Άλλο ένα βράδυ που ήπιες πολύ και μέθυσες. Όσο ήσουν με τους φίλους σου σού απαγόρευσαν ρητώς να στείλεις μήνυμα και σου κατάσχεσαν το κινητό για όσο ήσουν μαζί τους για το καλό σου. Σου εξήγησαν τα υπέρ και τα κατά και καταλήξατε μαζί στο να στείλεις όταν θα είσαι όντως στα καλά σου, όντας νηφάλιος και ήρεμος.
Γυρνώντας σπίτι, αυτή η ιδέα του να στείλεις στοιχειώνει και πνίγει το μυαλό σου και δε σ’ αφήνει να ηρεμήσεις. Μπαίνεις στο παιχνίδι και θες οπωσδήποτε να γράψεις το μήνυμα, και αναζητάς τη συναισθηματική απελευθέρωση απ’ όσα θες να πεις και να βγάλεις επιτέλους από μέσα σου.
Ξεκινάς να πληκτρολογείς και η σκέψη σου ενώ ρέει, εκεί διαγράφεις το μήνυμα και νιώθεις αδύναμος να το στείλεις. Σ’ αυτό το σημείο ξεκινάει ένας εσωτερικός πόλεμος βουτηγμένος στην κυκλοθυμία. Εκεί που στέλνεις τα παράπονά σου, εκθέτεις τις ανησυχίες σου, μιλάς σκληρά και κάποιες φορές βρίζεις, εκεί είναι που γράφεις σ’ αγαπώ και συγνώμη.
Ξέρεις πως έχεις τις αισθήσεις σου και πως αν καταλάβει ο άλλος πως είσαι μεθυσμένος θα δικαιολογήσει κάθε καλή ή σπασμωδική κίνησή σου, κι’ αυτό για σένα είναι μια κάθαρση. Αναγνωρίζεις πως τα μεθυσμένα μηνύματα δεν είναι ποτέ εντελώς μεθυσμένα. Έχουμε πλήρη επίγνωση στο τι κάνουμε, απλά έχουμε κι ένα πολύ καλό άλλοθι.
Αυτό που πραγματικά ψάχνουμε είναι αυτή η ευκαιρία ώστε να καμουφλάρουμε την αδυναμία μας, κάτι να σπάσει λιγάκι τη δειλία μας. Είμαστε δειλοί στην ουσία να στείλουμε τα ίδια πράγματα όσο δεν είμαστε «μεθυσμένοι» και φοβόμαστε να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση και την απάντηση που θα μας έρθει. Ξέρουμε πως μεθώντας κάποια λόγια θα βγουν ίσως πιο εύκολα και θα δικαιολογηθούν, να ξέρουμε όμως και το ότι μπορεί τη δεδομένη στιγμή να σταλούν και την επόμενη μέρα να το έχουμε μετανιώσει.
Χρειάζεται προσοχή στο τι λέμε και πλήρης επίγνωση και ακόμα και αν δεν έχουμε συνειδητοποιήσει τι ακριβώς έχουμε πει, να είμαστε και έτοιμοι να το αντιμετωπίσουμε. Να είμαστε αυθόρμητοι αλλά όχι παρορμητικοί. Να μπορούμε να είμαστε κυρίαρχοι του εαυτού μας και να έχουμε έλεγχο στο τι κάνουμε τριγύρω μας.
Ακόμα και αν θες απεγνωσμένα να στείλεις και νιώθεις ταραγμένος και μπερδεμένος, προσπάθησε να συντονίσεις τη σκέψη σου. Να βάζεις τα πάντα σε μια σειρά και να μην αφήνεις κανένα πρόβλημα ή μέθη να σκορπίζει τη σκέψη σου.
Όσο ερωτευμένος ή πληγωμένος και να είσαι πάντα να ξέρεις πως θα έρθουν καλύτερες μέρες. Και ακόμα και αν σου ακούγεται πολύ κλισέ ή ακόμα και πολύ μακριά από εσένα, ξέρεις πως στο τέλος ο χαμένος τα παίρνει όλα όπως λέει και το άσμα.
Σ’ αφήνω να μεθύσεις απόψε με την προϋπόθεση πως θα το κάνεις για σένα. Δε θα θολώσεις για κανέναν άλλον. Μέθυσε γι’ αυτό το θαύμα της ζωής, γέμισε την ψυχή σου θετικά συναισθήματα και άσε τη καρδιά σου να ευφραίνεται για το ότι είσαι τυχερός που μπορείς να νιώθεις, όταν μέσα στη μάζα το να νιώθεις δεν είναι πια της μόδας.
Και αν θες τότε, άρπαξε το κινητό σου και πληκτρολόγησε. Ίσως, όταν τα έχεις καλά με τον εαυτό σου να έχεις καλύτερη ανταπόκριση.
Συντάκτης: Θέλγια Γρύλλη
Επιμέλεια κειμένου: Μάιρα Τσιρίγκα
Επιμέλεια κειμένου: Μάιρα Τσιρίγκα
