Ματιές που ενώνονται, χαμόγελα κολλητικά, αγγίγματα μέσα στη χημεία κι η συμπάθεια πλησιάζει. Τυπική εικόνα της πρώτης γνωριμίας κι έλξης. Μετά έρχονται τα φιλιά –σημαντικός παράγοντας για το αν θα συνεχιστεί η επαφή–, τα χάδια κι αν το νιώσετε κι οι δυο, το σεξ- ακόμα πιο ουσιαστικός συντελεστής. Ποιος είναι όμως ο βασικότερος όλων; Εκείνος που καθορίζει αν μπορείτε πραγματικά να είστε μαζί και να έχετε μια υγιή σχέση; Η απάντηση βρίσκεται στους δαίμονες.
Ξεκινάτε με τα σεντόνια ανάστατα, με την ικανοποίηση στο σώμα και το μυαλό κι ένα ζευγάρι μάτια που σ’ αρέσει να κοιτάζεις. Συνεχίζετε με συζητήσεις για τα πάντα και το τίποτα, με το στομάχι να είναι ευχάριστα περίεργο όποτε είστε μαζί. Οι σκέψεις μαγεύονται κι οι μέρες γίνονται εβδομάδες κι εκείνες μήνες.
Είστε ερωτευμένοι. Ανυπομονείτε για την επόμενη συνάντηση, για τις επόμενες ώρες που θα αγγίξετε ο ένας τον άλλον και θα δείτε εκείνο το πανέμορφο πρόσωπο. Κάνετε μικρές εκπλήξεις με δωράκια, αφιερώσεις τραγουδιών κι εξομολογήσεις. Ο κόσμος είναι υπέροχος γύρω σας κι εσείς ιδανικοί μέσα σε αυτόν. Ο ένας για τον άλλον.
Ο καιρός περνά και κάποια μέρα παρατηρείτε πως ο ουρανός δεν είναι πια ηλιόλουστος κι άρχισαν να μαζεύονται σύννεφα. Μα πώς; Αφού λατρεύεστε! Αρχικά είναι μικρά πράγματα που προκαλούν συσπάσεις στη φούσκα της σχέσης σας· οι αργοπορίες, τα τηλέφωνα που δεν απαντήθηκαν αμέσως, οι διαφωνίες για την καλύτερη μουσική. Τα παραμερίζετε, όμως, γιατί πρέπει ο εγωισμός να παραγκωνίζεται για να κρατηθούν οι σχέσεις, συμβιβασμοί να γίνονται και «συγγνώμη» ή «έχεις δίκιο» να λέγονται. Αυτό είναι και το σωστό εξάλλου, να μην πετάμε κάτι μόνο επειδή δεν είναι τέλειο. Τι είναι απόλυτα τέλειο ούτως ή άλλως;
Αν όμως οι ενοχλήσεις γίνουν προβλήματα, τότε όταν κοιτάξετε στον ουρανό, τα σύννεφα όχι μόνο δε θα έχουν υποχωρήσει, αλλά θα έχουν καλύψει και μεγαλύτερη έκταση. Αν οι «αργοπορίες, τα τηλέφωνα κι η μουσική» είναι αιτίες για καβγά, αν τώρα πια σας πειράζει ο τρόπος που εκφράζεται ο σύντροφός σας, η συμπεριφορά του με τον περίγυρο, οι απόψεις του και δεν μπορείτε ή θέλετε να το διαχειριστείτε, τότε κάτι δεν πάει καλά -κάπου ένας απ’ τους τροχούς δυσκολεύεται να γυρίσει. Μα πώς; Αφού λατρεύεστε! Το θέμα είναι πως ο έρωτας δεν μπορεί να κάνει και πολλά στη μάχη με τους δαίμονες.
Όταν ακουστούν οι πρώτες βροντές και πέσουν οι πρώτες ψιχάλες, τότε το πιθανότερο είναι η αναμέτρηση να έχει τελειώσει κι οι νικητές να μην είστε εσείς. Αν φτάσετε σε σημείο να μαλώνετε συνεχώς, να παρεξηγήστε με το καθετί, να εκτοξεύετε βρισιές και λέξεις που πληγώνουν ο ένας στον άλλον, να ψάχνετε υπολογιστές και κινητά, μιας κι η εμπιστοσύνη έχει χαθεί, να γκρινιάζετε για το έτερον ήμισυ για το πιο απλό ή μικρό πράγμα κι οι συναντήσεις έχουν καταλήξει να είναι ματς ή πεδία που θυμίζουν το κλίμα κηδείας, τότε μπορείτε να δείτε ότι το τέλος πλησιάζει.
Οι δαίμονες είναι τα ελαττώματα που όλοι έχουμε στην προσωπικότητά μας, τα μικροσκοπικά ή γιγαντιαία πλάσματα που χρειάζονται τρομερή προσπάθεια για να χαλιναγωγηθούν. Όσο και να τους ελέγξουμε όμως, όσο και να τους σκεπάσουμε ή τους χώσουμε βαθιά μέσα μας για να μη φαίνονται, αν έχουμε γύρω μας δαίμονες-εχθρούς με τους δικούς μας, τότε τα πράγματα θα γίνουν άσχημα.
Αρχικά, απλά μυρίζονται, γνωρίζονται κι ίσως για λίγες στιγμές επιτρέψουν την επαφή. Αυτό δε θα κρατήσει για πολύ, δυστυχώς. Τους δαίμονες μπορούμε να τους διαχειριστούμε μόνο σε ευνοϊκά περιβάλλοντα, ζεστά και φιλικά, που μπορούμε να τους μιλήσουμε και να τους καθησυχάσουμε.
Αν είσαι άτομο ανασφαλές που ζητά το να του δείχνουν ενδιαφέρον, που θέλει να φαίνεται ο έρωτας στις πράξεις του άλλου, ενώ είσαι με κάποιον που οι ανασφάλειες δεν τον αφήνουν να είναι εκφραστικός με αυτόν τον τρόπο γιατί φοβάται, τότε οι δαίμονές σας θα επιτεθούν και χαρακωθούν.
Αν έχεις χαμηλή αυτοεκτίμηση και φοβάσαι μήπως ο σύντροφός σου βρει κάποιον καλύτερο, ενώ εκείνος είναι άνθρωπος εξωστρεφής που του αρέσει το αθώο φλερτ, τότε θα γίνει σφαγή. Αν είσαι ανταγωνιστικός και σου αρέσει να κερδίζεις ή «κερδίζεις», ενώ το έτερον ήμισυ είναι κι αυτό το ίδιο, θα υπάρξουν αίμα και δάκρυα.
Η σχέση θα γίνει τοξική, θα δηλητηριάζετε ο ένας τον άλλον χωρίς να το ξέρετε ή χωρίς να το θέλετε, θα πονάτε εσείς και θα πονάτε τον άλλον. Θα καταλήξετε να αντιπαθείτε ή και απεχθάνεστε τον άνθρωπο που είχατε ερωτευτεί κι αυτό δεν είναι κανενός το λάθος.
Όταν τα αρνητικά μας δεν ταιριάζουν, δεν μπορεί να γίνει κάτι διαφορετικό απ’ το να χωρίσουν οι δρόμοι. Ακόμα και να γίνουν προσπάθειες, η βάση, οι ρίζες μέσα βαθιά δε θα αλλάξουν, μπορούν μόνο να πλαστούν.
Στη θέα εχθρών οι δαίμονες σπάνε τα καλούπια κι αγριεύουν. Η ιδανική σχέση είναι στην εσωτερική ηρεμία, στη συνύπαρξη των ελαττωμάτων, στη γαλήνη των δαιμόνων μας.
Επιμέλεια Κειμένου Μαρίας Α. Καρμίρη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Μαρία Α. Καρμίρη
