Σοκολάτα. Και μόνο στο άκουσμά της ή στην προφορά των χειλιών μας, το στόμα μας γεμίζει, η καρδιά φτερουγίζει, το χαμόγελο στρογγυλοκάθεται στο πρόσωπό μας.
Ένας (ίσως κι ο μοναδικός) λόγος να ευχαριστείς τον Κολόμβο που ανακάλυψε την Αμερική και τους Μάγια και τους Αζτέκους, δε θα τσιγκουνευτώ ευχαριστίες για τέτοιο πολύτιμο δώρο. Και πώς να μη σεβαστείς έναν πολιτισμό όταν, σου λέει, την πρόσφεραν σε Θεούς και βασιλιάδες, την χρησιμοποιούσαν κι ως μέσο εμπορικών συναλλαγών. Φανταστείτε να πληρωνόμασταν σε σοκολάτες! Σκουπίζω το σαλάκι και συνεχίζω.
Η ιστορίας της, λοιπόν, ξεκινάει γύρω στα 500 χρόνια πριν κι η ανθρωπότητα από τότε μοιάζει λίγο πιο ευτυχισμένη. Κι αν δεν πιστεύετε εμένα, το λένε κι οι επιστημονικές έρευνες, η σοκολάτα βοηθάει στην καταπολέμηση του άγχους.
Κι όχι μόνο. Ένα σωρό ευεργετικές ιδιότητες έχουν αποδώσει σε αυτόν τον γλυκό πειρασμό. Δίνει ενέργεια, είναι τονωτική κι αγχολυτική, προκαλεί αίσθημα ευφορίας – καλά αυτό δεν ήταν ανάγκη να μας το επιβεβαιώσει καμία έρευνα, σκεφτείτε τα μούτρα σας στο σούπερ μάρκετ μπροστά απ’ τα ράφια με τις σοκολάτες ή στην θέα ενός cheesecake nutella, γυάλισε το μάτι σου, το είδα.
Και καμία θρεπτική αξία να μην είχε κι ούτε μισή ευεργετική ιδιότητα, πάλι θα τη λατρεύαμε, μην κοροϊδευόμαστε, γιατί η σοκολάτα είναι αγάπη και τα αισθήματα δε θέλουν λόγους, απλώς τα ζεις.
Η σοκολάτα μας αγαπάει. Η σοκολάτα μας καταλαβαίνει. Δεν κάνει αδιάκριτες ερωτήσεις, δεν ξεχνάει επετείους, δε μας μιλάει απότομα, δε μας πιέζει, δεν περιμένει πολλά από εμάς, είναι πάντα εκεί για εμάς. Ό,τι εποχή, μέρα, ώρα και στιγμή κι αν είναι. Στριμώχνεται παντού, από ψυγεία ως ντουλάπια και περιμένει καρτερικά να σου χαρίσει στιγμές απόλαυσης, λιώνει για χάρη σου· στην κυριολεξία. Γι’ αυτό σας λέω, ίσως η αγάπη να είναι υπερεκτιμημένη, δε διαφέρει και πολύ απ’ το να φας μεγάλες ποσότητες σοκολάτας.
Είναι η λύση σε όλα τα προβλήματα. Η τέλεια λύση για τα κρύα πρωινά, λιωμένη σε μία κούπα που μοιάζει περισσότερο με αγκαλιά, η καλύτερη παρέα τα βαρετά απογεύματα στο σπίτι, η πιο αποτελεσματική παρηγορήτρα στο χωρισμό.
Και δε στέκεται εκεί. Δε χαρίζει μόνο συναίσθημα, αλλά αποδειγμένα αποτελεί το καλύτερο υποκατάστατο σου σεξ. «Οι γυναίκες ερεθίζονται σεξουαλικώς πιο πολύ όταν τρώνε μαύρη σοκολάτα παρά όταν φιλάνε» σύμφωνα με μία πρόσφατη βρετανική έρευνα. Εντάξει, να μην το παρακάνουμε, εγώ θα έλεγα να τα συνδυάσουμε.
Η σοκολάτα, όμως, δε σταματάει πουθενά. Πέρα από κενά συναισθηματικά και σεξουαλικά βεβαίως-βεβαίως, δίνει μαθήματα ηθικής καθώς αποτελεί το καλύτερο αντιρατσιστικό παράδειγμα. Μαύρη, λευκή καφέ. Δεν έχει σημασία το χρώμα, αλλά ο εσωτερικός κόσμος. Ειδικά αν μπλέξεις αυτούς τους τρεις εσωτερικούς κόσμους μαζί σε ένα muffin, με συγχωρείτε, παρασύρθηκα.
Υγρή, στερεή, παχύρευστη, αραιή, γάλακτος, υγείας, λευκή· κάθε αντίσταση μπροστά στη σοκολάτα είναι μάταιη. Φάτε χωρίς τύψεις, εξάλλου η σοκολάτα προέρχεται απ’ το κακαόδεντρο, το οποίο είναι φυτό, άρα η σοκολάτα είναι σαλάτα. Πολύ μου αρέσει αυτός ο συλλογισμός, γι’ αυτό δε θα δεχτώ αντιδράσεις, εξάλλου μας βολεύει όλους.
Είναι η καλύτερη παρέα, ο πιο συνεργάσιμος συνομιλητής, η πιο οργασμική τροφή· τόσους αναστεναγμούς και βογγητά όσους θα ακούσεις σε chocolaterie, δε συναντάς ούτε σε ταινία ενηλίκων κι εδώ δεν παίζεται και θέμα προσποίησης.
Μην κάνετε παρέα με άτομα που δεν τρώνε σοκολάτα, είναι ικανά για όλα. Αν μπορούν να αντισταθούν στο άρωμα, την υφή και τη γεύση της, σκεφτείτε τι άλλο μπορούν να κάνουν. Όταν γνωρίζετε κάποιον, δοκιμάστε να τον κεράσετε ένα κομμάτι, αν αρνηθεί, τρέξετε μακριά, δεν είναι καλός άνθρωπος!
Κι όπως είπε κι ο Charles Monroe Schulz: Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι η αγάπη. Αλλά και λίγη σοκολάτα κάπου-κάπου, δεν βλάπτει. (Όπου κάπου-κάπου, συμπληρώστε κάθε μέρα.)
Καταναλώστε ανεύθυνα!