Πείτε και κάτι, μη στέλνετε μόνο καρδούλες!

Στην εποχή μας η τεχνολογία βρίσκεται στα φόρτε της κι εμείς είμαστε προσκολλημένοι πάνω από μια οθόνη. Τα γραπτά μηνύματα έχουν γίνει πλέον κομμάτι της καθημερινότητάς μας, ενώ φτάνουμε στο σημείο ν’ αδιαφορούμε για την άμεση τετ-α-τετ επικοινωνία και να τα λέμε όλα γραπτώς. Κι η αλήθεια είναι πως μπορεί μεν η τεχνολογία να μας έλυσε τα χέρια, όμως, φαίνεται πως μας έκλεισε το στόμα.

Ο λόγος σταμάτησε να είναι άμεσος και ευθύς με αποτέλεσμα τα συναισθήματά μας να μην εκφράζονται στο απόλυτο επίπεδο. Βολέψαμε και αντικαταστήσαμε τα «σ’ αγαπώ» μας με μια καρδούλα που στείλαμε ως απάντηση και κάναμε ένα εικονίδιο αγκαλιάς πιο σημαντικό από την ίδια τη σωματική μας παρουσία. Η καρδούλα σαν απάντηση σ’ ένα ερωτικό κι αγαπησιάρικο μήνυμα είναι τουλάχιστον απογοητευτική.

Τη δεδομένη στιγμή που διαβάζουμε το μήνυμα που μας ήρθε, δεν ακούμε και δεν έχουμε την εικόνα του συνομιλητή μας απέναντί μας κι απλώς βλέπουμε την απάντησή του γραπτώς. Υπάρχουν και οι στιγμές που κάποιοι συνομιλητές είτε από βαρεμάρα, είτε από άγνοια, είτε από συνήθεια, αντικαθιστούν λέξεις αγάπης απλά με μια καρδιά.

Όταν τα έχεις βρει με τον εαυτό σου και αντιλαμβάνεσαι τι συμβαίνει μέσα και γύρω σου, θέλεις να συζητήσεις και να επικοινωνήσεις ουσιαστικά με τους άλλους. Κι όταν η απάντηση στο μήνυμα είναι μια καρδιά, καταλαβαίνεις πως η συζήτηση σταματάει άδοξα κι ενώ μια απάντηση που από κοντά θα ήταν συζητήσιμη, έχει αντικατασταθεί από μια μικρή, απλή, κόκκινη, εικονική καρδούλα, η οποία δεν αφήνει περιθώρια για περισσότερες απαντήσεις κι έτσι εύκολα ξενερώνει κι αποθαρρύνει τη συζήτηση.

Όταν πληκτρολογείς ένα μεγάλο ερωτικό μήνυμα, περιμένεις και την ανάλογη αντίδραση. Μια σκέτη καρδιά –ή και δύο– δεν μπορούν με τίποτα να καλύψουν όσα είπες. Κι εκεί φτάνεις ν’ αναρωτιέσαι τι θα συνέβαινε αν υπήρχε η παλιά επικοινωνία με τα γράμματα. Αν έγραφες όλα αυτά στον συνομιλητή σου, θα σου απαντούσε γραπτώς μόνο με μια καρδιά;

Αν, βέβαια, του έλεγες όλα αυτά από κοντά, ξέρεις στα σίγουρα πως η «καρδούλα» θα αποκτούσε λόγο, σώμα και ψυχή και δε θα υπήρχε κανένα περιθώριο για άσκοπες ηλεκτρονικές καρδιές σαν απαντήσεις. Οι ποσταρισμένες καρδιές θέλουν ανάλυση και σωστή ερμηνεία, ώστε να δείξουν φανερά τι πραγματικά σημαίνουν.

Καμία απάντηση δεν πρέπει να σταματάει σε καρδιά όταν δε φοβάσαι ν’ αναμετρηθείς με τον λόγο. Κι όταν όντως δε φοβηθείς να πεις και να συνεχίσεις αυτό που θες και αυτό που σκέφτεσαι, τότε θα μπεις σε άλλους διαδρόμους και θα σε υποδεχτούν διαφορετικές απαντήσεις. Αμελώντας την αξία του λόγου, χάνουμε και τις απαντήσεις που θέλουμε να πάρουμε κι αυτό δεν είναι προς όφελός μας αλλά μόνο μείον μας.

Με το να κινούμαστε σαν άβουλη μάζα αφήνοντας την τεχνολογία να έχει τόσο μεγάλη επίδραση στη ζωή μας και να μας οριοθετεί μέχρι και τις απαντήσεις μας, καλύτερα αν βαριόμαστε ν’ απαντήσουμε ας θυμηθούμε πως μπορούμε έστω να πατήσουμε ένα ηχητικό μήνυμα, αλλιώς ας αφήσουμε αυτό που έχουμε να πούμε και να το πούμε από κοντά, ή έστω να το γράψουμε ακριβώς όπως θέλουμε όταν θα έχουμε περισσότερο χρόνο.

Απόλαυσε τη συνομιλία σου με τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου εξομολογώντας του κάθε καρδιά που του έστειλες χωρίς να τον αφήνεις με ερωτηματικά και απανωτές αμφιβολίες για τα συναισθήματα και τις σκέψεις σου. Κι ίσως, μόνο τότε η καρδιά θα έχει νόημα να ποσταριστεί στη συνομιλία σου, ειδικά όταν ο άνθρωπος που του την έστειλες ξέρει ακριβώς τον λόγο που την έστειλες.

Στην τελική, τ’ αληθινά είναι που μετράνε. Γι’ αυτό στείλε με την καρδιά σου και όχι την υποτιθέμενη καρδιά σου, για να ‘χει και νόημα.