Να νιώθεις χαρούμενος με όσα έχεις

Όλα έχουν μία αρχή κι ένα τέλος, ένα «Γεια» κι ένα «Αντίο» κι αφού είπαμε το πρώτο, ήρθε η ώρα για το δεύτερο. Δεν αποχωριζόμαστε όμως χωρίς μια αγκαλιά ενδιαφέροντος αδελφικού κι ένα φιλί έρωτα πλατωνικού. Γι’ αυτό ο «Δεκάλογος της Ευτυχίας» είναι η αγκαλιά και το φιλί, είναι ο τρόπος σκέψης που μπορεί να μας κάνει ν’ ανέβουμε τη σκάλα και να βρεθούμε σε κόσμους αλλιώτικα γεμάτους και συναισθηματικούς, να πετάξουμε για μια στιγμή και να συνεχίσουμε το πέταγμα ωσότου οι μέρες παλιώσουν. Τι να κάνεις, λοιπόν, για να φτάσεις στην ευτυχία;

Να ζεις την κάθε μέρα σαν καινούρια και τους ανθρώπους ανάλογα. Το κάθε ξημέρωμα είναι διαφορετικό όσο ίδιο κι αν μοιάζει κι έτσι είμαστε κι άνθρωποι· πότε αυτό το χρώμα και πότε το άλλο, επειδή αλλάζουμε κι αυτό είναι όμορφο και λογικό. Εσύ απλά γνώριζέ το και να περιμένεις πάντα το τέλος· φιλιών, ερώτων και σχέσεων. Όχι από την απαισιόδοξη ματιά του «όλα είναι μάταια αφού θα τελειώσουν», μα από εκείνη της εκτίμησης για όσα έχεις στο τώρα σου. Απόλαυσέ τα όσο τα έχεις, γιατί αργότερα δεν αξίζει να λες «Όταν το έχασα, το εκτίμησα».

Να μην έχεις προσδοκίες από άτομα που δεν έχουν «αποδείξει» πως είναι πραγματικά άνθρωποί σου. Να μην έχεις, γιατί αν δεν μπορέσουν να ανταποκριθούν σε αυτές, μονάχα θα πληγωθείς κι απογοητευτείς με τους ανθρώπους και τον κόσμο. Δεν είναι έτσι όμως. Γιατί να περιμένεις πράγματα από κάποιον που δε σου έχει δώσει το ελεύθερο να το κάνεις; Που δε σου έχει αποδείξει ότι θα είναι εκεί για εσένα και θα σου σταθεί; Φταίει εκείνος κι ο κόσμος ή εσύ που αφέθηκες στο λάθος άτομο ή ζητάς πολλά τη λάθος στιγμή;

Ν’ απομακρύνεις και ν’ απομακρύνεσαι από τους τοξικούς ανθρώπους. Όσο κι αν τους νοιάζεσαι, όσα κι αν έχετε περάσει μαζί, όσα συρτάρια αναμνήσεις κι αν έχετε. Αν ένας άνθρωπος σε βαραίνει και δεν προσπαθεί για κάτι διαφορετικό, αν σε κρατάει στάσιμο ή σε κάνει να νιώθεις πως έχεις βαρίδι στο πόδι κι είσαι πεταμένος στη θάλασσα, ήρθε η ώρα να τον βγάλεις από τη ζωή σου και επιτέλους να τη ζήσεις όπως της αξίζει κι όπως σου πρέπει.

Να είσαι ρεαλιστής, αλλά να είσαι και ρομαντικός. Έτσι θα κάνεις τη διαφορά, έτσι θα μπορέσεις ν’ αλλάξεις τον κόσμο. Να είσαι ρομαντικός, μα να είσαι και ρεαλιστής, για να μην πληγώνεσαι ανεπανόρθωτα και πασχίζεις να σηκωθείς κάθε που πέφτεις. Για να συνεχίσεις να παλεύεις, χρειάζονται και τα δύο.

Να φέρεσαι όπως θέλεις να σου φέρονται. Γιατί είτε πιστεύεις στο κάρμα και το «Τροχός είναι και γυρίζει» είτε στη μοίρα, το θεό ή το σύμπαν τιμωρό ή απλά ξέρεις πως ό,τι δίνεις παίρνεις, αυτό θα συμβεί. Όταν φέρεσαι σκατένια, αυτό βγάζεις πως ζητάς κι αργά ή γρήγορα αυτό θα λάβεις. Ενώ, αν είσαι ειλικρινής κι όμορφος άνθρωπος, τέτοιους θα προσελκύεις γύρω σου και από τέτοιους θα λαμβάνεις.

Να έχεις ένα βασικό στόχο και τα μάτια σ’ αυτόν. Με αυτόν να κινείσαι, με αυτόν να ελπίζεις και να ονειρεύεσαι, αυτόν να κυνηγάς. Όποιος κι αν είναι, όσο τρελός ή «μέτριος», έχε τον και έχε το στο νου να σε οδηγεί τόσο στις μικρές καθημερινές στιγμές όσο και στις δύσκολες, τις τραχιές.

Να μην αφήνεις την καθημερινότητα να σου στερείς όσα αγαπάς. Να βρίσκεις χρόνο να τα ζεις, να εκφράζεσαι μέσα απ’ αυτά και να γεμίζεις ενέργεια. Είναι που είναι περίπλοκα τα πράγματα, αν παραιτηθούμε κι από όσα μας σχηματίζουν και μας κάνουν αυτούς που είμαστε, καήκαμε.

Να έχεις υπομονή και κατανόηση. Να ανασαίνεις για εσένα και για τους γύρω σου. Δεν παλεύεται αλλιώς η ζωή.

Να είσαι αισιόδοξος και να εκτιμάς την ύπαρξή σου· άλλοι τα έχουν πολύ πιο δύσκολα ή δεν τα έχουν καθόλου. Να εκτιμάς τα απλά, τα καθημερινά, το φαΐ στο πιάτο, την κουβέρτα στο κρεβάτι, το πώς χτυπά η καρδιά σου. Κι αν δεν μπορείς να τα θυμάσαι συνεχώς, κάνε τα γνώση σου και κράτα τα κοντά στο συναίσθημα. Θα βοηθήσει όταν η καταχνιά πλησιάζει.

Τέλος, να σε αγαπήσεις. Να σ’ εξερευνήσεις, να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου, να σε πλάσεις όπως θεωρείς ότι χρειάζεσαι και να σ’ ερωτευτείς βαθιά. Γιατί αν δεν το κάνεις, πάντα θα περιμένεις την επιδοκιμασία του κόσμου για να είσαι καλά, την αποδοχή και το μπράβο του. Μα ο κόσμος δεν είναι πάντα αληθινός και μπορεί ποτέ να μην πάρεις απ’ αυτόν το μπράβο. Ερωτεύσου σε για να το πάρεις από εσένα, από την πιο σημαντική ύπαρξη της ζωής σου. Ερωτεύσου σε γιατί η δύναμη που φέρνει ο έρωτας αυτός είναι ανεπανάληπτη και καθοριστικής σημασίας. Ερωτεύσου σε, γιατί σου αξίζει.

Η ζωή είναι μικρή κι οι στιγμές που περνούν, δεν ξαναέρχονται ποτέ με την ίδια οσμή, την ίδια ένταση κι ενέργεια. Οπότε φρόντισε να τη ζήσεις όπως εσύ τη θέλεις κι όχι όπως μας αναγκάζουν να το κάνουμε. Δε ζούμε για να δουλεύουμε ούτε για να σκύβουμε το κεφάλι. Ζούμε για να ευτυχίσουμε. Να το θυμάστε αυτό. Φιλιά πολλά!