Πότε είναι ο σωστός χρόνος για ν’απευθυνθεί ένα ζευγάρι σε θεραπευτή ζεύγους;
Τα μαύρα σύννεφα έχουν εμφανιστεί στη σχέση και καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν πηγαίνει σωστά. Τρέχεις με την πρώτη δυσκολία ν’αναζητήσεις βοήθεια από ειδικό για να σώσεις τη σχέση ή είναι αρκετά νωρίς; Από την άλλη μπορεί να έχεις φτάσει σε σημείο που η σχέση είναι δυσβάστακτη και σκέφτεσαι πως έχεις αργήσει. Είσαι ένα βήμα πριν από το διαζύγιο. Είναι αργά για να κάνεις το βήμα της αλλαγής ή όλα έχουν τελειώσει; Ερωτήματα που έχουν απασχολήσει τους περισσότερους από εμάς και συχνά δυσκολευόμαστε να δώσουμε απάντηση ως προς το πότε είναι το σωστό timing για να κάνεις με το ταίρι σου το βήμα για τη θεραπεία.
Τα προηγούμενα χρόνια φαίνεται πως το να χτυπήσει ένα ζευγάρι την πόρτα του θεραπευτή ήταν η τελευταία λύση για να μη διαλυθεί ένας γάμος. Το ζευγάρι δηλαδή, είχε φτάσει στο έσχατο σημείο της σχέσης του, τα προβλήματα και οι άσχημες στιγμές ήταν περισσότερα από τα καλά και προσπαθούσε να βρει τρόπο για να κρατήσει ζωντανή τη σχέση, ενώ φαινόταν πως αυτή είχε ήδη τελειώσει. Ειδικά σε περιπτώσεις οικογενειών με παιδιά ήταν πράγματι η έσχατη λύση για να μη διαλυθεί η οικογένεια -κυρίως γιατί υπήρχαν παιδιά. Ωστόσο, φτάνοντας στο έσχατο σημείο, η αλλαγή της σχέσης δεν είναι ακατόρθωτη αλλά δεν είναι τόσο εύκολη όσο θα ήταν αν το ζευγάρι είχε χτυπήσει την ίδια πόρτα αρκετά νωρίτερα και τα λάθη στη σχέση ήταν αρκετά λιγότερα.
Σύμφωνα με έρευνες φαίνεται πως οι millenials έχουν αλλάξει τρόπο σκέψης κι αποφασίζουν από πολύ νωρίς, πριν παντρευτούν, να επισκεφτούν κάποιον θεραπευτή, είτε για να λύσουν προβλήματα που προκύπτουν και να μάθουν τον σωστό τρόπο για να χτίσουν μια υγιή σχέση μεταξύ τους, είτε για ν’ αξιολογήσουν τη δυναμικότητα της σχέσης τους προτού αποφασίσουν να επενδύσουν σε κάτι σταθερό, μιας και τα διαζύγια στις μέρες είναι ουκ ολίγα.
Κάνουν λοιπόν, καλά οι millenials; Η απάντηση είναι ναι. Κάνουν πολύ καλά. Γιατί έτσι έχουν την ευκαιρία ήδη από νωρίς να δουλέψουν πάνω στη σχέση τους και να τη χτίσουν με σωστές βάσεις για ένα υγιές μέλλον, ενώ δένονται με μοναδικούς δεσμούς μεταξύ τους.
Ας ρίξουμε μια ματιά στις αιτίες που χρειάζεται να σε οδηγήσουν στην πόρτα του θεραπευτή.
Οι άνθρωποι από τη φύση τους έχουν την τάση να επαναλαμβάνουν και ν’ αναβιώνουν ήδη γνώριμα μοτίβα μέσα στις σχέσεις τους. Έτσι, επιλέγουν συντρόφους που μοιάζουν με το γονεϊκό πρότυπο στο οποίο εκτέθηκαν και μεγάλωσαν οι ίδιοι και προσπαθούν να φτιάξουν συντροφικές σχέσεις όμοιες με αυτές των γονιών τους, παραβλέποντας ότι οι δεσμοί αυτοί μπορεί να ήταν πολλές φορές προβληματικοί. Παρά πολύ συχνά κάνουν επιλογές μέσα από τις οποίες αναβιώνουν δικά τους τραύματα προσπαθώντας να δώσουν το happy end στην ιστορία τους. Επιλέγουν συντρόφους που μέσα από αυτούς προσπαθούν να θεραπευτούν και ν’ αλλάξουν. Κι αυτό είναι κάτι που συμβαίνει ασυνείδητα. Το ασυνείδητο μυαλό δε γνωρίζει τη διαφορά μεταξύ παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος και προσπαθεί πάντα να θεραπεύσει παλιές πληγές στον παρόντα χρόνο. Ως αποτέλεσμα, στις σχέσεις, έχουμε την τάση να πυροδοτούμε ο ένας τις παλιές πληγές του άλλου.
Για παράδειγμα, αν ένας ενήλικας ως παιδί βίωσε την εγκατάλειψη από τον γονέα του είναι πιθανό στις συντροφικές του σχέσεις να νιώθει πολύ έντονα το άγχος της εγκατάλειψης και να δημιουργεί εξαιτίας αυτού τους συναισθήματος, αίσθημα ασφυξίας στον σύντροφο του λόγω έντονης κτητικότητας, επιβολής, καταπίεσης ή έντονης ζήλιας. Είναι σίγουρο πως κανένας από τους δύο συντρόφους δεν μπορεί ν’απολαύσει μια τέτοια σχέση, αν το τραύμα που βγαίνει μέσα σ’ αυτή δε θεραπευτεί. Οι σχέσεις που πυροδοτούν τέτοιου είδους τραύματα δίνουν βέβαια και την ευκαιρία για θεραπεία και αλλαγή.
Ένας ακόμα πολύ σημαντικός παράγοντας, που χρειάζεται να καλλιεργηθεί, είναι η επικοινωνία που υπάρχει ανάμεσα στο ζευγάρι αλλά και ο τρόπος διαχείρισης των προβλημάτων που προκύπτουν μέσα στη σχέση. Αυτά τα δύο είναι σαφώς αλληλένδετα. Η επικοινωνία δημιουργεί και καθορίζει τη σχέση. Όσο πιο καλή επικοινωνία υπάρχει στο ζευγάρι, τόσο πιο δυνατοί δεσμοί χτίζονται. Ωστόσο, πολλές φορές η επικοινωνία αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα. Έτσι, οι σύντροφοι αντί να θεραπεύσουν τα τραύματα τους, τα επιδεινώνουν ή δημιουργούν νέα τραύματα και νέα προβλήματα. Γεγονός που δεν μπορούμε να παραβλέψουμε αφού η επικοινωνία είναι από τους σημαντικότερους θεμέλιους λίθους που είναι ανάγκη να υπάρχουν για να χτιστεί και ν’ αναπτυχθεί μια υγιής σχέση. Επιπλέον, το ζευγάρι χρειάζεται να είναι σε θέση να διαχειριστεί με επικοδομητικό τρόπο τα προβλήματα και τις δυσκολίες που προκύπτουν στη ζωή και στη σχέση, χωρίς να δημιουργούνται καταστάσεις που πονάνε και πληγώνουν κάποιον από τους δύο αλλά διαφυλάσσοντας τα συναισθήματα των μελών και τη σχέση. Τόσο η επικοινωνία όσο και η σωστή διαχείριση των προβλημάτων είναι δεξιότητες που καλλιεργούνται και μαθαίνονται με τη θεραπεία.
Επομένως, θεραπεία χρειάζεται όταν υπάρχουν δυσκολίες στην επικοινωνία ή η επικοινωνία του ζευγαριού είναι ελλιπής, όταν υπάρχουν μικρές εντάσεις ή διαφωνίες που επαναλαμβάνονται συχνά και το ζευγάρι θέλει να μάθει να διαχειρίζεται συγκρούσεις του με υγιή τρόπο. Νιώθουν ότι δεν είναι σε «συντονισμό» συναισθηματικά ή σωματικά ή υπάρχουν αλλαγές ή μεταβάσεις στη ζωή που δυσκολεύουν τη σχέση, όπως συγκατοίκηση, γάμος, ή σχεδιασμός απόκτησης παιδιού. Πρόκειται για φάσεις που δημιουργούν αστάθεια στη σχέση και μπορεί να την κλονίσουν σε μικρό ή σε μεγαλύτερο βαθμό. Έτσι η θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην οικοδόμηση μιας σταθερής βάσης για το μέλλον, οπότε δεν είναι ποτέ πολύ νωρίς αν αισθάνεστε ότι χρειάζεστε καθοδήγηση για να χτίσετε ή να ενισχύσετε τη σχέση σας.
Συντάκτης: Έλενα Τσιολάκη
