Κολλητοί· οι συγγενείς που επιλέξαμε προσεχτικά κι απόλυτα συνειδητά. Καθένας από αυτούς κι ένα ξεχωριστό κομμάτι στη ζωή μας που μας συντροφεύει ευχάριστα στα εύκολα και στα δύσκολα. Φιλίες χρόνων που μας στιγμάτισαν μέσα από τρελές στιγμές και συναισθήματα άπειρα κάνουν τις λέξεις φτωχές στην προσπάθεια να περιγραφεί κάθε ιστορία που περάσαμε μαζί.
Οι κολλητοί μας δεν είναι ανάγκη να ‘ναι αντιγραφή μας –να έχουμε μεταξύ μας τον ίδιο χαρακτήρα, το ίδιο στιλ, τα ίδια όνειρα ή «θέλω»–, γιατί απ’ τη στιγμή που αμοιβαία βαφτιστήκαμε «φίλοι» σημαίνει πως κάποια πτυχή του εαυτού τους ταιριάζει με τη δική μας κι εκεί είναι το σημείο που τα βρίσκουμε, αυτή η κοινή γραμμή αρκεί. Δε χρειάζεται να ‘ναι δίδυμοί μας στην εμφάνιση, αλλά όταν οι σκέψεις μας ενώνονται να ‘ναι πιο ισχυρές κι απ’ το δέσιμο που έχουν τα δίδυμα αδέρφια, ώστε να καταλήγουμε μαζί δίδυμοι μπελάδες.
Φυσικά και σε μια παρέα κολλητών δε χωράνε απαραίτητα μόλις δύο άτομα αλλά μπορεί να ‘χουμε έρθει πολύ κοντά, να εμπιστευόμαστε και να νοιαζόμαστε περισσότερα από ένα άτομα. Ίσως να ανήκουμε, λοιπόν, στους τυχερούς που έχουμε δύο ή και τρεις αληθινούς φίλους, εξίσου αγαπημένους μα ξεχωριστούς.
Κανείς δεν αντικαθιστά κανένα, ο καθένας έχει τον ρόλο του και τη θέση του. Εξάλλου, δεν μπορείς να κουμπώσεις σε όλα με ένα μόνο πλάσμα, δεν είναι δυνατό να τα κάνεις όλα με το ίδιο πρόσωπο, κι ας είναι αυτό το κολλητάρι σου. Κι αυτή η ανάγκη να συναναστρέφεσαι περισσότερα πρόσωπα και να μοιράζεσαι στιγμές, ανησυχίες κι ενδιαφέροντα μαζί τους είναι απόλυτα φυσιολογική, μιας και δεν υπάρχει μόνο μία υπόσταση στον χαρακτήρα του καθένα και δε γίνεται να ταιριάζεις με έναν άνθρωπο στα πάντα.
Γι’ αυτό υπάρχουν οι παρέες. Γιατί με τον έναν θα κάνεις ψαγμένες συζητήσεις, με τον άλλον θα πηγαίνεις για καφέ και ψώνια και με τον τρίτο θα λιώνεις σε σειρές και καφριλίκια. Δε σε κάνει αυτό λιγότερο κολλητό με κάποιον από αυτούς, επειδή ο ένας είναι περισσότερο σπιτόγατος, ο άλλος πιο εσωστρεφής κι ο τρίτος χασμουριέται μόλις ξεκινάς να μιλάς για όλα αυτά τα κουλτουριάρικα. Είναι απλά διαφορετικοί χαρακτήρες, με τον καθένα να αγγίζει τέλεια μια δική σου πτυχή.
Δεν αλλοιώνεις την προσωπικότητά σου, ούτε ψαλιδίζεις τα «θέλω» σου επειδή έγινες φίλος με κάποιον. Δεν είστε ίδιοι και ποτέ δε θα γίνετε. Δεν είναι κακό να διαφέρετε κι είναι κάτι παραπάνω από αποδεκτό το να περνάτε χρόνο και με άλλους φίλους, συμπληρώνοντας με άλλα πρόσωπα τα κενά της δικής σας σχέσης.
Φυσικά κι υπάρχουν και κολλητοί που είναι σε όλα μαζί, ακόμα κι αν πιέζονται για να σε ακολουθήσουν στο μαγαζί που επέλεξες και καθόλου δεν τους αρέσει κι ας προτιμούσες, αντίστοιχα, να μείνεις μέσα το σαββατόβραδο, χαλαρά με πίτσες και ταινία, αλλά τελικά βγήκες για ποτό και ξενύχτι, μην μπορώντας να τους χαλάσεις το χατίρι κι ενδίδοντας άλλη μια φορά στα δικά τους «θέλω». Είναι κι οι συμβιβασμοί κομμάτι της φιλίας κι είναι όμορφο να βγαίνεις λίγο απ’ τα όριά σου για να ‘ρθεις πιο κοντά στα φιλαράκια σου. Αν, όμως, υπάρχει επιλογή, και μπορείς στις κλειστές σου να αράξεις με τον σπιτόγατο της παρέας κι όταν έχεις όρεξη να κανονίσεις έξοδο με το party animal, γιατί να μην την εκμεταλλευτείς, ώστε να ‘στε όλοι ικανοποιημένοι;
Κάθε άνθρωπος σ’ αυτόν τον πλανήτη είναι ξεχωριστός και κάθε φιλία διαφορετική. Με έναν φίλο σου θα συζητήσεις για ταινίες και με έναν άλλον θα σας βρουν τα χαράματα να λύνετε ερωτικά θέματα τρώγοντας παγωτό.
Οι κολλητοί πάντα θα ‘ναι κολλητοί κι αν κάποτε μοιάζουν να ξεκολλάνε, κάτι θα τους θυμίζει τι έζησαν κι όλα εκείνα που τους ενώνουν, ώστε να βρίσκουν στον δρόμο τους ένα φως και να μπαίνουν και πάλι στη ζωή μας.
Χωρίς πολλά λόγια, η οικογένεια που επέλεξες φρόντισε να σε στηρίζει σε κάθε βήμα σου ταιριάζεις-δεν ταιριάζεις σε όλα μαζί τους και να ‘ναι πλάι σου στα γέλια και στα δάκρυά σου. Να θυμάσαι πως αν το κάνει μονάχα σε ένα από αυτά τα δύο, κάτι πάει λάθος.
Γι’ αυτό ας είναι εδώ οι φίλοι που αξίζουν να στέκονται δίπλα μας, ας τους προσέχουμε κι ας συνεχίσουμε να περνάμε και να μοιραζόμαστε μαζί τους τη ζωή μας, δημιουργώντας εικόνες και στιγμές που δε θα σβηστούν ποτέ από μνήμες και καρδιές.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη