Μη μαραθείς για κάτι που βλέπεις πως δεν τσουλάει

Όλα στη ζωή έχουν μια κυκλική ροή. Ένα λουλούδι προτού μαραθεί ήταν ένας σπόρος. Αυτός ο σπόρος για να ανθίσει χρειάζεται να φυτευτεί με αγάπη στο χώμα. Αφού φυτευτεί, αρχίζει με την πάροδο του χρόνου να γεννά φύτρες. Θα του δώσουν ενέργεια να μεγαλώσει στον έξω κόσμο και να βγουν τα πρώτα φύλλα και μετέπειτα το άνθος  του. Όμως οι συνθήκες που θα ζήσει δε θα είναι πάντα ευχάριστες, τουναντίον, θα βιώσει τις καιρικές φουρτούνες που είτε θα το καταστρέψουν ή θα το πεισμώσουν να συνεχίσει τη ύπαρξή του στον κόσμο, ή θα χαρίσει σε άλλα πλάσματα τη σκόνη του δίνοντας ζωή σε κάποιο άλλο φυτό πριν μαραθεί το ίδιο.

Έτσι κάπως μπορούμε να φανταστούμε και τις ανθρώπινες σχέσεις. Αρχή η γνωριμία τους, μέση οι εμπειρίες τους και τέλος οι εντάσεις τους. Ας επινοήσουμε, λοιπόν, ένα ζευγάρι που δεν έχει το συνηθισμένο μοτίβο αλλά κακοί οιωνοί και μπόρες εισέβαλαν κι επέβαλλαν στη σχέση τους ποικίλες δυσκολίες επικοινωνιακής φύσεως, γιατί όλα από ‘κει ξεκινάνε πάντα.

Αυτές, όντως, δεν είναι πάντα διαχειρίσιμες κι απ΄τις δύο πλευρές κι ωθούν το ζευγάρι σε τέτοιες εντάσεις, σε μια διαρκή μιζέρια και γκρίνια που μόνο οφέλη δεν μπορούν να προσδώσουν στη σχέση. Οι ρημάδες εντάσεις έχουν την ικανότητα να σε διασπάσουν κι ως προς άλλα επίπεδα που, αν δεν έχεις ουσιαστική επικοινωνία με το άλλο σου μισό, τότε με ταχύτητα φωτός θα εισχωρήσουν και σ’ άλλους τομείς της ζωής σου δημιουργώντας σου επικοινωνιακό χάος. Θα αισθάνεσαι απομονωμένος, δε θα έχεις δύναμη στο λόγο σου και στις επιθυμίες σου, μετατρέπεσαι άθελά σου σε έρμαιο άλλων αναγκών. Ίσως τότε αναζητήσεις κάτι καλύτερο, με αποτέλεσμα μέχρι και να προδώσεις τη σχέση σου και να έχεις μετά ενοχές και τύψεις.

Οι σχέσεις, είναι σαν τα λουλούδια. Όταν αντιλαμβάνονται κίνδυνο, ή μαραζώνουν, ή το παλεύουν κόντρα στον αέρα, ή μεταναστεύουν σε άλλο έδαφος, με άλλη μορφή, για κάτι καλύτερο. Συνήθως το παλεύει, αν όχι κι οι δυο, εκείνος που θέλει να πετύχει. Στέλνει , δίχως καμία ανταπόκριση από την άλλη πλευρά του ποταμού σήματα καπνού SOS ότι η σχέση βουλιάζει και βαλτώνει.

Και τότε, όταν μαραθεί και το τελευταίο πέταλο, δεν έχει μείνει κάτι άλλο να παλέψει. Γι’ αυτό παίρνει την απόφαση να κλείσει την οριστικά την μαγκωμένη πόρτα και ν’ ανοίξει μια άλλη για ν’ ανθίσει από την αρχή. Να γνωρίσει και να μάθει ό, τι δεν κατάφερε να πάρει από την προηγούμενη εμπειρία του. Τα πλεονεκτήματα πάρα πολλά κι έκδηλα, τα μειονεκτήματα λιγοστά.

Θα είναι ο εαυτός του. Θα ζει το κάθε δευτερόλεπτο με μια τέτοια θετική αύρα που θα τον εξυψώνει στα ουράνια. Θα μπορεί να σχεδιάζει το μέλλον με θάρρος, γιατί όντως θα ελπίζει στο καλύτερο. Ο δεύτερος άξονας είναι ότι θα υλοποιεί τις επιθυμίες του, θα μπορούσαμε να πούμε και τις τρέλες του με το άλλο πρόσωπο. Δε θα έχει άγχος για τη συμπεριφορά του, δε θα σκέφτεται τι θα πει ο άλλος, καθώς θα συμβαδίζουν οι σκέψεις τους. Ο κύριος φόβος είναι η επανάληψη των λαθών. Αλλά είναι μικρό το κακό αυτό, καθώς αν υπάρξει ένωση με έναν άλλον άνθρωπο, τα λάθη θα αποσβεστούν και δε θα τον αγχώνουν.

Τέλος, όταν κλείνει ένας κύκλος ζωής, καλό είναι να προχωράμε παρακάτω. Έτσι για μια εμπειρία παραπάνω. Τρομοκρατεί η ιδέα το ότι θα χάσεις κάτι που μπορεί να αισθάνεσαι ότι σου ανήκει αλλά από την αντίπερα όχθη, ο άνθρωπος είναι πλάσμα που βασίζεται στη γνώση και οι σχέσεις είναι ουσιαστικές γνώσεις για ένα άτομο. Δίνεις, παίρνεις και μαθαίνεις μέχρι να έρθει η κατάλληλη συγκυρία να γνωρίσεις το κατάλληλο άτομο που θα συμπορευτεί μαζί σου μέχρι να σας χωρίσει ο βιολογικός κύκλος του καθενός. Κι αν αυτός ο έρωτας που ζεις τώρα σε μαραίνει, να θυμάσαι, αφέσου στον αέρα. Θα σε πάει εκεί που μπορείς να ανθίσεις.