Υπόσχομαι να μην ξαναπέσω με τα μούτρα στον έρωτα

Υπόσχομαι να μην ξαναπέσω με τα μούτρα στον έρωτα. Το υπόσχομαι σ’εκείνον και σε μένα. Κι αν το ξανακάνω θα σταθώ με το ένα πόδι όρθιο στη γωνία και θα γράψω τιμωρία χίλιες φορές την υπόσχεσή μου.

Ο έρωτας είναι ο μεγαλύτερος απατεώνας όλων των εποχών, όλων των ηλικιών, της ανθρωπότητας ολάκερης.
Είναι ψεύτης. Μεγάλος ψεύτης. Σου δένει τα μάτια με βελούδινο μαντήλι για να μη βλέπεις και κυρίως για να μην συνειδητοποιείς.
Είναι υπερτιμημένος. Ω ναι. Υπερτιμημένος για τους λόγους που θα διαβάσετε παρακάτω και κυρίως γιατί διαρκεί λίγο. Όσο κι αν τον τραβολογάμε και τον ξεχειλώνουμε.

Μεταμορφώνει τα φύκια σε μεταξωτές κορδέλες, τα σκουπίδια σε θησαυρούς, τα ψέμματα σε αλήθειες.
Σε ζαλίζει με τα χιλιάδες, φανταχτερά καθρεφτάκια του και δε βλέπεις πέρα απ’τη μύτη σου.

Υπόσχομαι να μην ξαναπέσω με τα μούτρα στον έρωτα. Υπόσχομαι να μην ξαναχάσω τον εαυτό μου, τη ζωή μου, τον πολύτιμο ελεύθερο χρόνο μου.

Οι ρομαντικοί μην τρέξετε να με πετροβολήσετε.
Έχουν βάση και αλήθεια αυτά που σας λέω. Αν κοιτάξετε γύρω σας θα ανακαλύψετε τα δικά σας παραδείγματα προς αποφυγήν.
Σας τα γράφω αυτά τώρα που είμαι νηφάλια απ’το μεθύσι του και αποφασισμένη να μην πέσω στις ίδιες λασπουριές.

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μία έξυπνη γυναίκα. Μετά ερωτεύτηκε…
Και μάλιστα δις. Ο κόσμος σκοτείνιασε, η προσωπικότητά της εξαφανίστηκε μαζί με την δημιουργικότητα, τους φίλους, τα ενδιαφέροντα, την καθημερινότητά της.
Κρεμόταν από δύο χείλια, έβλεπε μόνο δύο μάτια, σκεφτόταν με το δικό του μυαλό, μιλούσε με τη δική του γλώσσα, κρατιόταν από δύο χέρια, ερμητικά κλεισμένη σε μία αγκαλιά.

Οι ερωτιάρηδες θα ορμήσουν να πουν πως αυτό είναι έρωτας.

Αμ δε! Ο έρωτας είναι ελευθερία. Σε θέλει όπως είσαι, ό,τι κι αν είσαι. Σε θέλει γι’αυτό που είσαι. Δεν σκοπεύει να σε αλλάξει, να σε πνίξει και να σε απομονώσει.

Οι μέρες και οι μήνες περνούσαν και η παραμόρφωση γινόταν όλο και πιο εμφανής. Και της φωνάζαν οι φίλοι και χαμπάρι δεν έπαιρνε εκείνη. Α ναι, ξέχασα. Ο έρωτας σε κουφαίνει κιόλας.
Ακούς μόνο το γλυκό του παραμύθιασμα. Όλα τα υπόλοιπα είναι ένα ενοχλητικό βουητό που σε ξεβολεύει. Σε σκουντάει αλλά εσύ δεν ξυπνάς, αλλάζεις μόνο πλευρό.

Υπόσχομαι να μην ξαναπέσω με τα μούτρα στον έρωτα πρώτα απ’όλα γιατί με αγαπάω πολύ για να του επιτρέψω να με αλλάξει. 
Γιατί θέλω μια αγκαλιά χωρίς λουκέτο και αλυσίδα. Γιατί έχω και δική μου ζωή να ζήσω και μάλιστα γεμάτη. Γιατί δεν πιστεύω πως είμαι μισή και δεν ψάχνω να συμπληρωθώ. Τα έχει πει και η Μαρία αυτά.

Η σοφή Samantha του Sex And The City είχε ξεστομίσει την εξής ατάκα «I love you but I love me more.» Να αγιάσει το στόμα της και η πένα του σεναριογράφου.

Μη με κοιτάτε με στραβό μάτι και σηκωμένο φρύδι.
Θέλει τσιμπολόγημα ο έρωτας κι όχι βαρυστομαχιά.

Κομμάτι-κομμάτι, μπουκιά-μπουκιά, να τον ευχαριστιέσαι, να τον απολαμβάνεις κι όχι να τον ξερνάς.