Street pianos γιατί η μουσική είναι για όλους

Κάνε εικόνα εκεί που περπατάς και κάνεις χαλαρά τη βόλτα σου, να έβρισκες μπροστά σου ένα πιάνο στη μέση του δρόμου. Όχι, δεν είναι ψέμα ή δημιούργημα φαντασίας αλλά κομμάτι της πραγματικότητας. Για όσους δε γνωρίζουν, σε αρκετές χώρες του εξωτερικού, υπάρχουν πιάνα τοποθετημένα σε κεντρικά σημεία, προσφέροντας με αυτόν τον τρόπο την ευκαιρία σε όποιον το επιθυμεί και το ‘χει ανάγκη να παίζει.

Αυτή η ξεχωριστή ιδέα γεννήθηκε στην Αγγλία, συγκεκριμένα στην πόλη του Sheffield. Όλο αυτό ξεκίνησε όταν ένας φοιτητής, ο Doug Pearman, δεν μπορούσε να κουβαλήσει το πιάνο του στο νέο του διαμέρισμα, μιας κι αυτό είχε σκάλες, κι έτσι του συνέστησε ο ξάδερφός του να το αφήσει εκεί που ήταν. Στη μέση, δηλαδή, του πεζοδρομίου.

Το πιάνο έμεινε, όντως, εκεί και σιγά-σιγά όλο αυτό ξεκίνησε, κάπου στο 2008, να γίνεται μόδα, όταν ένας αρτίστας, ονόματι Luke Jerram, άφησε ένα πιάνο στους δρόμους του Birmingham της Αγγλίας, που πάνω του έγραφε το χαρακτηριστικό “Play me. I’m yours”.

Αργότερα, ανά τον κόσμο, χαρούμενα χρωματιστά πιάνα άρχισαν να κυκλοφορούν στους πιο πολυσύχναστους δρόμους. Διάφοροι street performers ταξίδευαν για να παίξουν στο πιο κοντινό ή και πιο μακρινό σημείο που θα έβρισκαν ένα πιάνο του δρόμου, προσπαθώντας να καθηλώσουν με τις μουσικές τους ικανότητες τους περαστικούς και να ζωντανέψουν τις πόλεις. Αν ακόμα δεν είσαι ενημερωμένος για τα αντίστοιχα βίντεο που κυκλοφορούν, τρέξε να δεις performances στο διαδίκτυο. Θα ξετρελαθείς.

Γιατί θέλει κότσια και θάρρος, ίσως και λίγο θράσος, το να αντέξεις να παίξεις μπροστά σε ένα τόσο μεγάλο κοινό. Σε πλατείες, σε στάσεις κι αεροδρόμια. Οι καλλιτέχνες που βλέπεις εκεί έξω να παίζουν μουσική μπροστά στον κόσμο έχουν ένα αδάμαστο πάθος και μια λατρεία για τη μουσική που τους ενδυναμώνει. Ο καθένας, να ξέρεις, βρίσκεται εκεί για διαφορετικό λόγο, όμως όλοι διαθέτουν την ίδια ανιδιοτελή αγάπη γι’ αυτό που κάνουν. Εκεί, στον δρόμο, παίζεις πρώτα για ‘σένα και μετά για τους άλλους. Μοιράζεσαι το δικό σου θαύμα με τον κόσμο και χιλιάδες μάτια στέκουν καρφωμένα πάνω σου.

Κάποιες φορές άγνωστοι συναντιούνται και παίζουν παρέα. Μεγαλουργούν μαζί και προσφέρουν στο κοινό διπλή συγκίνηση. Δεν τους νοιάζει αν είσαι διάσημος ή όχι. Πιτσιρίκι, ενήλικας, ηλικιωμένος. Δεν τους νοιάζει τι δουλειά κάνεις ή τι φοράς. Η μουσική είναι ένας κοινός κώδικας, μία κοινή ιδέα για όλο τον κόσμο, κι αυτό είναι αρκετό.

Οι μουσικοί του δρόμου είναι άνθρωποι που παλεύουν να αναγνωριστούν, με την καθαρή αξία τους, μέσα σε μία εποχή ευνοιοκρατίας και συμφερόντων. Κι αν στην Ελλάδα ακόμη η απαιδεψιά μας τους αντιμετωπίζει σαν επαίτες,  στο εξωτερικό είναι μία συνήθης μορφή έκφρασης της τέχνης, που λαμβάνει τον σεβασμό και τον θαυμασμό όλων.

Δεν είναι εύκολο να κερδίσεις τη προσοχή του κόσμου κι αυτό ισχύει για οτιδήποτε κάνεις. Αν, όμως, νιώθεις πως αυτό είναι το όνειρό σου, δε θα αργήσεις να το περάσεις και στον άλλον που σε ακούει να παίζεις ή να τραγουδάς, αντίστοιχα.

Αν είσαι κι εσύ ένας ακόμη μουσικός ή συγκεκριμένα ένας πιανίστας που φοβάται να δείξει στο ευρύ κοινό το ταλέντο του, που τρέμει να μοιραστεί τη μουσική του με τον κόσμο, αν δεν είχες σκεφτεί μέχρι τώρα ή δεν ήξερες τα street piano, αν έχεις όνειρα και διστάζεις να τα εκπληρώσεις, θα πρέπει να σκεφτείς πως είναι ώρα να απελευθερωθείς και να πετάξεις, αδιαφορώντας για όποια πιθανή πτώση.

Ακόλουθα την καρδιά σου, πάρε ένα χάρτη κι ένα μαρκαδόρο, για να βρεις και να σημειώσεις το πιο κοντινό σου σημείο στον κόσμο που υπάρχει ένα street piano. Ναι, στην Ελλάδα μπορεί να μην υπάρχουν ακόμα –ελπίζοντας πως αυτό θα αλλάξει σύντομα–, υπάρχουν όμως για τους τρελούς ταξιδευτές σε πολλές χώρες, όπως το Λονδίνο, τη Γενεύη, τη Μάλτα, το Λος Άντζελες, το Παρίσι, τη Ρώμη, τη Βενετία, τη Φλωρεντία, το Μιλάνο, το Σίδνεϊ. Παραπάνω από 1900 piano σε 60 πόλεις σε όλη τη Γη, απ’ το Τόκιο μέχρι τη Νέα Υόρκη.

Είναι κρίμα στην Ελλάδα να υπάρχουν τόσα μουσικά ταλέντα και να μην ακούγονται. Είναι κρίμα να μένουμε τόσο πίσω σε όλα. Ας κάνουμε μία αρχή με τη μουσική. Λένε πως όταν βάλεις μουσική στη ζωή σου, όλα αλλάζουν και πως πρέπει να φοβάσαι τους ανθρώπους που δε θέλουν να ακούνε μουσική.

Αν, λοιπόν, διάβασες το παραπάνω και θέλεις κι εσύ να ζήσεις αυτό το όνειρο, αυτή τη μοναδική εμπειρία, δεν έχεις να κάνεις τίποτα παραπάνω απ’ το να ψάξεις να βρεις ένα πιάνο που θα αναγράφει πάνω του “Play me. Ι’m yours”. Και τότε βάλε τα χέρια σου πάνω στα πλήκτρα του, κλείσε τα μάτια σου και κάν’ το δικό σου.

Υ.Γ. Θέλουμε street piano στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη.