Θετικοί άνθρωποι ίσον θελκτικοί άνθρωποι

Θα έχεις παρατηρήσει σίγουρα μια μέρα που περπατάς τυχαία στο δρόμο, στη δουλειά, σε ένα καφέ, σε ένα μπαρ, πως υπάρχουν άνθρωποι που μαγνητίζουν όλα τα βλέμματα πάνω τους. Αυτό αν ακόμα σε κάνει ν’ αναρωτιέσαι γιατί συμβαίνει, έχει να κάνει με αυτόν τον αέρα που βγάζουν. Γιατί η θετική αύρα όπως και η αρνητική στον καθένα που θα συναντάμε είναι πάντα εμφανείς.

Για να μπορέσεις να αναγνωρίσεις μια αύρα ενός ανθρώπου δε χρειάζεται να είσαι γνώστης κάποιας ειδικότητας ή να έχεις τελειώσει κάποια μαγική σχολή. Όλο το ζουμί κρύβεται στο να καταφέρεις να κοιτάς τριγύρω σου και όταν κοιτάς, να μπορείς και ν’ αντέχεις να βλέπεις. Υπάρχουν άνθρωποι λοιπόν που σε θαμπώνουν όχι μόνο για το εξωτερικό τους, το στιλ τους ή τα διαπεραστικά μαλλιά τους, αλλά και για τον τρόπο που απλά περπατάνε ακομπλεξάριστοι και γεμίζουν κάθε εκατοστό του χώρου που βρίσκονται. Η εμφάνισή τους έχει την τάση να κάνει του τους πάντες να σταματούν γύρω τους κι’ αυτό συμβαίνει γιατί οι ίδιοι νιώθουν άνετα με αυτό που κουβαλάνε, ξέρουν να το δείχνουν, τους αφορά να κάνουν αισθητή την παρουσία τους, ενώ ταυτόχρονα δεν έχουν καμία επιτήδευση. Το λες και χάρισμα.

Οι ίδιοι είναι άνθρωποι που αγαπάνε τους ίδιους όπως είναι. Ακόμα κι αν απέκτησαν ερωτηματικά κάποτε στη ζωή τους για το αν ήταν αρεστοί για κάποιους ή όχι, ο εαυτός τους τα απέρριψε γιατί ένιωθε καλά όπως πραγματικά ήταν και βρήκε ουσία πέρα από μια άσκοπη προσπάθεια κατάκτησης αποδοχής αγνώστων. Άλλη αύρα έχουν οι άνθρωποι που φοβούνται την κρίση των υπολοίπων και άλλη όσοι δε δίνουν δεκάρα γι’ αυτή και σίγουρα για όσους δε δίνουν δεκάρα θα πιάνουμε τον εαυτό μας να ξεκλέβει παραπάνω από μια ή δύο ματιές πάνω τους, φτάνοντας στο σημείο του θαυμασμού.

Ο καθένας μας έλκεται από διαφορετικές συνθήκες και ανθρώπους, αυτό είναι θέσφατο. Αυτό όμως που πάντα θα ελκύει περισσότερο είναι ένας θετικός άνθρωπος που θα λάμπει από μέσα προς τα έξω. Γιατί όταν το έξω λάμπει αλλά το μέσα μειονεκτεί, τότε το έξω θα χάνει την ουσία του. Μας αρέσει να περιβαλλόμαστε από θετικές οντότητες κι αυτό μας ανεβάζει και κάνει κι εμάς τους ίδιους θετικούς, γιατί οι αύρες ταξιδεύουν από σώμα σε σώμα. Γιατί οι χρωματιστές σκέψεις δημιουργήθηκαν από χρωματιστούς ανθρώπους και υπερτερούν σε σχέση με κάθε πεσιμιστική αντίληψη που μπορεί να επικρατεί κι είναι αρκετά δυνατές για να διαπεράσουν το τείχος της απάθειας.

Οι χρωματιστοί άνθρωποι, είναι αυτοί που πιστεύουν στην καλοσύνη παντός καιρού και δύσκολης ώρας. Μέσα στο γκρίζο της ημέρας θα επιλέξουν την πιο ζωντανή του απόχρωση και από πάνω θα βάλουν χρώματα που του ταιριάζουν μαζί με λίγο ουρανό, ήλιο ή θάλασσα, ικανά να διορθώσουν και να απαλύνουν τα πάντα. Εξ’ άλλου ποιος γκρίζος ουρανός δεν έβρεξε και μετά φιλοξένησε πάνω του όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου; Κι αν δεν ήμασταν οι ίδιοι σε θέση απ’ την πλευρά που βρισκόμασταν να το δούμε, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως πάντα όταν βρέχει κι ο ουρανός γκριζάρει, από κάποιο άλλο σημείο του κόσμου μας κάποιος βλέπει το ουράνιο τόξο. Κι αυτοί οι άνθρωποι, όχι μόνο το βλέπουν, μα φροντίζουν να μας το θυμίζουν σε σκοτεινούς καιρούς κι αμφίβολες μέρες.

Το να είσαι θετικός είναι εν τέλει μια απόφαση. Μια απόφαση που αν την πάρεις, αν κλικάρεις πάνω στη λέξη θα σε ανταμείβει για ολόκληρη ζωή. Ίσως ο κόσμος αυτό να χρειάζεται. Περισσότερους θετικούς ανθρώπους. Περισσότερους ανθρώπους να γελάνε και να μην τους νοιάζει και πολύ. Κι’ αν εσύ δεν επέλεξες ακόμα να σταθείς σ’ αυτήν την πλευρά, απλά κοίτα γύρω σου και βρες από πού βγαίνει η λάμψη στο χώρο. Προς τα εκεί να πας.