Όταν δε νιώθεις ελκυστικός κάτι φταίει μέσα σου

Υπάρχουν μέρες, βδομάδες, ακόμα και μήνες ολόκληροι που νιώθεις φάντασμα όποτε κυκλοφορείς έξω· ούτε ένα κεφάλι δε στρέφεται προς το μέρος σου, καθώς περπατάς στο δρόμο. Ούτε ένα βλέμμα δε μένει πάνω σου για παραπάνω από το δευτερόλεπτο της απλής παρατήρησης του περαστικού που έτυχε να περάσεις από μπροστά του. Το πρόβλημά σου όμως δεν είναι μόνο αυτό, μα και τ’ ότι κι εσύ ο ίδιος δε σ’ αρέσεις πια.

Μα γιατί; Ασχήμυνες έτσι ξαφνικά; Δεν το νομίζω. Απλώς δε νιώθεις πολύ καλά εσωτερικά.

Κοιτάζεις παλιές φωτογραφίες με αγαπημένα άτομα από ξεχωριστές στιγμές και σκέφτεσαι «Δες τι ωραία που ήμουν. Τι έπαθα;» και καταλήγεις πως μεγαλώνοντας άλλαξε το πρόσωπό σου κι όντως έχασες αυτήν την ξεχωριστή λάμψη που είχες. Τα παιδιά της παρέας βγάζουν ξαφνική selfie κι εσύ είσαι στο πλάνο, οπότε χαμογελάς, ξέροντας όμως ήδη το αποτέλεσμα.

Το φλας σβήνει και βγαίνεις αληθινός· όλοι κούκλοι κι εσύ το καταραμένο από τη μοίρα. Ε, τι να κάνεις; Αυτοί έχουν χαρακτηριστικά προσώπου που δύσκολα θα βγουν περίεργα στις φωτογραφίες. Κι εσύ δεν έχεις και φωτογένεια, μην το ξεχνάς. Δε θυμάσαι προχθές που ήθελες να βγάλεις μία σωστή να σε δει το αίσθημα και δεν πέτυχες καμία;

Δοκιμάζεις ρούχα, βάζεις, βγάζεις και τίποτα δε σε ικανοποιεί. Κι αυτά τα μαλλιά, ρε παιδί μου, γιατί δε λένε να καθίσουν όπως πρέπει και να σου πάνε; Γιατί αυτός ο καθρέφτης αρνείται να σ’ ευχαριστήσει τόσο πεισματικά; Αναστενάζεις και ξενερώνεις τη ζωή σου, μα προσπαθείς να μην το σκέφτεσαι πολύ γιατί σου χαλάει όλη η ψυχολογία κι ούτως ή άλλως ο χαρακτήρας είναι που ελκύει περισσότερο κι «αιχμαλωτίζει».

Ε, κι εδώ όμως κάτι πάει στραβά. Όταν μιλάς με άτομα που σ’ αρέσουν, εκείνα δε φαίνεται να ενδιαφέρονται πίσω. Εντάξει, το φλερτ σου χρειάζεται ξεσκόνισμα, αλλά αφού κατά τ’ άλλα είσαι κομπλέ χαρακτήρας, γιατί δε μαγεύεις έστω και λίγο;

Μήπως οι τύποι που θέλεις εσύ δε γουστάρουν τύπους σαν κι εσένα; Πιθανό. Και γιατί στην πέφτουν μόνο όσοι οριακά σε απωθούν; Λες να έχεις το μαλακομαγνήτη; Κι αυτό πιθανό, μα μπορεί να παίζει και κάτι άλλο.

Ίσως απλώς να μην είσαι καλά μέσα σου. Το έχεις σκεφτεί αυτό; Ας είμαστε ειλικρινείς· σπάνια θα συναντήσεις αληθινά άσχημους ανθρώπους -μέτριους, όμορφους ή μανάρια πολύ συχνότερα. Πώς τώρα απ’ το πουθενά μπήκες σ’ αυτήν τη σπάνια κατηγορία; Ναι, οκέι, είναι μία πιθανότητα ν’ άλλαξες αρκετά τα τελευταία δύο χρόνια, όμως πόσο πια που από αξιοπρεπής έγινες άσχημος;

Θυμήσου εκείνες τις φωτογραφίες τις παλιές που έβλεπες κι έλεγες «Καλό μωρό είμαι». Περνούσες όμορφα την ώρα  που η κάμερα απαθανάτιζε τις στιγμές, σωστά; Γελούσες, μιλούσες με φίλους και το κλίμα ήταν κεφάτο και πρόσχαρο, είχες όρεξη και θετική διάθεση, γούσταρες που ήσουν εκεί. Θυμήσου τώρα την τελευταία φορά που κοιτάχτηκες στον καθρέφτη κι ήσουν ικανοποιημένη με την όλη σου εικόνα. Τι φάση ήταν; Φαντάζομαι καλή περίοδος, ήσουν στα κέφια σου κι αν τα πράγματα δεν ήταν τέλεια, ήταν τουλάχιστον κομπλέ.

Όταν νιώθεις ευχαριστημένος με την καθημερινότητά σου, τις σχέσεις και γενικότερα τη ζωή σου, χαμογελάς συχνότερα κι ευκολότερα. Οι μύες του προσώπου σου είναι χαλαροί, το βλέμμα σου ήρεμο, χωρίς σκοτούρες κι έγνοιες να το «σκουραίνουν». Οι κινήσεις σου είναι άνετες και με σχετική αυτοπεποίθηση, μιας και νιώθεις σιγουριά κι ασφάλεια, αφού είσαι ικανοποιημένος με το τι γίνεται στη ζωή σου.

Τα μάτια τείνουν να λάμπουν, όπως και το δέρμα σου, γιατί είναι πιο καθαρό λόγω έλλειψης των τοξινών που μας γεμίζουν όταν έχουμε τις μαύρες μας. Γι’ αυτό σου φαίνεσαι πιο όμορφος όταν είσαι καλά, γιατί όντως είσαι. Οι προβληματισμοί ακτινοβολούν στα πρόσωπα και τις εκφράσεις μας.

Ο λόγος που δε γυρνούν τα κεφάλια είναι γιατί δε νιώθεις ότι θα το κάνουν. Ένα, επειδή δε σ’ αρέσεις οπότε αυτό προωθείς και δύο, γιατί ολόκληρο το είναι σου φωνάζει «Δεν είμαι καλά!» και ποιος στο δρόμο, στο μπαράκι ή οπουδήποτε αλλού θέλει να μπλεχτεί σε κάτι τέτοιο;

Με το φλερτ είναι ακριβώς το ίδιο· ελκύεις αυτό που πιστεύεις ότι αξίζεις. Αν δεν πιστέψεις ότι μπορείς να τραβήξεις τον άλλον με εμφάνιση ή χαρακτήρα, τότε δε θα σε «πουλήσεις» και σωστά. Είναι σαν να λες ότι θα μπεις στη μάχη, ενώ ξέρεις ότι θα χάσεις. Ε, θα χάσεις. Δε σου ‘χει τύχει ποτέ να ρίξεις οχτάρι ή εννιάρι, όταν είσαι στις καλές σου κι είχες όρεξη να παίξεις; Όταν ένιωθες ότι «Είμαι καλή φάση. Γιατί να μην το ‘χω; Το ‘χω».

Κι αν δε σου χει συμβεί ακριβώς έτσι, σίγουρα θα ‘χεις παρατηρήσει ότι όταν είσαι καλά, οι άνθρωποι αντιδρούν διαφορετικά απέναντί σου. Έχεις άλλη επίδραση στον κόσμο απ’ όταν είσαι μελαγχολικός, απαισιόδοξος, μπουχτισμένος ή νιώθεις άσχημος.

Τις προάλλες ένας τύπος που μου άρεσε είπε ότι με γουστάρει κι όταν τσίριζα από παιδική χαρά μπροστά στον καθρέφτη, ήμουν τόσο όμορφη ξανά. Πίστεψέ με· ό,τι θέλεις βλέπεις κι αν είσαι σίγουρος ότι είσαι άσχημος, έτσι θα σε βλέπουν, γιατί αυτό θα βγάζεις· σκοτεινιά, προβληματισμό και θλίψη. Άλλαξε οπτική, γίνε καλύτερα εσωτερικά κι υπόσχομαι ότι θα βγω αληθινή.

Και κυρίως χαμογέλα αληθινά. Τότε ακτινοβολείς.