Ελεύθεροι από δική τους επιλογή

Όλοι μας γεννιόμαστε για να είμαστε ελεύθεροι και είναι επιλογή μας στην πορεία με ποιους ανθρώπους θα μοιραστούμε τη ζωή μας, ποιοι θα γίνουν κομμάτι της καθημερινότητάς μας και πότε και για πόσο διάστημα θα δηλώνουμε «ελεύθεροι-πολιορκημένοι». Η ελευθερία που σου προσδίδει ένα ζευγάρι φτερά σε κάνει να προσμένεις με ανυπομονησία τη στιγμή της πρώτης πτήσης σου, τη στιγμή που θα πετάξεις ψηλά και θα νιώσεις τον καθαρό αέρα στο πετσί σου όπως ποτέ άλλοτε.

Η απόκτηση σχέσης, οικογένειας δεν πρέπει να ‘ναι αυτοσκοπός στη ζωή ενός ανθρώπου και το να βλέπουμε πως είναι κάποιος ελεύθερος δε θα πρέπει να μας προκαλεί οίκτο ή να αναρωτιόμαστε γιατί δεν κατάφερε να στεριώσει με ταίρι, αλλά πρέπει πάντα να αναλογιστούμε μήπως η πράξη του αυτή αποτελεί συνειδητή επιλογή. Αξιοθαύμαστος αυτός που απορρίπτει ευκαιρίες, επειδή το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα δεν είναι σε φάση να δεσμευτεί και θέλει να απολαύσει λίγο παραπάνω την παρέα του εαυτού του.

Είναι δικαίωμα κάθε ανθρώπου να θέλει να μείνει ελεύθερος. Να λέει πως θέλει να μείνει ελεύθερος, όχι γιατί  είναι μισάνθρωπος,  πληγωμένος, θύμα ή έχασε την εμπιστοσύνη σου σε κάθε άνθρωπο που θα συναντά από δω και πέρα, μόνο και μόνο επειδή του έτυχαν δύσκολες εμπειρίες. Μπορεί να θέλει κανείς να μείνει ελεύθερος για να συζητήσει απ’ την αρχή με τον εαυτό σου, να τα βρει μαζί του, να πάρει το χρόνο του, να κάνει την αυτοκριτική του, επειδή στο πρόγραμμά του δε χωρά μια σχέση αυτή την περίοδο, γιατί θέλει να εντοπίσει τα λάθη του, να ξεκαθαρίσει τι ζητάει, ποια κριτήρια θέλει να ‘χει ο επόμενος σύντροφός σου. Αυτό είναι διαφορετικό απ’ το να θέλει να βρει ταίρι και να μην πετυχαίνουν οι προσπάθειες που καταβάλει ή απ’ το να ‘ναι απλώς δεσμοφοβικός.

Πολλές φορές δεν είναι και ό,τι πιο όμορφο να μένεις μόνος, καθώς χάνεις το αίσθημα ασφάλειας που προσφέρει μια σχέση. Παρόλα αυτά, το να δώσεις στον εαυτό σου το συγκεκριμένο μεταβατικό στάδιο πριν προχωρήσεις είναι μια απόφαση που μόνο καλό θα σου κάνει και στο τέλος σίγουρα θα σε δικαιώσει. Ο φόβος της μοναξιάς συχνά προκαλεί ανασφάλεια και είναι ικανός να σε οδηγήσει σε λανθασμένες  επιλογές λόγω της αδυναμίας σου. Έτσι, πολλές φορές επιλέγεις να μείνεις σε σχέσεις που ‘χουν βαλτώσει, που όχι μόνο μέλλον δεν έχουν, αλλά ούτε και παρόν, γιατί η συνήθεια και ο φόβος δε σ’ αφήνουν να απομακρυνθείς. Είναι χειρότερο να είσαι σε μια σχέση που δεν τραβάει απ’ το να μείνεις μόνος για κάποιο χρονικό διάστημα. Εξάλλου, όταν δηλώνεις ελεύθερος μπορείς να αρπάξεις όποια ευκαιρία παρουσιαστεί, ενώ κάποιες φορές όταν είσαι δεσμευμένος απορρίπτεις υποσυνείδητα νέες ευκαιρίες, αφού δηλώνεις μη διαθέσιμος.

Αν κάναμε καμιά κουβέντα παραπάνω με τον εαυτό μας πού και πού ίσως και να μην είχαμε τις τάσεις φυγής που δε μας επιτρέπουν να ζήσουμε μια κατάσταση όπως θέλουμε και που μας κάνουν να το βάζουμε στα πόδια. Ίσως να καταλαβαίναμε πως η ελευθερία είναι το ύψιστο αγαθό και βασικό συστατικό της ιδανικής σχέσης είναι να μην καταπιέζεσαι, να είσαι ο εαυτός σου και να νιώθεις ελεύθερος μέσα σ’ αυτή. Ένα μπράβο, λοιπόν, σ’ αυτούς που από επιλογή παραμένουν ελεύθεροι, γιατί δε θέλουν να συμβιβαστούν με ημίμετρα και μεσοβέζικες λύσεις!