Αν. Ένα τεράστιο, γαμημένο «αν» που σφηνώθηκε στο μυαλό σου και στο τριβελίζει.
Που του επέτρεψες να εισβάλλει εκεί και να στο αλώσει αφού κώλωσες να τολμήσεις, να ρισκάρεις και να διεκδικήσεις αυτό που αληθινά και βαθιά λαχταράει η καρδιά σου.
«Αν είχα πει εκείνο κι αν είχα κάνει το άλλο». «Αν είχα βάλει φτερά στα πόδια κι αν είχα κοιτάξει αλλιώς».
Κώλωσες να περπατήσεις σ’ έναν δρόμο έτοιμο, στρωμένο κι επέστρεψες στα χαλάσματα και τα σκουπίδια, τα σιγουράκια σου, μη τυχόν και θιχτεί ο ήδη καταπατημένος εγωισμός σου.
Δε θα κάτσω να σε νταντέψω όμως και αυτή τη φορά, βαριέμαι. Βαριέμαι να μπαίνω στην ψυχολογία του παθητικού looser που διστάζει να απλώσει το χέρι για να αρπάξει την ευτυχία που του αξίζει και του αναλογεί.
Θα σου πω μόνο μερικά πράγματα, κυρίως για να τ’ ακούσω κι εγώ.
Τις ευκαιρίες τις πιάνουμε απ΄τα μαλλιά γιατί όσο δύσκολα εμφανίζονται άλλο τόσο εύκολα εξαφανίζονται.
Μη φοβάσαι να παλέψεις για ό,τι νιώθεις πως αξίζει, πως σου αξίζει και εν τέλει μπορείς να το έχεις δικό σου.
Ό, τι κι αν λες τώρα, πάει στράφι, χαμένο, «ο έρωτας δεν περιμένει, το θαύμα κι αλλού θα το βρει».
Σταμάτα να περιμένεις τις κατάλληλες συνθήκες, δε θα υπάρξουν ποτέ.
Στο λέω εγώ που έχασα χρόνια, μήνες και σπουδαίους ανθρώπους περιμένοντας τις συνθήκες να ωριμάσουν. Κουταμάρες για χέστηδες.
Όταν το φως είναι καταπράσινο το μόνο ορθό είναι να βουτάμε με τα μούτρα.
Και τελικά δεν το λες καν ρίσκο όλο αυτό, το λες φυσική ροή των πραγμάτων.
Σου ξεκλείδωσαν μια πόρτα και το μόνο που έχεις να κάνεις εσύ είναι να κατεβάσεις το πόμολο και να μπεις, τόσο απλά.
Άφησε το πάθος να σε κουμαντάρει και όχι την αναβλητικότητα και το φόβο.
Αντί να κάθεσαι αναπαυτικά περιμένοντας τα πράγματα να γίνουν από μόνα τους, κάνε τα εσύ να συμβούν. Ό,τι δεν πάρεις μοναχός κανείς δε θα στο δώσει, ως γνωστόν.
Μας έφαγαν τα στερεότυπα, οι γυναίκες γεννημένες θηράματα και οι άντρες μια ζωή κυνηγοί.
Λες και είναι θέμα φύλου η ευτυχία. Παίξε το ρόλο που θες εσύ κι όχι εκείνον που με το ζόρι σε έβαλαν να παίξεις.
Κι αφού τώρα την έκανες την πατάτα και τα πράγματα δεν αλλάζουν, κράτησέ τα αυτά για την επόμενη φορά που θα δειλιάσεις, θα τρομοκρατηθείς και θα σου κοπούν τα πόδια. Τότε που θα απέχεις μόλις δυο στιγμές απ’ την ευτυχία και τον σύντροφο που επιθυμείς.
Άλλωστε ένας τολμηρός άνθρωπος είναι χίλιες φορές πιο θελκτικός κι ενδιαφέρον από έναν φοβιτσιάρη.
Ακόμα δε σ’ έπεισα;
Συντάκτης: Γεωργία Χατζηγεωργίου
