Μην μπαίνετε σε σχέσεις απλώς για να περνάτε ωραία

Άνθρωποι που θέλησαν να ξεπεράσουν τον χωρισμό τους με κάτι καινούριο, άνθρωποι που φοβήθηκαν να δοκιμάσουν τις δεσμεύσεις καιρό τώρα και πήραν απόφαση πως δεν αντέχουν άλλο αυτήν τη μοναξιά, αυτοί που από ανασφάλεια δεν μπόρεσαν ποτέ να μείνουν μόνοι, αυτοί που βρήκαν ένα καλό παιδί κι αυτοί που περνούσαν απλά καλά κι είπαν γιατί όχι. Κι είναι και κάποιοι άλλοι λίγοι, που αγάπησαν με πάθος που ερωτεύτηκαν στα πρώτα βλέμματα, που όταν τους ρωτήσεις γιατί είστε μαζί, θα σου αραδιάσουν χίλιους λόγους στη σειρά.

Η πρώτη κατηγορία είναι η κλασική εικονογραφημένη «μονός χωρισμένος ψάχνει». Πληγώθηκε, έκλαψε για μια-δυο μέρες, μια βδομάδα, άντε να τις κάνω δυο. Γιατί τόσο κρατάει σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν είναι παραπάνω. Συνηθισμένος λοιπόν σε αυτή τη δέσμευση που τόσο σιχαινόταν μέχρι πριν, έσπευσε κατευθείαν να κάνει την επόμενή του σχέση με τον πρώτο άνθρωπο που βρέθηκε στο διάβα του ή ακόμα καλύτερα με αυτόν τον πρώην που έχει χρόνια κόλλημα μαζί του και ξέρει ότι εκεί τουλάχιστον θα βρει την αγάπη και θαλπωρή που τόσο απεγνωσμένα ψάχνει -αχ καημένοι πρώην. Αν τον ρωτήσεις γιατί, η απάντηση είναι εντάξει μωρέ, τουλάχιστον περνάμε καλά.

Η δεύτερη κατηγορία είναι αυτοί που για χρονιά δεν έκαναν σχέσεις, γιατί δεν είχε βρεθεί ο κατάλληλος άνθρωπος. Ελεύθερα πνεύματα που στην πραγματικότητα αγαπούσαν την μοναχικότητά τους. Μέχρι που μια μέρα σαν να έπεσε ένα τεράστιο βάρος πάνω του -θες οι φίλοι του που είναι πάντα ζευγαρωμένοι, θες η κοινωνία που μεταδίδει συνεχώς αυτά τα στερεότυπα ότι είσαι ευτυχισμένος μόνο όταν είσαι σε σχέση. Κι αποφάσισε ότι πρέπει να κάνει σχέση εδώ και τώρα. Γιατί κι αυτός ο έρμος κάτι πρέπει να έχει να εξιστορεί στη ζωή του. Μόνο που τελικά ακόμα κι αυτός μάλλον από φόβο μη μείνει μόνος, πήρε αγκαζέ τον πρώτο άνθρωπο που βρήκε μπροστά του κι έμεινε μαζί του. Το φιλοσόφησε λέει και κατέληξε ότι ντάξει μωρέ, τι είναι οι σχέσεις,  δυο άνθρωποι που περνάνε καλά. Όλα τα άλλα μόνο στις ταινίες υπάρχουν.

Και μπαίνουμε αισίως, στην τρίτη κατηγορία, αυτή των ανθρώπων που κάνουν σχέση γιατί απλά έτυχε να περνάν καλά. Είναι αυτοί που δεν κατάφεραν ποτέ τους να μείνουν μόνοι, αυτοί που από ανασφάλεια κάνουν τη μια σχέση πίσω απ’ την άλλη, οι γνωστοί σχεσάκηδες. Και μη μου πείτε ότι μπορείς να ερωτευτείς τόσο γρήγορα και τόσες πολλές φορές συνεχόμενα. Δυστυχώς στις περιπτώσεις αυτές δεν υπάρχει κρίση, η φάση είναι «φέρτε μου ό,τι υπάρχει λεύτερο τώρα». Συνήθως είναι οι ίδιοι που εξυμνούν τη μεγάλη τους αγάπη στα social media, αλλά κι όπου αλλού μπορούν, άσχετα που σε ένα τρίμηνο μαξ, θα έχουν χωρίσει.

Είναι οι χειρότεροι των χειρότερων γιατί αμαυρώνουν και τις τελευταίες στάλες έρωτα μετατρέποντάς τες σε ανούσια φλερτ, σχέσεις χωρίς ουσία. Είναι ο ορισμός του «περνάμε καλά κι αυτό βγαίνει προς τα έξω». Αλλά μόνο προς τα έξω βγαίνει τελικά γιατί μέσα υπάρχει πλήξη, βαρεμάρα κι ανυπόφορη μιζέρια.

Σχεδόν με φέρνει σε αμηχανία η σκέψη ότι υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν σχέσεις γιατί άπλα έτυχε να βρουν κάποιον που περνάνε καλά, χωρίς κανένα παραπάνω συναίσθημα. Θέλω να πω ότι είναι πολύ όμορφο να περνάς ευχάριστα τον χρόνο σου με κάποιον, αλλά δεν υπάρχει λόγος να κάνεις σχέση μαζί του, μπορείτε αντ’ αυτού να βγείτε για ένα ποτό, βρε αδερφέ και πού ξέρεις, μπορεί να σου βγει και κάτι παραπάνω, μπορεί όμως κι όχι.

Ξέρεις είναι όμορφη κι αυτή η περίοδος της μοναχικότητας, τα βρίσκεις με τον εαυτό σου κι έχεις τον χρόνο που θέλεις για να φτιάξεις το μέσα σου, όπως πάντα ονειρευόσουν χωρίς παρεμβάσεις. Οι αλλεπάλληλες σχέσεις χωρίς ουσία αποπροσανατολίζουν τον άνθρωπο. Είναι κρίμα να εκφυλίζουμε τον ερωτά για ανόητες ανασφάλειες.