Κόνι Μεταξά: «Η πρώτη μου σ3ξουαλική εμπειρία ήταν χάλια»

«Η πρώτη μου σ3ξουαλική επαφή ήταν στα 14 μου κι ήταν χάλια. Ήταν η πρώτη μου σχέση, αλλά μετά την πρώτη μας επαφή, τον χώρισα. Ήταν χάλια, δεν ήταν έτσι όπως το είχα φανταστεί», ήταν η δήλωση της Κόνι Μεταξά η οποία βρέθηκε καλεσμένη στο podcast της Δάφνης Καραβοκύρη, με τίτλο «S3x Podcast».

Αναφερόμενη στα one night stand δήλωσε επίσης: «Η σχέση μου με τα one night stand δεν είναι πολύ καλή, δε νομίζω ότι το έχω κάνει ποτέ. Αν και είμαι πολύ σ3ξουαλικός άνθρωπος, δεν μπορώ απλά να κάνω σ3ξ. Δεν είναι ότι θέλω να συνδεθώ, θέλω απλά να μου τη δίνει στο μυαλό. Είμαι πολύ παρορμητική, νιώθω πράγματα πολύ γρήγορα και σταματάω επίσης, να νιώθω πολύ γρήγορα.»

«Στο παρελθόν γοητευόμουν πολύ από άντρες, που ήταν ακατάλληλοι. Όλες μου οι σχέσεις πριν τον Μάριο, ήταν τοξικές. Το σκέφτομαι μερικές φορές και λέω “δεν είναι δυνατόν”. Στο παρελθόν υπήρξε σύντροφος που μου είχε ζητήσει να βιντεοσκοπήσουμε τη σ3ξουαλική πράξη κι αρνήθηκα. Ο λόγος που αρνήθηκα ήταν γιατί δεν του είχα εμπιστοσύνη. Ως άνθρωπος είμαι πολύ καχύποπτη κι έτσι προστάτευα από πολύ μικρή τον εαυτό μου από τέτοια πράγματα.»

Κι ενώ η πρώτη μας επαφή είναι τόσο ξεχωριστή και τη φανταζόμαστε ως μια μοναδική εμπειρία, αυτό δεν είναι κι ο κανόνας, αλλά μάλλον, απ’ ότι φαίνεται, η εξαίρεση. Οι δηλώσεις της γνωστής performer μάς δίνουν την αφορμή να προβληματιστούμε γύρω από την πρώτη σ3ξουαλική επαφή, ειδικά αν αυτή συμβαίνει σε πρώιμη ηλικία, αλλά και τις πολλές αυτές περιπτώσεις που φαίνεται να επιλέγουμε να τη βιώσουμε με τον λάθος άνθρωπο. Πιάνοντας τη γυναικεία πλευρά, δεν είναι λίγες οι έφηβες που αποφασίζουν να έρθουν σε επαφή αρκετά νωρίς, στην αρχή της εφηβικής κιόλας ηλικίας και για τις περισσότερες, τελικά, αυτή η πρώτη φορά είναι και μια κακή εμπειρία που δυστυχώς χαράσσει ακόμα χειρότερα τραύματα πάνω τους, τόσο στην ψυχή όσο και στο σώμα τους.

Οι παράγοντες που οδηγούν έναν έφηβο, συνολικά, στο να ξεκινήσει αρκετά νωρίς τις επαφές, ποικίλλουν. Σαφώς, στους πιο σημαντικούς παράγοντες εντάσσεται το γεγονός ότι ζούμε σε μια εποχή που συναντούμε σ3ξουαλικά υπονοούμενα παντού –τα οποία φυσικά ένας έφηβος δεν είναι σε θέση να κρίνει και να αξιολογήσει, παρά μονάχα να μιμηθεί, θεωρώντας τα ίσως σπουδαία. Το σ3ξ έχει ταυτιστεί κατά κάποιον τρόπο με την ενηλικίωση και την ωρίμανση, -με την τάση των παιδιών να θέλουν να μεγαλώσουν νωρίτερα από ό,τι πραγματικά αυτό συμβαίνει μέσα τους, τόσο στον τρόπο σκέψης τους όσο και στο σώμα τους- και συχνά οι έφηβοι έχουν την εντύπωση πως θα είναι περισσότερο προοδευτικοί κι αποδεκτοί από τους άλλους, προβαίνοντας σε σ3ξουαλική πράξη.

Δεν μπορούμε, ωστόσο, να αγνοήσουμε ότι η πρώιμη σ3ξουαλική πράξη συμβαίνει κι είναι μια πραγματικότητα, με τα ποσοστά των εφήβων που προβαίνουν σε αυτή, να αυξάνονται συνεχώς. Το γεγονός αυτό από μόνο του, χρειάζεται να το αποκωδικοποιήσουμε. Διότι, στην ουσία του, μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση της κατάστασης, προτού βρεθούμε αντιμέτωποι με δυσάρεστες συνέπειες. Αρχή όλων των παραπάνω, είναι η πρόληψη και η σωστή ενημέρωση, τόσο των ενήλικων, όσο και των ανήλικων, σχετικά με το θέμα. Κι αυτό γιατί οι κίνδυνοι που κρύβονται πίσω από μια τέτοια πράξη, είναι ουκ ολίγοι. Ειδικά εάν μιλάμε για έναν έφηβο που δεν είναι σίγουρος για τις επιλογές του και για τις αποφάσεις του, ούτε είναι ακόμα σε θέση να αξιολογήσει τους ανθρώπους με τους οποίους θα έρθει σε επαφή.

Αφενός, η επιλογή του αυτή είναι πιθανό να αφήσει μέσα του κατάλοιπα ψυχολογικής φύσεως. Πολλοί έφηβοι βιώνουν έντονο στρες, φόβο, ενοχές μετά την ολοκλήρωση της πράξης. Έρχονται αντιμέτωποι με μια πρωτόγνωρη εμπειρία η οποία, συχνά τους δημιουργεί πολλά ερωτήματα κι απορίες και δυστυχώς δε γνωρίζουν πού μπορούν να αναζητήσουν απαντήσεις. Αυτό μπορεί να τους οδηγήσει σε λανθασμένες εντυπώσεις, ελλιπείς πηγές πληροφόρησης, αλλά και σε ακόμα πιο λάθος πρακτικές και συμπεριφορές. Σε πιο τραβηγμένες περιπτώσεις, είναι πιθανό να μην είναι καθαρά δική τους επιλογή και να μην υπάρχει συνειδητή συναίνεση στην πράξη. Ίσως, να προκύψει ως αποτέλεσμα πιέσεων που δέχονται από τον σύντροφό τους ή με σκοπό την αποδοχή από την παρέα τους.

Αφετέρου, εκτός από τις ψυχολογικές επιπτώσεις που χαράσσονται για μεγάλο χρονικό διάστημα πάνω τους, υπάρχουν κι οι σωματικές επιπτώσεις όπως για παράδειγμα τα ΣΜΝ, μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη ή ένας τραυματισμός στη γενετική περιοχή ή και σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του σώματος. Μια περίοδος που καθυστέρησε να έρθει, ένα προφυλ@κτικό που έσπασε ή δε φορέθηκε ποτέ, ένας λάθος χειρισμός, μια τυχαία και αυθόρμητη κίνηση, μπορούν τελικά να σου αλλάξουν τη ζωή.

Κι, ίσως, αρχή των πάντων να είναι η κακή -ή η καθόλου- ενημέρωση από το οικογενειακό (κι έπειτα σχολικό) περιβάλλον όσον αφορά τα θέματα αυτά ή αλλιώς τα θέματα ταμπού μεταξύ γονιών και παιδιών, μέσα σε μια κοινωνία που βαδίζει με την όπισθεν. Οι γονείς δε γνωρίζουν με ποιον τρόπο να επικοινωνήσουν με τα παιδιά για θέματα σ3ξουαλικής διαπαιδαγώγησης και τελικά, αντί για πρόληψη, έρχονται αντιμέτωποι με το πρόβλημα που απαιτεί ακόμα πιο προσεκτική διαχείριση κι είναι σαφώς δυσκολότερο στην επίλυσή του. Από την άλλη, το εκπαιδευτικό σύστημα, ενώ θα μπορούσε να συμβάλει με τη σειρά του μέσω του μαθήματος της σ3ξουαλικής διαπαιδαγώγησης, δυστυχώς κινείται με αρκετά βραδείς ρυθμούς.

Έτσι, κι ενώ θα ήταν αυτό το μέσον για να μπορέσουμε να γνωρίσουμε ως έφηβοι το σώμα μας και να μάθουμε πώς να το απολαμβάνουμε έπειτα παρέα με άλλους, βουλιάζουμε σε λάθη και σιωπές. Η Κόνι ξεκίνησε μια συζήτηση που έχει ανοιχτεί ξανά στο παρελθόν. Ας την κρατήσουμε ανοιχτή αυτή τη φορά, κι ίσως να βγάλουμε άκρη.