Ο έρωτας απ’το μίσος, δυο τσιγάρα δρόμος.
Ο έρωτας. Όχι η αγάπη.
Εκείνη είναι στα ψηλά. Και εκεί παραμένει όταν υπάρχει.
Ο έρωτας όμως μπορεί και πέφτει με ευκολία στα πατώματα.
Κυλιέται στα πιο βρώμικα, μαύρα και σκοτεινά σημεία της αξιοπρέπειάς μας, όταν αρχίζει να ξεφτίζει. Γιατί στην αρχή όλα είναι μέρος των πιο όμορφων ονείρων μας, τα ζόρια έρχονται μετά.
Μια ματιά ήταν αρκετή για να ενθουσιαστούν, να παθιαστούν, να ερωτευτούν.
Κεραυνοβόλος ο έρως λοιπόν.
Ποτέ μου δεν τους συμπάθησα αυτούς τους έρωτες. Κρύβουν μια βιασύνη και κατ’επέκταση μια προχειρότητα. Μια φιλοσοφία αρπακωλίστικη.
Αν δεν ακουμπήσεις τον άλλο, αν δεν τον ακούσεις να μιλάει, να γελάει πως ερωτεύεσαι μωρέ;
Από εκείνο το πρώτο βράδυ της συνάντησής τους ήταν μαζί. Μαζί παντού. Μαζί όλη μέρα.
Έκαναν κοπάνα απ’τις δουλειές τους για να είναι μαζί.
Να αγκαλιάζονται και να κάνουν έρωτα.
Να ακούνε μουσικές με κλειστά μάτια και ενωμένα κορμιά.
Μαγείρευαν και ξεχνούσαν να φάνε.
Ξεχνούσαν φίλους και συγγενείς. Τα τηλέφωνα κατεβασμένα και απενεργοποιημένα.
Στον κόσμο τους ήταν μόνο αυτοί, δε χωρούσε τίποτα και κανένας.
Το μυαλό του ενός ήταν στην καρδιά του άλλου.
Και πέρασαν μερικοί μήνες και κάποια χρόνια και το ζευγάρι μας ζούσε ζωή χαρισάμενη και ζηλευτή. Έφτασε όμως εκείνη η αμήχανη στιγμή που όλα τα αξιολάτρευτα χούγια του ενός έγιναν ο βραχνάς του άλλου.
Το ήξεραν, το ένιωθαν και οι δύο αλλά έκαναν τα στραβά μάτια.
Όπως λέει και το τραγούδι «πώς να ζήσει ένας έρωτας που από φόβο μη σβήσει, τον τρώει η φρικτή σιγουριά πως μπορεί να κρατήσει.»
Ο ένας δεν άντεχε τον άλλο. Σιχάθηκαν ό,τι με πάθος είχαν ζήσει.
Δυστυχώς δεν πρόκειται για χολυγουντιανή ταινία οπότε ξεχάστε το happy end.
Χώρισαν με τρόπο άσχημο και αξέχαστο. Με προσβολές, με φωνές, με σπασμένα ποτήρια, σκισμένες φωτογραφίες και ρούχα τσαλακωμένα σε βαλίτσες. Όπου φύγει – φύγει.
Συναντήθηκαν μερικές φορές στο δρόμο και δεν αναγνώρισαν τα βλέμματά τους.
Δυο ξένοι. Πιο ξένοι και από πριν γνωριστούν.
Ο έρωτας λένε, διαρκεί από τρεις μήνες μέχρι τρία χρόνια. Και μετά τι;
Μπορεί η βάση για μια σχέση να είναι ο έρωτας, αλλά οι σκαλωσιές που θα την φτάσουν στα ουράνια είναι η αγάπη.
Κι αυτό ας μην το ξεχνάμε.
Συντάκτης: Γεωργία Χατζηγεωργίου
