Διάβασμα και μουσική μπορούν να πάνε παρέα;

Είσαι κι εσύ από τους τύπους που στο άκουσμα του διαβάσματος βγάζουν σπυριά; Τι κακό είναι αυτό να μας κάνει κουμάντο το συναίσθημα του «δε θέλω να διαβάσω»! Ας παραδεχτούμε πως έχει συμβεί στους περισσότερους, έστω μία φορά, και δικαιολογημένα.

Οι διεργασίες που χρειάζεται ο νους για να συγκεντρωθεί και να καταφέρει να διαβάσει ισούνται σε δυσκολία με την προσπάθεια που καταβάλει ο μέσος άνθρωπος να ξυπνήσει νωρίς το πρωί μετά από ξενύχτι και κούραση. Ο λόγος που δίνουμε το παραπάνω παράδειγμα είναι γιατί και στις δύο περιπτώσεις ο εγκέφαλος αργεί να «ξυπνήσει». Η προσπάθεια να συγκεντρωθεί κάποιος στα τόσα ερεθίσματα και προβλήματα που τον απασχολούν φαντάζει βουνό ακόμα και μπροστά σε δέκα σελιδούλες.

Ας επικεντρωθούμε στο ουσιώδες του ζητήματος. Το σίγουρο είναι πως χωρίς διάβασμα δε θα αποκτήσεις γνώσεις! Με όποιον τρόπο κι αν επιλέξεις να διαβάσεις πρέπει να σε βολεύει και να μείνεις προσηλωμένος χωρίς αντιπερισπασμούς. Εδώ θα βρεθούμε μπροστά σε χίλιες δυο γνώμες για τον σωστό τρόπο διαβάσματος με πολλές αναφορές κι αναλύσεις. Υπάρχουν εκείνοι που δεν έχουν θέμα την ώρα που διαβάζουν να ακούνε μουσική, να σιγοτραγουδούν τους στίχους και άμα μπούνε στον ρυθμό να αρχίσουν και να χορεύουν. Όμως πώς μπορεί να συνδυαστεί το διάβασμα με άλλες αισθητηριακές αλληλεπιδράσεις; Το να ηχεί κάτι στα αφτιά σου δυνατά την ώρα που μελετάς, μπορεί και να φαντάζει εγχείρημα ακατόρθωτο.

Ας το δούμε όμως και από την οπτική εκείνων που επικεντρώνονται στο ευχάριστο κομμάτι της μουσικής. Η μουσική, ίσως περισσότερο απ’ τις άλλες μορφές τέχνης, ακουμπά σαν χάδι τα εγκεφαλικά μας τμήματα. Τμήματα του εγκεφάλου μας μπορούν να ενεργοποιηθούν στο άκουσμά της και να αυξήσουν τη συγκέντρωση την ώρα της μάθησης. Ο εγκέφαλος είναι περίπλοκος, από τη μία μπορεί να σε κρατήσει σε εγρήγορση και από την άλλη να σε βάλει σε λειτουργία mute. Αν η μουσική μπορέσει να τον ισορροπήσει και να τον βοηθήσει να νιώσει ευχαρίστηση υπό απαιτητικές και χρονοβόρες εργασίες, γιατί να μην την αξιοποιήσουμε;

Δεν είναι τυχαίο που όταν ακούει κανείς μουσική, λόγω απελευθέρωσης ντοπαμίνης αρχίζει να νιώθει ευχαρίστηση! Υπάρχουν άνθρωποι που σε συνθήκες απόλυτης ησυχίας πέφτουν και αισθάνονται να τους παίρνει ο ύπνος. Άλλοι βιώνουν ακόμα και άγχος. Με το να βάζουν μουσική καταφέρνουν να κάνουν το διάβασμα υποφερτό, αφού τη χρησιμοποιούν για να απομονώσουν ό,τι τους πικάρει και με τον τρόπο αυτό συγκεντρώνονται και ηρεμούν.

Η επίδραση της μουσικής έχει διαφορετικά αποτελέσματα στον καθένα. Κάποιοι ίσως αποδίδουν με κλασική μουσική και άλλοι ακόμα και με heavy metal. Ορισμένοι δε θέλουν να ακούνε λόγια που θα τους μπερδέψουν στη ροή της εκμάθησης και προτιμούν απλώς τον ρυθμό της μουσικής που θα δώσει πάτημα ρυθμικό και στη σκέψη τους.

Υπάρχουν όμως και εκείνοι που ακούνε τραγούδια με λόγια, που θέλουν να έρθουν σε σύνδεση με το συναίσθημά τους και να αποδώσουν όταν έχουν πλέον αποβάλει κάθε «φορτίο». Οι στίχοι εδώ δεν τους κάνουν να συγκεντρωθούν αλλά να ξεχάσουν καθετί δυσάρεστο τους απασχολεί. Θέλουν το αγαπημένο τους τραγούδι, να ακούνε τους στίχους που τους αγγίζουν και απομακρύνουν τον πόνο. Θα τους δεις να χάνονται στο βιβλίο αλλά με τρόπο ιχνηλάτησης. Είναι η στιγμή που προσπαθούν να προσαρμοστούν πριν αρχίσει η απαιτητική σκέψη, πριν εμβαθύνουν στη γνώση. Διαχειρίζονται πρώτα τον συναισθηματικό τους κόσμο και μετά με ηρεμία τη μελέτη τους.

Έρευνες δείχνουν πως μουσική πιο ήπια, όπως η κλασική, επιδρά ως εργαλείο ανακούφισης. Μπορεί επιπλέον να λειτουργήσει ως εργαλείο διαχείρισης άγχους. Soundtracks, Μπετόβεν, Μότσαρτ ή ακόμα και η jazz είναι απ’ τους πιο αποτελεσματικούς συνδυασμούς λέξεων και μουσικής. Με την τεχνολογία να κυριαρχεί, τους γρήγορους ρυθμούς ζωής και τη μανία με τα social να καραδοκεί, αναπόφευκτα ζούμε καταστάσεις πίεσης. Βλέπουμε σε λεωφορεία, μετρό, καφετέριες μέχρι και δωμάτια αναμονής, άτομα να πασχίζουν να διαβάσουν κάτι που τους ενδιαφέρει. Είτε είσαι φοιτητής είτε γονιός που βρήκες ένα ενδιαφέρον άρθρο, θέλεις τον χώρο σου και τον χρόνο σου να αποδώσεις. Συνειδητοποιείς πως από κάποιους θα ακούσεις ένα «σους», σε άλλους θα αντικρίσεις μια κυρτή κλίση προς τα εμπρός και σε άλλους να έχουν βάλει τα ακουστικά τέρμα με όλοι την καλή διάθεση να απομονωθούν.

Το συμπέρασμα είναι πως η μουσική αλλάζει τον άνθρωπο και πάντα προς το καλύτερο, πόσο μάλλον αν συνδυαστεί με το διάβασμα που σε κάνει πιο εύστροφο και συνάμα ευγενικό άνθρωπο. Άλλωστε το διάβασμα αναγκάζει τους αναγνώστες να κοιτάξουν έξω από τον εαυτό τους και να εστιάσουν στα πιο ευφάνταστα πράγματα που τους γεννά η μουσική.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!