Λοιπόν, τα πράγματα έχουν ως εξής: Δεν ξέρω τι δικαιολογία θα βρεις, δεν ξέρω πώς θα τα καταφέρεις, πώς θα τα μπαλώσεις, δε με νοιάζει τι θα πεις, όμως από σήμερα και για μια εβδομάδα θα μείνουμε κλεισμένοι στο σπίτι. Ούτε δουλειές ούτε υποχρεώσεις.
Μόνο εσύ κι εγώ.
Για να σου κάνω όλα αυτά που κάνει η άνοιξη στις κερασιές.
Για να μου πεις ξανά όλα αυτά που ήδη ξέρω και δε χορταίνω να ακούω.
Να σε κοιτάω, να σε χαζεύω και να μη με νοιάζει μήπως με πάρει χαμπάρι κανείς. Τίποτα κρυφό, τίποτα κρυμμένο. Όχι στα κλεφτά, όχι βιαστικά.
Να με θες, να σε θέλω και επιτέλους να σ’ έχω και να μ’ έχεις.
Μια εβδομάδα χωρίς «πρέπει», χωρίς «επειδή», χωρίς «όχι».
Η δική μας εβδομάδα, οι δικές μας νύχτες, τα δικά μας πρωινά.
Ούτε μισό εμπόδιο ανάμεσά μας.
Κλείδωσα πόρτες και παράθυρα, κανείς δε θα φύγει από ΄δω.
Άλλωστε κανείς δε θέλει να φύγει από ΄δω.
Να αφεθούμε χωρίς ρολόγια και ξυπνητήρια, ένα ιδανικό σκηνικό χωρίς χρονικά περιθώρια, χωρίς κανενός είδους όρια.
Να ξημερώνει και να νυχτώνει, να βρέχει και να βγαίνει ήλιος και να μη μας καιγέται καρφάκι.
Το μόνο που θα μας νοιάζει θα είναι μήπως και χάσαμε ένα ακόμα χάδι, ένα άγγιγμα, ένα αχ που μας ξέφυγε. Να ζούμε ό,τι ερωτοκλισεδιά βάζει ο νους και να την απολαμβάνουμε.
Κι αν υπάρχει παράδεισος, κάπως έτσι πρέπει να είναι, γεμάτος με ζευγάρια που ζει ο ένας για τον άλλο.
Θυμάμαι απέξω τις συνταγές που σ’ αρέσουν, έχω τ’ αγαπημένα μας κρασιά στο ψυγείο και μπόλικο καφέ στο ντουλάπι για να μας κρατάει ξύπνιους, όπως κατάλαβες ούτε ο ύπνος δε θα μας χωρίσει αυτές τις επτά ημέρες της δημιουργίας του δικού μας κόσμου.
Να σε υπηρετώ και να με φροντίζεις. Αμφότερες εκδηλώσεις αφοσίωσης. Και μέλι. Μέλι στα λόγια και τα αισθήματα να ρέει άφθονο.
Δεν είμαι σίγουρη ότι ξέρω πως αντιλαμβάνεσαι εσύ τον έρωτα αλλά και σε μένα τα πάνω κάτω ήρθαν, όχι δεν ήμουν πάντα έτσι. Δυστυχώς.
Έγινα εγώ με σένα κι εσύ ο αληθινός σου εαυτός με μένα. Και αυτό είναι ο ορισμός της σχέσης, το μπόλιασμα, τα δύο που έγιναν με επιτυχία ένα.
Παρά τις όποιες διαφορές, παρά αυτά που-οι άλλοι λένε πως-μας χωρίζουν.
Λοιπόν, περιμένω να σχολάσεις, έχω ανάψει το θερμοσίφωνο και σου έχω μαγειρέψει.
Μετράω τα λεπτά μέχρι να ξεκινήσει η εβδομάδα μας. Μέχρι να μπλέξουν οι μυρωδιές μας και να μην ξεχωρίζουν.
Να διαψεύσουμε τη μοναξιά μας και να κερδίσει έστω και για μια φορά το αδύνατο, το παράλογο.
Συντάκτης: Γεωργία Χατζηγεωργίου
