Πώς θα σου φαινόταν αν ξυπνούσες μια μέρα και λάμβανες γράμμα πως έγινες δεκτός από το Χόγκουαρτς; Πόσο θαρραλέος θα ένιωθες αν έπρεπε να ταξιδέψεις, κουβαλώντας ένα μεγάλο μυστικό ως τη Μόρντορ, με την αποστολή να καταστρέψεις ένα μαγικό δαχτυλίδι που όμοιό του δεν υπάρχει; Εκτός κι αν είσαι από αυτούς που κατακυριεύτηκαν από την ομορφιά του μαύρου μαργαριταριού και φαντάστηκαν αμέτρητες φορές πώς θα ήταν η ζωή τους ως πειρατές;
Μήπως κάθε φορά που μονομαχούσες με το φιλαράκι σου στον αέρα, ένιωθες πως κρατάς ένα φωτόσπαθο, ή είσαι από τα άτομα που θα ‘θελαν να κατοικούν σε μια έπαυλη κάπου στη Γκόθαμ Σίτι, χωρίς υπερδυνάμεις, αλλά φορώντας στολή με μάσκα και κάπα που θύμιζε νυχτερίδα, βοηθώντας τους ανθρώπους;
Ναι, απευθύνομαι στους σινεφίλ και λάτρεις των έργων επιστημονικής φαντασίας, κάνοντας αναδρομή στα –κατά κύριο λόγο- αγαπημένα βιβλία-ταινίες που έσπασαν κάθε παγκόσμιο ρεκόρ πωλήσεων και ταμείων, στα σίκουελ αυτά που δοξάστηκαν από μικρούς και μεγάλους και τα παραθέτω εδώ σαν ένα μικρό αναμνηστικό.
Δεν είναι τυχαίο που μετά από όσες ταινίες και βιβλία πέρασαν από τα χέρια μας, προτιμάμε στα κλασικά Παρασκευοσαββατοκύριακα που είναι αφιερωμένα σε μαραθώνιους μπροστά στην τηλεόραση, να δούμε τις παραπάνω ταινίες ή να ξαναβρεθούμε δίπλα στους ήρωες αυτούς μέσα από τον μαγικό κόσμο των βιβλίων.
Οι συγκεκριμένες, είναι από τις ταινίες και τα γνωμικά που έχουμε μάθει αυτολεξεί, κάθε τους απόσπασμα, λόγω συνεχών επαναλήψεων, γεγονός που αφήνει ανεπηρέαστη την επιλογή μας να τις απολαύσουμε ακόμα και για χιλιοστή φορά. Κάποιες αγάπες και αξίες μένουν για πάντα σταθερές.
Έτσι και ο Χάρι Πότερ, της J. K. Rowling, ήρθε να συγκλονίσει με το φανταστικό ύφος του ένα κοινό απ’ όλες τις ηλικίες, αφήνοντας πέρα από πρωτόγνωρα μαγικά κόλπα και εικόνες, μεγάλα μαθήματα φιλίας μέσα από τους ήρωες. Κανένας δε μπορεί να ξεχάσει τη θρυλική πλατφόρμα 9 και ¾ που έπρεπε μαγικά να διασχίσεις για να φτάσεις στο μεγάλο τρένο «Χόγκουαρτς εξπρές», όπως και τις καραμελίτσες bertie botts με διάφορες γεύσεις που έτρωγαν οι μικροί μάγοι. Να θυμίσουμε εδώ πως μια απ’ τις γεύσεις που είχε πετύχει ο διευθυντής του Χόγκουαρτς, ο αγαπημένος σε όλους μας Άλμπους Ντάμπλντορ, ήταν με κυψελίδα αυτιού. Ποιος θα ξεχάσει το μαγικό καπέλο που όριζε ποιον κοιτώνα από τους τέσσερις θα ακολουθήσεις, ή τον μαγικό μανδύα που φορούσε ο Χάρι και μπορούσε να μετακινείται κρυφά;
Μότο της σχολής «Draco Dormiens Nunquam Titillandus» που η πιο προσεγγιστική μετάφραση από τα λατινικά είναι «ποτέ μην ενοχλήσεις ένα δράκο που κοιμάται». Όσο και να θες δε γίνεται να ξεχάσεις στην ταινία τους ζωντανούς πίνακες, πόσο μάλλον τον ισχυρότερο μάγο και άρχοντα των σκοτεινών τεχνών Βόλντερμορτ. Ενδεχομένως ακόμα και τώρα η σκέψη της τρομακτικής επίθεσης των παραφρόνων, της Μυρτιάς που κλαίει και το κλάμα του Μανδραγόρα, μας στοιχειώνει. Ο φοίνικας και το δάκρυ του που είχε θεραπευτικές ιδιότητες; Ποιος δεν έκλαψε με το θάνατο του Ντάμπλντορ, ποιος δε θέλησε να χαστουκίσει τον Μαλφόι και ποιος δεν περίμενε όσο τίποτα το φιλί του Ρον με την Ερμιόνη; Υπάρχει κανείς που στη θέα ενός αρκετά ψηλού άνδρα δε φέρνει στο μυαλό του τον αξιαγάπητο Χάγκριντ; Και σίγουρα οι περισσότεροι ζηλέψαμε τις βόλτες με τα σκουπόξυλα και το κυνηγητό της μαγικής χρυσής μπάλας.
Όλα αυτά και άλλα πολλά εμπεριείχε η ιστορία με την πληθώρα τρομερών σεναρίων και μοντάζ που σ’ αφήνουν άφωνο, θέτοντας τον Χάρι Πότερ στη λίστα των καλύτερων βιβλίων/ταινιών όλων των εποχών.
Κάνοντας μια βόλτα προς έναν εξίσου φανταστικό και σκοτεινό κόσμο, δημιούργημα του J.R.R. Tolkien, θα βρούμε κάτι περίεργα μικροσκοπικά ανθρωπάκια, τα Χόμπιτς. Θα συναντήσουμε νάνους, ξωτικά και παράξενα τερατόμορφα όντα, τα Όρκ. Θα δούμε τον μάγο Γκάνταλφ που βοηθάει τον Φρόντο στην αποστολή εξόντωσης του δαχτυλιδιού του Σάουρον, της πιο σκοτεινής ύπαρξης που πέρασε ποτέ από τη Μέση Γη. Θα συναντήσουμε ακόμα πολλά ευφάνταστα ονόματα και σκηνές που καθηλώνουν και συγκινούν, ιδιαίτερα στο τέλος, όπου ο Φρόντο φέρνει εις πέρας την αποστολή του και αποδεικνύει πως το κακό δεν έχει πια θέση σ’ αυτή την ιστορία.
Παράδοξα αστείες σκηνές διαδραματίζονται με το Γκόλουμ και την περίεργη φωνή του, που παραπέμπει σε βήχα και όντως, όπως δήλωσε ο ίδιος ο ηθοποιός, διαμόρφωσε το ρόλο του επηρεασμένος από το βήχα της γάτας του. Επίσης, ήξερες πως ο Τόλκιν ήθελε πρωταγωνιστή τον γενναίο Σαμ αντί για τον Φρόντο, ή ότι ο λατρεμένος σε όλους Άραγκορν, μετά το τέλος της ταινίας, αγόρασε το άλογο που είχε ιππεύσει στην ταινία;
Άλλος ένας σταθμός, με υπέροχες και καθηλωτικές εικόνες, η τριλογία «Ο Άρχοντας των δαχτυλιδιών» που κολλήσαμε.
Σταματώντας κάπου στην Καραϊβική, θα ακούς παντού το όνομα του –μονίμως- μεθυσμένου και πιο διάσημου πειρατή Τζακ Σπάροου, μα μόλις τον γνωρίσεις καλύτερα θα θαυμάσεις τα κατορθώματα και την οξυδέρκειά του να πολεμήσει για το μαύρο μαργαριτάρι -το λατρευτό πειρατικό πλοίο του- τον Μπαρμπόσα και την κατάρα που του άφησε. Ο έρωτας του σιδερά Γουίλ Τέρνερ και της όμορφης Ελίζαμπεθ θα δώσει το δικό του στίγμα στην ιστορία, με αφορμή ένα φυλαχτό που έφερε στην επιφάνεια πολλά, πολύ καλά κρυμμένα, μυστικά. Εδώ θα μας μείνει αξέχαστη η ερμηνεία του Τζόνι Ντεπ, που προσδίδει ένα μοναδικό και κυρίως σαρκαστικό ύφος στο ρόλο του.
Επόμενος σταθμός: τ’ αστέρια. Αν έχεις φωτόσπαθο στο σπίτι σου ή έστω εύχεσαι να έχεις, θα είσαι και φαν των star wars. Δεν έχεις κι άδικο, αφού εδώ έχουμε να κάνουμε με τζεντάι και τη «δύναμη» που για κάποιους ερμηνεύεται στην πραγματικότητα και σαν θρησκεία. Ο Λουκ Σκαϊγουόκερ προσπαθεί να σώσει την πριγκίπισσα Λέια από τον κακό Νταρθ Βέιντερ. Όλα αυτά συμβαίνουν σε ένα μακρινό γαλαξία, κάπου στο μέλλον, με ανθρώπους και τέρατα, με φανταστικό σενάριο που σε θέτουν σε εγρήγορση κατά την παρακολούθηση.
Ας πάμε τώρα στην αγαπημένη μας έπαυλη στη Γκόθαμ Σίτι, όπου ζει ένας πλούσιος επιχειρηματίας, ο άνθρωπος-νυχτερίδα που όλοι λατρέψαμε απ’ τα παλιά κόμικς έως και σήμερα.
Είναι αυτός που, μπροστά αθώα και παιδικά του μάτια, σκότωσαν τους γονείς του και πλέον, φορώντας στολή όμοια στην όψη με αυτή της νυχτερίδας, ζει κυνηγώντας το έγκλημα. Έγινε ένας απ’ τους μεγαλύτερους ήρωες όλων των εποχών και πολλά παιδιά ταυτίζονται μαζί του μέχρι και σήμερα, αν και ο κακός της υπόθεσης ο μίστερ Τζοκερ, τείνει να του πάρει τα πρωτεία με τη συγκλονιστική του ιστορία πίσω από το χαμόγελο που πονάει.
Στο σημείο αυτό είτε έφερες στο μυαλό σου μαραθώνιους που πέρασες μπροστά από την τηλεόραση, με παρέα ή χωρίς, όπως και ώρες ολόκληρες πάνω από ένα βιβλίο, είτε σκέφτεσαι να το κάνεις εδώ και τώρα πράξη. Αν πάλι δε βρίσκεις ενδιαφέρον στα άνωθεν αριστουργήματα, ε εντάξει ανήκεις σε αυτούς τους πέντε στον πλανήτη που δεν τους ψήνουν αυτές οι ταινίες. Κανείς δεν είναι τέλειος. Εκτός από τον Σνέιπ. Αlways.
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Εφρεμίδη