Διαγωνιζόμαστε ποιος θα αργήσει πιο πολύ να απαντήσει

Διαγωνισμό κάνουμε, μωρό μου, για το ποιος θα κάνει την περισσότερη ώρα να απαντήσει στο μήνυμα; Να σου στέλνω και να μιλάμε με κενό μισής ώρας μεταξύ μας; Να σου τύχει μία, επειδή είσαι απασχολημένος, είναι κατανοητό, αλλά γιατί το κάνεις συνέχεια; Δοκιμάζεις έτσι τις αντοχές μου; Δείχνεις ανώτερος;

Το παίζεις δύσκολος με αυτό τον τρόπο; Θες να είμαι εγώ αυτή που θα σε κυνηγήσει; Να τρέξω από πίσω σου με δάκρυα στα μάτια και με ένα παράπονο στο βλέμμα να σου πω: «Τι σου έχω κάνει; Πες τι σου έχω κάνει και αξίζω τέτοια συμπεριφορά; Αυτή η σιωπή σου πάει να με τρελάνει. Δε σε καταλαβαίνω τελικά!». Μπα, δεν είμαι ο Ρέμος.

Μήπως θα ήθελες να πέσω και στα γόνατα; Εντάξει, κι οι δύο ξέρουμε ότι κανένας δε θα έκανε κάτι τέτοιο. Υπερβάλλω. Αλλά το θέμα είναι πως και να το έκανα δε θα το εκτιμούσες. Δε θα το εκτιμούσες και θα ξενέρωνες. Θα φαινόμουν απελπισμένη.

Το ξέρουμε κι οι δύο πως ο καθένας έχει τα όριά του. Δηλαδή, ενώ εσύ θα περιμένεις να τρέξω πίσω σου και να σε ερωτευτώ παράφορα, εγώ θα αποφασίσω να σε αγνοήσω πανηγυρικά. Πες μου ότι δεν το περίμενες. Μη μου παίζεις σοκαρισμένος. Έτσι, για να μην έχεις την εντύπωση ότι μπορείς να με κάνεις ό,τι θέλεις. Όσο κι αν με καίει να σου απαντήσω, θα βάλω τον εγωισμό μου μπροστά.

Αν καθυστερήσεις δέκα λεπτά, θα σε πληρώσω με το ίδιο νόμισμα και θα κάνω μισή ώρα να σου απαντήσω. Μπορεί και μέρα. Μεγάλο πράγμα ο εγωισμός στον άνθρωπο. Αν εσύ με παίζεις μία, θα σε παίξω εκατό.

Τώρα που είμαστε στις αρχές, θέλουμε κι οι δύο να παρατείνουμε τις σπίθες. Να διατηρήσουμε αυτή την έλξη. Το μυστήριο. Έτσι, καμία απ’ τις δύο μεριές δε θέλει να φανεί πολύ διαθέσιμη. Οι φίλοι μου θα συμβουλεύσουν φτύσιμο για να κολλήσεις και ο φίλοι σου θα πουν ότι σνομπάρω κι ότι πρέπει να απαντήσεις την επομένη μέρα για να μου πάρεις τον αέρα. Έτσι, θα μου ανακοινώσεις με τη σειρά σου ότι είσαι «απασχολημένος» κι έχεις πολλές δουλειές αυτήν την εβδομάδα. Και θα μου το πεις Δευτέρα πρωί. Απ’ τη Δευτέρα πρωί  έχεις κλείσει ήδη για όλη την εβδομάδα! Από τη Δευτέρα πρωί! Μα ποιος είσαι πια κι έχεις τόση ζήτηση.

Τι θα κάνω, λοιπόν; Θα σου στείλω την άλλη Δευτέρα πάλι για να μάθω αν ξεμπέρδεψες. Αν οι μετοχές στην επιχείρησή σου ανέβηκαν ή όχι. Εκτός αν βρεις κανένα κενό μέσα στην εβδομάδα και για μένα. Να σου ξαναστείλω μετά από τέτοια ανακοίνωση δεν πρόκειται. Μη σε ενοχλούμε κιόλας. Και έτσι ξεκινάει ο διαγωνισμός μεταξύ μας. Γιατί; Γιατί θέλω εσύ να με κυνηγήσεις κι όχι το αντίστροφο. Να επιμείνεις για μένα. Και να κάτσεις να περιμένεις και δέκα και δεκαπέντε και μία ώρα για ένα μήνυμά μου. Δε θα λες μόνο εσύ, αγάπη μου, ότι είσαι απασχολημένος.

Αν σου απαντούσα κατευθείαν στα μηνύματα θα ξενέρωνες; Ίσως… Αν εσύ μου απαντούσες κατευθείαν ίσως να ξενέρωνα κι εγώ. Φοβάμαι, λοιπόν, ότι θα ξενέρωνες από την αρχή και θα φαινόμουν πολύ διαθέσιμη. Θα σε είχα μετά να υπερηφανεύεσαι στους φίλους σου για το πόσο εύκολα με έριξες, αν τελικά αποδειχτεί ότι αναζητούσες μόνο ένα παιχνίδι. Αν ήθελες μόνο παιχνίδι θα έβγαινα τελείως χαμένη. Δε θα καταλάβαινες ότι με τη θέλησή μου, ήθελα να είμαι πολύ διαθέσιμη, αλλά μόνο για σένα.

Γι’ αυτό κι όταν το τηλέφωνο δονείται και βλέπω μήνυμά σου, το αφήνω εκεί. Να είναι σε μια κατάσταση παράδοσης. Μέχρι να καταλάβω τι θέλεις από μένα. Κι εσύ να κάθεσαι και να περιμένεις πότε το «παραδόθηκε» θα γίνει «διαβάστηκε». Όπως μου έκανες κι εσύ, άλλωστε. Μεγάλη προδότρια η νέα τεχνολογία σήμερα, αλλά δεν πειράζει. Θα αρκεστώ, λοιπόν, με το να διαβάσω τις πρώτες σειρές απ’ το μήνυμά σου κι εσύ θα αρκεστείς με την απορία τι θα σου απαντήσω. Θα σε αφήσω με την αγωνία.

Θα ήθελα, λοιπόν, να σου απαντήσω κατευθείαν. Να κάνουμε μία κανονική συζήτηση κι όχι με διαλείμματα. Αφού σε θέλω και με θέλεις. Γιατί τυραννιόμαστε; Καλό το ψήσιμο, αλλά με μέτρο, αλλιώς θα καούμε κι οι δύο. Κάποιος απ’ τους δύο μας θα ξενερώσει και θα τελειώσει αυτό που θα μπορούσαμε να έχουμε, πριν καν αρχίσει.

Αν σου στείλω δυο-τρία μηνύματα και δεν απαντήσεις, θα ξενερώσω. Θα το εκλάβω ως αδιαφορία κι απλά θα πάω παρακάτω. Το ίδιο ισχύει και για σένα. Είναι θέμα χρόνου κάποιος απ’ τους δυο μας να βαρεθεί να ανέχεται αυτή την «ανωτερότητα» του άλλου. Αυτό το «παίζω δύσκολος για να έχω πέραση» παιχνίδι.

Κανείς απ’ τους δυο μας δε θέλω να μένει στο περίμενε. Πρέπει να δείξουμε κι οι δύο ενδιαφέρον απ’ την αρχή. Οι προθέσεις να είναι ξεκάθαρες. Η λίγη καθυστέρηση επιβάλλεται, δε λέω. Έτσι ένα-δύο λεπτά για να εντείνει το μυστήριο στο παιχνίδι. Κανείς απ’ τους δυο μας να μη φανεί διαθέσιμος, αλλά μόνο στην αρχή του φλερτ και στην αρχή της συζήτησης. Δε γίνεται, ενώ μιλάμε, να περιμένω κάθε φορά δέκα λεπτά για κάθε σου απάντηση. Αυτό είναι περισσότερο αγένεια παρά τεχνική φλερτ.

Είναι ξεκάθαρο, λοιπόν, πως αν αυτό το παιχνίδι θέλουμε να εξελιχθεί σε κάτι πιο σοβαρό, ο διαγωνισμός πρέπει να σταματήσει. Τα μηνύματά μας να εξελιχθούν σε κανονική συνομιλία. Να υπάρχει ουσιαστική επικοινωνία μεταξύ μας. Αν, όμως, δε ζητάμε τα ίδια, ας αφήσουμε τα πράγματα έτσι. Ας είναι ένα χαλαρό φλερτ πού και πού.

Ένα εφήμερο παιχνίδι. Να βλέπω το μήνυμά σου λοιπόν και να το αφήνω σε κατάσταση «Παραδόθηκε» κι εσύ να περιμένεις πότε θα γίνει «Διαβάστηκε». Το ίδιο, βέβαια, θα μου κάνεις κι εσύ. Μέχρι κάποιος απ’ τους δύο να βαρεθεί και να εγκαταλείψει. Να βαρεθεί αυτή την ανούσια επικοινωνία. Να θελήσει να ξεκινήσει νέο παιχνίδι με νέους παίχτες.