη γελώντας να το απολαμβάνει.
Έχουμε επινοήσει γενικά πολλές φράσεις που μας προετοιμάζουν για την κατάσταση αυτή. Λέμε συχνά «ό,τι κοροϊδεύεις το λούζεσαι» ή «πάντα θα σε κυνηγά αυτό που αποφεύγεις».
Ίσως να μπαίνουμε λοιπόν σε ένα τριπάκι μαζοχιστικό που κατά βάθος απολαμβάνουμε αυτό που αρχικά αντιλαμβανόμασταν ως ανυπόφορο. Ίσως πάλι να ισχύει και σε κάποιο βαθμό αυτό που λένε πως όταν κάνουμε σχέδια, ο Θεός γελά. Όπου «Θεός» συμπληρώστε κατά το δοκούν.
Είναι πάντως κανόνας πια και μάλιστα απ’ τους πιο γοητευτικούς πως το «Εγώ μ’ αυτόν; Ούτε καν!» εξελίσσεται πάντα στις μεγαλύτερες καψούρες.
Κι έχει λογική αν σκεφτείς το πώς λειτουργεί. Ο έρωτας δε συμπαθεί την πίεση, τις υπεραναλύσεις, το ζόρισμα ή τα παρακάλια. Όταν λοιπόν τον αποφεύγεις, αποφεύγεις να κάνεις κι όλα αυτά τα λάθη που συνηθίζουμε να κάνουμε όταν θέλουμε κάτι πολύ και ζορίζουμε τις καταστάσεις.
Επιπλέον, το να καταλαβαίνουν όλοι γύρω σου τη σπίθα ανάμεσά σας κι εσύ να αρνείσαι πεισματικά να το παραδεχτείς, σε γυρνάει στην παιδικότητά σου· όλοι αγαπάνε τα νάζια και τα παιχνίδια.
Είναι εξάλλου άγραφος νόμος πως το φαινομενικά αταίριαστο, το διαφορετικό, είναι και το πιο ερωτικό. Η κόντρα κι η διαφωνία μοιάζουν να είναι αφροδισιακά· κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως τα ετερώνυμα έλκονται στα αλήθεια.
Άλλωστε όταν αποτυχημένα πασχίζεις να πείσεις τους άλλους πως δεν ενδιαφέρεσαι για εκείνον, μάλλον το κάνεις σε μία προσπάθεια να πείσεις τον εαυτό σου. Κι η ιστορία καλώς ή κακώς έχει όντως αποδείξει πως «ό,τι κοροϊδεύεις, το λούζεσαι» και «ό,τι θες να το αποφύγεις, το φέρνεις πιο κοντά σου».
Τα απροετοίμαστα, τα ξαφνικά, αυτά που δε ξοδέψαμε χρόνο κι ενέργεια για να τα κλείσουμε σε κουτάκια με βάση τον ακριβή προγραμματισμό μας, αυτά που σφύζουν από αυθορμητισμό, που γεννιούνται σε μια στιγμή και τα ζεις γιατί απλά δεν μπορείς να τα αποφύγεις, αυτά είναι που αξίζουν στη ζωή. Στα αναπάντεχα κρύβεται η ομορφιά κι όχι στα στημένα – πρέπει να το ‘χεις μάθει πια.
Τα πιο όμορφα ξενύχτια σου δεν τα έζησες κανένα Σάββατο απ’ αυτά που κανόνιζες μέρες πριν, ντυμένος στην τρίχα και προσεγμένος, προετοιμασμένος να «διασκεδάσεις».
Κανένα συναίσθημα δεν υπακούει σε εντολές, ούτε καν το κέφι. Έρχεται μόνο του, μεταμφιεσμένο σε χαλαρές βόλτες και βαρετούς καφέδες που προκύπτουν στις πιο επικές βραδιές. Γουστάρει να σε προκαλεί και να σε αιφνιδιάζει η χαρά.
Κανένας έρωτας δεν ήρθε κατά παραγγελία κομμένος στα μέτρα σου, την περίοδο που διεμήνυες πως ήθελες να τον ζήσεις. Έρχεται πάντα τη στιγμή εκείνη που δεν τον περιμένεις, που τον προσδοκάς λιγότερο από ποτέ και δε δείχνεις έτοιμος να τον ζήσεις.
Φέρνει στη ζωή σου τα πιο ακατάλληλα άτομα για να σου αποδείξει πως το χάος είναι αυτό που θα σου προσφέρει πάντα τις πιο όμορφες εμπειρίες και πως όση τάξη κι αν προσπαθείς να επιβάλλεις στη ζωή σου, η αταξία είναι αυτή που σου δίνει πραγματικά ζωή.
Συντάκτης: Πωλίνα Πανέρη
