Ο καφές με τον κολλητό τραβάει τουλάχιστον κάνα τρίωρο

Τι είναι αυτό που διαχωρίζει τον καφέ με ένα φίλο ή με έναν απλό γνωστό απ’ τον καφέ με έναν κολλητό; Το τι θα πιείτε; Όχι. Το μέρος που θα πάτε; Μπα. Η διάρκεια; Ναι! Γιατί ο καφές με τον κολλητό διαρκεί τουλάχιστον τρεις ώρες κι αυτό είναι νόμος.

Με ένα γνωστό θα ρωτήσεις για τη ζωή του και θα σου πει τα ήδη γνωστά, αυτά που λένε όλοι. «Να, μωρέ, πολλή δουλειά. Δεν έχω χρόνο για τίποτα». Λιτά, λακωνικά και περιεκτικά. Βασικά θα σου πει τα ίδια που θα έλεγε και στη θεία του αν τον έπαιρνε τηλέφωνο. Τόσο ενδιαφέρον θα είχε η κουβέντα ανάμεσά σας. Άντε, να αναλύσετε και καμία είδηση της επικαιρότητας. Θα πείτε και κανένα κουτσομπολιό, κάτι ασφαλές φυσικά για να μην μπλέξετε με παρεξηγήσεις. Κουβέντες επιφανειακές και γενικόλογες, που να μην εκθέτουν, δε θα σου ανοιχτεί ιδιαίτερα, ίσως και καθόλου κι εννοείται ότι σοβαροί προβληματισμοί δε θα πέσουν στο τραπέζι. Με άλλα λόγια, δε θα σου πει τίποτα απ’ αυτά που να τον αφήνουν άυπνο τα βράδια.

Ενώ ο καφές με τον κολλητό διαφέρει, έχει ποικιλία κι ειλικρίνεια. Θα ξεκινήσετε με όσα σας απασχολούν. Θα συζητήσετε τα πάντα, θα αναλύσετε κάθε κομμάτι ανησυχίας σας. Κάθε λεπτομέρεια για τη σχέση σας, για τη δουλειά σας, για τους γονείς σας, για το μέλλον σας. Θα χλευάσετε καταστάσεις, θα προβληματιστείτε, θα γελάσετε, θα κλάψετε. Ακόμα κι αν έχετε να μιλήσετε καιρό, το δέσιμο κι η οικειότητα θα παραμένουν εκεί. Ακόμα κι αν πια δε συναντιέστε κάθε βδομάδα αλλά μία φορά το μήνα τίποτα δεν αλλάζει ανάμεσά σας, ό,τι κι αν γίνει. Όση δουλειά κι αν πέσει, όσες υποχρεώσεις κι αν σας παιδεύουν.

Θα μιλήσετε για ό,τι σας αγχώνει. Για καταστάσεις που δεν ξέρετε πώς να διαχειριστείτε. Για νύχτες αϋπνίας, για εξουθενωτικές μέρες, για τοξικούς ανθρώπους κι απαιτητικά αφεντικά. Θα ζητήσετε συμβουλές, θα αλληλοπαρηγορηθείτε. Μετά θα πιάσετε πιο χαλαρή κουβέντα. Θα μιλήσετε για κοινούς φίλους σας και τι γίνεται στη ζωή τους. Θα αναλύσετε καταστάσεις που έχουν βιώσει, θα προβληματιστείτε ξανά.

Ύστερα θα πιάσετε χαζά κουτσομπολιά, θα μιλήσετε για μόδα κι αγορές. Αφού αναλύσετε και τα χαλαρά θα πιάσετε πάλι τα σοβαρά. Γιατί αν κάτι χαρακτηρίζει την κουβέντα των κολλητών αυτό είναι οι εναλλαγές. Ίσως πείτε για το μέλλον σας. Ίσως πείτε για τις φιλοδοξίες σας. Ίσως προβληματιστείτε γενικότερα για τις ανθρώπινες σχέσεις σήμερα. Μπορεί να αναλύσετε το κυπριακό. Μπορεί να αναλύσετε το πώς έχει αλλάξει το φλερτ στις μέρες μας. Μπορεί απλά να αναλύσετε πάλι το πώς ο Μάκης προσέγγισε τη Μαίρη και τι ωραίο και ταιριαστό ζευγάρι έγιναν στην πορεία.

Γιατί αυτή είναι η ουσία του καφέ με τον κολλητό. Να μιλάς συνέχεια και για τα πάντα, αλλά και διαρκώς να έχεις κάτι νέο να πεις. Ο κοινός χρόνος να μην είναι βαριεστημένος και κενός. Ο διάλογος να δίνει και να παίρνει, άλλοτε σοβαρός, άλλοτε χαλαρός, άλλοτε λαϊκός κι απλοϊκός κι άλλοτε πιο ψυχολογικοαναλυτκός. Ανάλογα τα κέφια. Κι εννοείται πως ούτε τρεις ώρες δεν είναι αρκετές, γιατί με τον κολλητό νιώθεις άνετα να μιλήσεις για τα πάντα. Δεν κάθεστε απλά να κοιτιέστε μόνο και μόνο για να καλύψετε τη μοναξιά σας, δε βρίσκετε από κοινωνική υποχρέωση.

Κανονίζετε καφέ επειδή έχετε ανάγκη τη συντροφιά και τη γνώμη του άλλου, όχι απλά για να διατηρήσετε μια επαφή. Γι’ αυτό κι όσες ώρες κι αν μιλάτε, πάντα βρίσκετε ένα θέμα επιπλέον να κουβεντιάσετε. Η άποψη του κολλητού θα σε προβληματίσει ή μπορεί απλώς να σε διασκεδάσει. Όπως κι αν έχει το δέσιμο είναι τέτοιο που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον.

Κι όταν τελειώσει ο καφές κι είναι πια ώρα να πάτε σπίτια σας απλά ανυπομονείτε για την επόμενη συνάντηση, γιατί σίγουρα θα΄χετε αφήσει μισοτελειωμένες συζητήσεις που επιβάλλεται να συνεχιστούν.