Τι πιο αισιόδοξο απ’ το να ξυπνάς το πρωί και να χαμογελάς, να βλέπεις ζωντανά χρώματα και να κάνεις θετικές σκέψεις, ακόμα κι αν έχεις ένα κάρο δουλειές κι αγγαρείες να ολοκληρώσεις μέσα στη μέρα σου; Τι πιο τέλειο απ’ το να σου αρέσει η καθημερινότητά σου;
Υπάρχουν φορές που διάφορες καταστάσεις και προβλήματα στοιχειώνουν την παλέτα μας κι εμείς αφήνουμε τις σκούρες εκδοχές της να μας επισκιάσουν· μη διαθέτοντας άλλη δύναμη, παραιτούμαστε ή αφηνόμαστε αρκετές φορές εν γνώσει μας, κι εν τέλει αυτόν μας τον πεσιμισμό και την αδράνεια τα λουζόμαστε, μαζεύοντας τ’ αμάζευτα, ζώντας μέσα σε μια επαναλαμβανόμενη ρουτίνα που μοιάζει με κακογραμμένο σίριαλ, μια σαπουνόπερα που μας καταπίνει και που νιώθουμε πως δε μας χωράει άλλο.
Φτιάξε το ψηφιδωτό της ύπαρξής σου και χτίσε το πετραδάκι-πετραδάκι, όπως εσύ μονάχα θέλεις, επιλέγοντας να το φουλάρεις με θετικά ή αρνητικά συναισθήματα. Μη ρωτάς αν υπάρχουν σωστά ή λάθος χρώματα που θα συμπεριλάβεις στην επιφάνειά σου. Είσαι ο κυρίαρχος του εαυτού σου και της καθημερινότητάς σου. Το αν θα σου αρέσει η ζωή σου ή όχι έχει να κάνει ξεκάθαρα με τις επιλογές σου.
Επίλεγε να πέφτεις για ύπνο με ένα όνειρο και κάθε πρωί που θα ξυπνάς να γίνεται στόχος και πλάνο, να ‘ναι σκοπός ζωής. Πλησίαζε κάθε μέρα και μισό σκαλοπάτι για την ευτυχία σου -ακόμα και αν για βδομάδες ή μήνες έμεινες στάσιμος, ποτέ δεν είναι αργά για να ανέβεις εκεί όπου η θέα θα σε αποζημιώσει. Με οργάνωση, μα πάνω απ’ όλα, επιθυμία, δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορείς να καταφέρεις.
Η όμορφη καθημερινότητα θέλει διαρκή προσπάθεια για το καλύτερο, αλλά κυρίως θέλει να ζεις στο τώρα, να απολαμβάνεις το παρόν, να διορθώνεις τα κακώς κείμενα και να ευγνωμονείς για τις πιο φωτεινές σελίδες. Και στα δύσκολα, που είναι δεδομένα πως κάποτε θα εμφανιστούν, χρειάζεται μια έξτρα δόση δύναμης και χαμόγελου, γιατί με γκρίνια και νεύρα μόνο χρόνο κι ενέργεια χαραμίζεις.
Τυχεροί όσοι αγαπάνε την καθημερινότητά τους μα όχι μόνο, δούλεψαν γι’ αυτή. Είχαν, βλέπεις, το θάρρος να πουν τη σωστή στιγμή «ναι» κι «όχι». Είναι αυτοί οι λίγοι που στο τέλος της μέρας θα πουν «ευχαριστώ» για όσα ήρθαν και θα σχεδιάσουν με πείσμα πώς να φέρουν αυτά που δεν ήρθαν. Ο άνθρωπος όσο ελπίζει, ανθίζει κι όταν παύει να ελπίζει, μαραίνεται. Το μέσα του είναι σαν ένα λουλούδι που αν δεν το ποτίζει κάθε μέρα θα ξεραθεί.
Όρισε εσύ πώς θες να ‘ναι η καθημερινότητα που θα χαίρεσαι να ζεις, γιατί μόνο εσύ ξέρεις τι θα σε κάνει στ’ αλήθεια ευτυχισμένο. Η πληρότητα δε ρίχνει κλεφτές ματιές αριστερά και δεξιά για να δει πού να μοιάσει, κοιτάζει μονάχα με ειλικρίνεια ευθεία, στον καθρέφτη. Εδώ δε χωράνε αντιγραφές κι επικολλήσεις, παρά μόνο αποκοπή όλων όσων δε σ’ αφήνουν να ζήσεις με εσωτερική κι εξωτερική γαλήνη. Δοκίμασε να ζήσεις για ‘σένα και θα δεις πως ακόμα κι ο αέρας κάθε μέρα θα ‘χει διαφορετικό άρωμα. Εκείνο της ευτυχίας και της επιτυχίας.
Αγάπησε την καθημερινότητά σου, ακόμα και αν δεν το έκανες ποτέ ως τώρα. Ποτέ δεν είναι αργά για να ζήσεις. Νιώσε τυχερός και μόνο για την προσπάθεια και το θάρρος που διέθεσες. Επιβράβευσε τον εαυτό σου κι έχε τον πάντα φίλο σου.
Δεν είναι τυχαίο πως όσοι αγαπάνε την καθημερινότητά τους, περπατάνε ακομπλεξάριστα στο δρόμο και σχηματίζουν ρυτίδες έκφρασης νωρίτερα, γιατί κάθε φορά γελάνε και συγκινούνται βαθιά. Είναι αυτοί που γυρνώντας απ’ τη δουλειά τους (κάτι που αγαπούν ή έστω αποφάσισαν να μη μισούν) θα τους ακούσεις να σφυρίζουν έναν ρυθμό και θα απορείς καμιά φορά κι εσύ ο ίδιος γιατί χαίρονται τόσο.
Τώρα που κατάλαβες τον λόγο, μήπως να αναθεωρήσεις; «Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή.»
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη