Ένα βλέμμα αρκεί

Χριστούγεννα, με τη γνωστή αυτή κατάθλιψη που βιώνεις κάθε χρόνο τέτοια εποχή, έχεις πάρει το άδειο κορμί σου να το τοποθετήσεις σε κάποιο μπαρ και να το γεμίσεις οινόπνευμα, τόσο που θα ξεθωριάσει εκεί γύρω κοντά στην πρωτοχρονιά.

Η ώρα περνάει αδιάφορα, δεν έχεις δώσει σημασία σε ό,τι έχει πει μέχρι τώρα η παρέα. Τη μία κοιτάς το ποτό την άλλη περιπλανάς το βλέμμα σου τριγύρω, χαμένος μέσα στις σκέψεις σου. Παντού ευτυχισμένα ζευγαράκια ανταλλάζουν δώρα, αγκαλιές, φιλιά, γεμάτοι χαρά σάμπως τον υπόλοιπο χρόνο τους απαγορεύεται τέτοια έξαρση συναισθήματος. Πλήττεις τόσο που φτάνεις στο σημείο να παρατηρείς κάθε οντότητα γύρω σου μήπως τελικά βρεις κι εσύ κάποιο νόημα σε όλη αυτή την ανεξήγητη χαρά που σε περιτριγυρίζει.

Έχοντας καταλήξει, λοιπόν, για μια ακόμη φορά ότι με τίποτα δεν μπορείς να καταλάβεις και να αισθανθείς αυτήν την υπέρμετρη χαρά κι ευλογία που νιώθουν οι υπόλοιποι γύρω σου, γυρνάς με αποστροφή το βλέμμα σου πίσω στα οικεία σου.

Εκεί ξεκίνησαν όλα. Η ματιά σου δεν κατάφερε ποτέ να φτάσει στα γνωστά της μέρη κι όταν έφτασε τίποτα δεν ήταν ίδιο πια. Στη διαδρομή έγινε μετωπική που τίναξε το μυαλό και το κορμί σου, λες και σε πέρασε ρεύμα δεκάδων χιλιάδων βολτ.

Ήταν τα βλέμματά σας που συναντήθηκαν κι έμειναν κολλημένα για λίγα δευτερόλεπτα, που όμως ήταν αρκετά να βάλουν στην καρδιά σου φτερά. Έτσι ξεκίνησαν όλα. Από τότε το βλέμμα του στοιχειώνει τις νύχτες σου, τα όνειρά σου, τα ανεξήγητα χαμόγελά σου μέσα στην ημέρα, τις πιο κρυφές σου σκέψεις, ολόκληρη την καθημερινότητά σου.

Έτσι είναι με κάποιους ανθρώπους. Αρκεί μονάχα ένα βλέμμα τους για να κάνουν όλες σου τις αισθήσεις να παραλύουν ακόμα και στη σκέψη του. Δε θα σου πω αν είναι καλό ή κακό το αποτέλεσμα όλου αυτού του παραλογισμού. Θα  σου πω μονάχα ότι είναι θέμα διαχείρισης. Εκείνος έχει το πάνω χέρι αν κι εφόσον τον αφήσεις να καταλάβει πόσο μπορεί να σε ταράξει.

Ξέρω, καμιά φορά είναι αδύνατο να αντισταθείς στο μέγεθος της εγκεφαλικής καύλας που μπορεί να σου προκαλεί, αλλά σκέψου μόνο ότι σε ακατάλληλα χέρια η καρδιά σου μπορεί να γίνει χίλια κομμάτια μαζί με την αξιοπρέπεια και την αυτοεκτίμησή σου.

Δε θα κάνω τη δασκάλα που σηκώνει το δάκτυλο και δίνει οδηγίες «μην το νιώσεις»,  «μην τον αφήνεις να σε κάνει ό,τι θέλει», «μην του δείχνεις όλα όσα αισθάνεσαι, τον τρομάζεις». Είμαι κατηγορηματικά και κάθετη στο να ακολουθούμε αυτό που λέει η καρδιά μας, αρκεί πάντα μα πάντα να είμαστε σε θέση να αναλάβουμε και τις ευθύνες μετά για οτιδήποτε προκύψει.

Για αυτόν τον λόγο, λοιπόν, θα σου πω πως όταν βρεις εκείνον που με ένα μονάχα βλέμμα του μπορεί να σου αλλάξει όλη την κοσμοθεωρία, άφησέ το να συμβεί! Μην καταπιεστείς, νιώσε μέχρι το κόκκαλο, μη φοβηθείς, εξέφρασέ το, με λόγια, αγκαλιές, φιλιά, ψίθυρους κρυφά στο αφτί, αλλά κυρίως με τα μάτια. Αυτά είναι ο καθρέπτης της ψυχής, λέει ένα ρητό.

Κι επειδή είμαι και παιδί της ατάκας, θα σου πω μία που εσωκλείει όλο το ουσιαστικό νόημα για τα βλέμματα: “The eyes Chico, they never lie”.