Givers have to set limits because takers rarely do.
Είδα τη φράση αυτή κάπου στο internet, την έγραψα σε τρία χαρτάκια post it για να μην τη ξεχάσω και τα κόλλησα στα hot spot του σπιτιού. Στο ψυγείο, στο κομοδίνο και στο γραφείο.
Την επανέλαβα κι από μέσα μου είκοσι φορές με ευλάβεια αν και είμαι βέβαιη πως πάλι θα παρασυρθώ στην πράξη.
Οι άνθρωποι ξέρεις γεννιόμαστε με ένα πολύ κακό χαρακτηριστικό, χωμένο βαθιά στο DNA μας. Την αχαριστία.
Δεν υπάρχει περίπτωση να τη βγάλεις από μέσα σου γι’ αυτό σταμάτα να χτυπιέσαι.
Δε θα βγει ούτε από μενα, ούτε από σένα, ούτε από τους άλλους. Το θέμα είναι να μην βρει πρόσφορο έδαφος και ανθίσει και απλώσει τα κλαδιά της και θεριέψει σε χρόνο dt.
Ακριβώς επειδή είναι μέσα μας θα τη συναντήσεις παντού και κυριολεκτώ.
Θα τη συναντήσεις στην οικογένειά σου, στον κολλητό σου, στον άνθρωπό σου, στον περαστικό, στο γνωστό, στη δουλειά, παντού.
Το λες και μάστιγα γι’ αυτό σταμάτα τις αλλεπάλληλες πτώσεις απ’ τα σύννεφα και συγκεντρώσου.
Το «ναι» σου είναι σημαντικό για να το σκορπάς, η αγάπη σου πολύτιμη για να την ξοδεύεις και ο χρόνος σου ελάχιστος για να τον περνάς διαφορετικά απ’ ότι επιθυμείς.
Εδώ κάπου έρχεται η μαγική στιγμή του ξυπνήματος και της οριοθέτησης.
Σαφώς και δίνεις επειδή θέλεις, όμως όταν παραδίνεις να ξέρεις ότι θα «στεγνώσεις» κάποια στιγμή.
Μια μικρή παρένθεση εδώ, μεταξύ μας πάντα, ξέρουμε πολύ καλά πως όλοι δίνουμε ή έστω οι περισσότεροι, με την καλά κρυμμένη ελπίδα, ότι θα πάρουμε πίσω, όχι ό,τι δώσαμε, αλλά τουλάχιστόν μια σταγόνα απ’ όλα αυτά. Μη φοβάσαι, δε θα σε καρφώσω, ούτε κι εσύ εμένα.
Επιστροφή στο θέμα μας, όταν δίνεις αβέρτα κι έχεις μάθει τον άλλο σε αυτή την κατάσταση να ξέρεις ότι δε θα πάψει ποτέ να σου ζητάει μέχρι να σε ξεζουμίσει, κι αυτό είναι νόμος.
Βέβαια εσύ που είσαι σε θέση να προσφέρεις, σημαίνει πως έχεις απόθεμα για να δώσεις και αυτό σε τοποθετεί αυτόματα σε πλεονεκτική θέση γι’ αυτό άσε στην άκρη το ρόλο του θύματος που τόσο θες να παίξεις.
Εσύ αποφασίζεις πότε θα σταματήσεις να τροφοδοτείς το ζητιανιάρικο «εγώ» του άλλου, εσύ κρατάς και το καρπούζι και το μαχαίρι.
Το ανικανοποίητο μπορεί να είναι στη φύση μας αλλά μπλοκάρει το δρόμο στην ευτυχία.
Όσοι έχουν μάθει να ζητάνε και να παίρνουν κι άλλα κι άλλα κι άλλα, όσα κι αν έχουν τελικά, ακόμα κι αν τα έχουν όλα δε θα είναι ποτέ καλυμμένοι κι ευτυχείς.
Συντάκτης: Γεωργία Χατζηγεωργίου
