Έχεις τα κότσια να διεκδικήσεις τη θέση σου σ' αυτόν τον κόσμο;

Θέλει ψυχή και θάρρος για να διεκδικήσεις μια θέση σε αυτόν τον κόσμο. Κι ενώ θέλει αγώνα για τη θέση που η κοινωνία σου επιβάλλει, για να μπεις στα καλούπια που κατασκεύασε για σένα, πρέπει να δώσεις μάχη για τη θέση που θεωρείς εσύ ότι αρμόζει σε εσένα. Αυτή που θα σε κάνει να νιώθεις ικανοποιημένος βαθιά μέσα σου. Να ζεις την κάθε μέρα και να μην περιμένεις το Σαββατοκύριακο.

Επιβάλλεται να ξέρεις να μάχεσαι. Να βλέπεις τις δυσκολίες ως πρόκληση κι όχι ως λόγους για να τα παρατήσεις. Η κοινωνία δε σου οφείλει τίποτα κι ούτε πρόκειται να σου χαριστεί. Αν επιδείξεις αδυναμία θα σε ισοπεδώσει. Αν κάνεις λάθος θα σε κατακρίνει σκληρά. Αν αποτύχεις θα σε περιθωριοποιήσει. Ακόμα κι αν επιτύχεις θα βρει τρόπο να σε μειώσει. Θα σε αιφνιδιάσει εκεί που δεν το περιμένεις. Αν πιστεύεις ότι η κατάσταση δεν μπορεί να χειροτερέψει θα βρει έναν τρόπο να σε αποδείξει λάθος.

Εκεί καλείσαι να επιδείξεις θάρρος και να δημιουργήσεις εσύ τις κατάλληλες συνθήκες για να αποδείξεις την αξία σου. Η γκρίνια δε θα σε ωφελήσει.  Όσο αντίξοες κι αν είναι οι συνθήκες, αν θέλεις πραγματικά να πετύχεις θα βρεις τον τρόπο.  Θα χρειαστεί να ρισκάρεις. Θα χρειαστεί να πέσεις κάτω. Κάθε χτύπημα θα σε κάνει, όμως, δυνατότερο, σοφότερο και πιο αποφασισμένο.

Θέλει κότσια, όμως, να βλέπεις τις αποτυχίες ως μαθήματα ζωής κι ως δοκιμασίες για το πόσο το θέλεις. Θέλει κότσια για να αντιμετωπίσεις την κριτική. Αυτή που θα προσπαθήσει να σε πάει στον πάτο. Να αφήνεις εύκολα πίσω τα λάθη του παρελθόντος και να μην κατακρίνεις σκληρά τον εαυτό σου γι’ αυτά. Απλά να μαθαίνεις και να προχωράς. Να έχεις πίστη στον εαυτό σου ότι είναι απλά θέμα χρόνου να τα καταφέρεις, χωρίς να έχεις κανένα θετικό σημάδι. Γι’ αυτό και το κίνητρο σε ό,τι κι αν κάνεις πρέπει να έρχεται από μέσα σου. Αν στηρίζεσαι στα λόγια αγάπης άλλων, εύκολα θα τα παρατήσεις. Με την πρώτη αποτυχία θα μετατραπούν σε «Στα ‘λεγα εγώ», «Είναι χαζό αυτό που σκέφτηκες», «Απλά χάνεις τον χρόνο σου».

Αυτές οι εκφράσεις τότε θα εντείνουν ακόμα περισσότερο τον φόβο και την αμφιβολία μέσα σου. Πάντα θα σε συνοδεύουν, γι’ αυτό και χρειάζεται θάρρος να ζεις με αυτές. Σε κάθε προσπάθεια. Μην τα κατακρίνεις αυτά τα συναισθήματα. Προσπαθούν να σε προστατέψουν. Όπως και το άγχος∙ φόβος για πράγματα που πιθανόν να συμβούν. Ο άνθρωπος δε νικιέται, αυτοκαταστρέφεται -γι’ αυτό κι η μεγαλύτερη μάχη, η σκληρότερη, εκεί που θα βρούμε τη μεγαλύτερη αντίσταση, είναι αυτή που θα δώσουμε με τις ίδιες μας τις σκέψεις. Άλλωστε, αυτές καθορίζουν και τις πράξεις μας.

Για να διεκδικήσεις, όμως, τη θέση σου πρέπει να κάνεις το πρώτο βήμα. Μπορείς, λοιπόν, να κάνεις το πρώτο βήμα; Εκεί πρέπει να επιδείξεις την περισσότερη πυγμή. Έχεις μια λευκή κόλλα μπροστά σου και καλείσαι να γράψεις τη δική σου ιστορία, όταν δεν έχεις ιδέα πώς να την ξεκινήσεις. Με τους δικούς σου χαρακτήρες. Χωρίς υποδείξεις και βοήθεια από άλλους. Αλλά κολλάς. Φοβάσαι ότι δε θα είναι αρκετά καλή.

«Όχι, δε θα το κάνω σήμερα. Είμαι πολύ κουρασμένος». «Δε νιώθω έτοιμος, θα το κάνω αύριο». «Μήπως αυτό που σκέφτηκα είναι βλακεία;». Και την αφήνεις, έτσι, κενή. Έτσι, μένουμε με ιδέες που δεν υλοποιούμε ποτέ, γιατί φοβόμαστε. Φοβόμαστε ότι θα γεμίσουμε εκείνη τη λευκή κόλλα κι ο κόπος θα είναι μάταιος. Επιλέγουμε απλά να διαβάζουμε ιστορίες  άλλων γιατί πιστεύουμε ότι δεν είμαστε αρκετά καλοί να γράψουμε τη δική μας.

Για να γράψεις, όμως, τη δική σου ιστορία πρέπει να είσαι διατεθειμένος να βιώσεις τη μοναξιά. Ίσως ο δρόμος για την κορυφή να είναι μοναχικός, αλλά σίγουρα απαιτεί να έχεις την αυτοπεποίθηση να σταθείς έξω απ’ το πλήθος. Ακόμα και να διαφωνήσεις μαζί του για τα πιστεύω και τα θέλω σου. Ξέρεις τι θέση σου αξίζει και τη διεκδικείς.

Αρχικά, ίσως να μην εγκρίνουν τη συμπεριφορά σου. Είναι, όμως, θέμα χρόνου να σε παραδεχτούν. Θα θελήσουν ίσως κάποιοι να σε ακολουθήσουν γιατί θα δουν τη διαφορά πάνω σου όταν ζεις με βάση τις δικές σου αξίες κι επιθυμίες. Μην τους κατακρίνεις, λοιπόν ακόμα κι αν σε προσπαθούν να σε αποθαρρύνουν. Οι λόγοι που θα πουν σε εσένα να μην προσπαθήσεις είναι οι ίδιοι που λένε στον εαυτό τους προκειμένου να μην αναλάβουν δράση.

Μπορεί, επομένως να χρειαστεί να απομακρυνθείς από κάποια άτομα, ακόμα κι αν αυτό σε πονέσει. Εύκολο στη θεωρία, δύσκολο στην πράξη. Έχεις, όμως, ήδη τις δικές σου αμφιβολίες. Δε χρειάζεσαι κι άλλα άτομα να σου επιβάλλουν τις δικές τους. Θέσε τα όριά σου και τήρησέ τα.  Μην τα ανέχεσαι όλα γιατί δεν αξίζει να σπαταλάς άδικα την υπομονή σου. Αν σε φθείρει, φύγε. Δεν είναι δειλία. Σεβασμός, εκτίμηση και πίστη στον εαυτό σου είναι.

Στο παιχνίδι της ζωής, λοιπόν, θέλει θάρρος για να αγωνιστείς. Αλλιώς συμβιβάζεσαι με το να μένεις απλός θεατής. Πρέπει να είσαι διατεθειμένος να ρισκάρεις, να πονέσεις, να αποτύχεις κι όχι μόνο μία φορά. Να μείνεις μόνος, να διαφωνήσεις για τα πιστεύω σου, να ενεργείς ακόμα κι αν φοβάσαι.

Θυμήσου, δεν είναι εύκολο να διεκδικείς μια θέση σε αυτόν τον κόσμο. Κι αν ήταν εύκολο θα το είχαν πετύχει όλοι και τότε θα έχανε την αξία του.