«Έρως ανίκατε μάχαν», είπε ο Σοφοκλής στην Αντιγόνη και μέχρι σήμερα δεν έχει αλλάξει τίποτα, αντιθέτως δυναμώνει η σημασία της φράσης του. Ζούμε στην εποχή που ο έρωτας δοκιμάζεται σε ένα σωρό μάχες. Έρχεται να νικήσει κάθε στερεότυπο, υπερπηδά κάθε αναποδιά και δεν κοιτάζει κανένα φυλετικό, ρατσιστικό ή ερωτικό ταμπού. Είναι το μαγικό φίλτρο της ιστορίας, το γιατροσόφι των γιαγιάδων που γιατρεύει από πονοκέφαλο μέχρι σπασμένο χέρι.
Ανέκαθεν έσμιγε τους ανθρώπους, τους μαγνήτιζε. Άλλωστε οι άνθρωποι το έχουν στη φύση τους το συναίσθημα. Δε θα καταλάβεις πότε αυτό το μικρό-δραστήριο «ανθρωπάκι» θα εμφανιστεί και θα σου δώσει ένα γερό χτύπημα κάτω από τη ζώνη. Και όταν κατορθώσει να σου κάνει κεφαλοκλείδωμα με τη λαβή του, τότε τέλος, σ ’έχει τουμπάρει για τα καλά και δεν πήρες και είδηση! Σαν να εισέρχεσαι με λίγα λόγια σε μια νέα διάσταση της καθημερινότητας, ξυπνάς και νιώθεις άλλος άνθρωπος. Καλώς ήρθες λοιπόν στον κόσμο της ουτοπίας, μιας χώρας με πολύ νέκταρ συναισθημάτων και φυσική ομορφιά!
Περνώντας κάθε στάδιο του ερωτικού δεσμού, αναρωτιέσαι αν μπορεί να γίνει καλύτερο. Αν η έλξη μεταξύ σας θα παραμείνει ίδια ή αν θα γίνει πιο έντονη και με περισσότερο ενδιαφέρον! Πώς θα το διαπιστώσεις; Πολύ απλά, παρατηρώντας τι είναι αυτό που σε κάνει να θες το άτομο απέναντί σου ακόμα λίγο, τι είναι αυτό που σου φαίνεται ακόμη καλύτερο όσο ο καιρός περνάει.
Μερικές φορές, όσο περνούν τα χρόνια, δενόμαστε σαν κουβάρι μέσα στη σχέση μας. Ζεστά και σφιχτά σαν να λέμε. Ταυτιζόμαστε με το ταίρι μας και συγκλίνουμε σε πολλές αποφάσεις. Και είναι ωραίο συναίσθημα αυτό της ταύτισης. Σιγά-σιγά δεν καταλαβαίνεις πώς αρχίζουν να συγκλίνουν οι σκέψεις σου με τις σκέψεις του άλλου, πώς αποκωδικοποιείς τα μηνύματα που σου δίνει και βρίσκεσαι στη λύση τους τόσο γρήγορα. Αντιλαμβάνεσαι πως όσο τον γνωρίζεις, άλλο τόσο γνωρίζεις και κρυμμένες πτυχές του εαυτού σου. Μαθαίνεις τις αντοχές σου και οριοθετείς τις προσδοκίες σου. Πλέον πατάς σταθερά στη σχέση σας, ξέρεις τι ζητάς στο μεταξύ σας. Και φουρτούνες να ξεσπάσουν έχεις στο τσεπάκι σου ένα plan B. Και αυτό φυσικά δε γίνεται ούτε από την πρώτη, ούτε από τη δεύτερη μέρα.
Παίζεις χωρίς αναστολές και χωρίς άγχος για το πώς θα πάρει ο άλλος την κάθε σου κίνηση. Τα πειράγματά σας λοιπόν είναι ένα από τα όσα με τον καιρό ανεβαίνουν πολλά επίπεδα. Τσακώνεσαι άγρια, πετάς και δέχεσαι λέξεις που στην αρχή ίσως τις χαρακτήριζες φωτιά, χωρίς όμως πλέον να φοβάσαι μην καείς. Ο καβγάς λοιπόν ανήκει επίσης στην κατηγορία. Γίνεται με τον καιρό καλύτερος, αφού μαθαίνεις και διδάσκεις όρια. Όταν ξέρεις το πρόσωπο απέναντί σου όπως ξέρεις και την άλφα-βήτα, τι να φοβηθείς άλλωστε; Είναι μετά και οι στιγμές που πλέον δεν έχετε κάτι να χωρίσετε, που η ένταση καταλαγιάζει και μιλάτε με ειλικρίνεια, έχετε ξεπεράσει το στάδιο της ντροπής, πράγμα που ναι, θέλει χρόνο, είναι ανεκτίμητο όμως όταν τελικά συμβεί. Και ίσως σας τρομάζει το να χαθεί η σπίθα του ξεκινήματος, ο έρωτας στις δυσκολίες όμως είναι εφευρετικός. Άπαξ και σε δει να στεναχωριέσαι θα βρει τρόπο να σου θυμίσει την αρχή, την ένταση που σας ένωσε και θα σε κάνει να χαμογελάσεις, έστω και λοξά.
Κάποια πράγματα όπως και να το κάνουμε στο ενδιάμεσο της σχέσης είναι πιο αληθινά. Δεν έχεις να αποδείξεις τίποτα. Τώρα απλά ξεδιπλώνεσαι και χτίζεις μέλλον. Κατορθώνεις με ένα βλέμμα σου να ρίξεις το οχυρό πριν καν αρχίσεις την πολιορκία! Έχεις ρεαλιστικές προσδοκίες, δεν περιμένεις κάτι παραπάνω. Τις έχεις εντοπίσει και απλά τώρα τους δίνεις μορφή.
Ενώνεστε χωρίς αναστολές. Πρωινά χουζουρέματα, που δεν έχετε καλά-καλά πλυθεί ακόμη, όπως είστε αγκαλιάζεστε και ας έχετε πικρή γεύση στα χείλη. Δε σας νοιάζει το τέλειο, το απομυθοποιήσατε καθώς χτίζατε κάτι στα αλήθεια για εσάς σημαντικό! Τα πικάντικα κανακέματά σας, έχουν πλέον και «βιβλίο οδηγιών». Υπάρχουν προμελετημένα ειδικά κουμπιά απογείωσης και όταν ζητηθούν ξέρεις να τα πατάς. Αποφεύγονται τυχόν απογοητεύσεις και αμήχανες καταστάσεις. Η ερωτική επαφή μετράει και ενδεχομένως είναι και ένας από τους καθοριστικούς παράγοντες που δένει τα ζευγάρια. Και έχει και αυτό την τάση με τον καιρό να γίνεται όλο και καλύτερο!
Ερωτεύεσαι μέρα με τη μέρα ακόμα πιο έντονα τον αυθορμητισμό στη σχέση σας. Ξεχνάς τα «καθώς πρέπει» και λύνεσαι στα γέλια όταν κάνετε τις γκάφες σας. Πάνε τα «να προσέξω μη λερωθώ στο φαγητό» και τα «μη με δει με σκισμένη κάλτσα»! Αισθάνεσαι την οικειότητα να σας προστατεύει και να σας αφήνει λίγο πιο ελεύθερους και αυτό είναι ικανότερο να σας δέσει από κάθε καθωσπρεπισμό και προσεγμένη εικόνα.
Τέλος, αυτό που σίγουρα εντοπίζουμε σε μια μακροχρόνια πετυχημένη σχέση και που θέλει το χρόνο του για να αναπτυχθεί πραγματικά, είναι η συγχώρεση! Δεν κολλάτε τόσο στο αν έχει ένας από τους δυο σας δίκιο, κοιτάτε να τελειώσει η παρεξήγηση και η ένταση και να είστε και πάλι καλά. Στοχεύετε σίγουρα στη λύση, αλλά χωρίς να ταλαντεύεται η ηρεμία ανάμεσά σας. Οπότε, ό,τι αρχίζει με δυσαρέσκεια, δεν προκαλεί άγχος ότι θα μείνει εκεί. Ό,τι έγινε, έγινε κι ανήκει στο παρελθόν. Και σίγουρα αυτό δε σημαίνει συμβιβασμό, αλλά αμοιβαία υποχώρηση. Μαθαίνετε να φέρνεται κάθε κατάσταση στα μέτρα σας για να συνεχίζετε δεμένοι. Κανείς δεν προσπαθεί να «κερδίσει», μονάχα ζητά να μην υπάρχει και θέληση να κερδηθεί.
Ας μην ξεχνάμε αυτό που τόσο συχνά ακούγεται, πως όταν μας αγαπούν, μας αγαπούν γι’ αυτό που είμαστε. Αλλά για να εντοπίσουν ποιο ακριβώς είναι αυτό ο χρόνος είναι αναγκαίος. Ζητωκραυγάζει λοιπόν ο έρωτας και πίνει στην υγεία του χρόνου που περνά «Ζήτω στην έκρηξη της αρχής μα στην απαντοχή της συνέχειας».
Συντάκτης: Νίνα Λυβιώτη
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη
