Δεν ξέρω αν το κάνετε κι εσείς ή αν συμβαίνει μόνο σε μένα, πάντως κάθε χρόνο, λίγο πριν την Πρωτοχρονιά κάνω λάθη αμαρτίες, παραστρατήματα χωρίς τύψεις. Δεν ξέρω γιατί, αλλά είναι λες κι η πρώτη μέρα του χρόνου είναι η άφεση των αμαρτιών μου. Ότι δηλαδή ο παλιός ο χρόνος -ή αυτός ο παλιοχρόνος καλύτερα- θα παραγράψει όλα μου τα λάθη.
Ναι, την έχουμε πολλοί αυτήν την πεποίθηση τελικά, ότι να, την πρώτη μέρα του έτους θα γίνουν θαύματα, θα πραγματοποιηθούν όνειρα εξωπραγματικά και με το μαγικό ραβδάκι του ο νέος χρόνος, χτυπώντας το δύο φορές θα αλλάξει καταστάσεις εξολοκλήρου. Και καλά κάνουμε δηλαδή και τα πιστεύουμε όλα αυτά. Γιατί αν δεν κάνεις μεγάλα όνειρα, τι νόημα έχει. Αλλά γιατί να περιοριζόμαστε και να περιμένουμε αυτή τη μία μέρα του χρόνου για να τα κάνουμε όλα αυτά. Μετράμε αντίστροφα για μήνες, μέρες, ώρες, λεπτά, δευτερόλεπτα. Γιατί δηλαδή τόση αναμονή; Γιατί να περιμένουμε την πρώτη μέρα για να χαρούμε και να αναπνεύσουμε ξανά; Γιατί να μη ζούμε την κάθε μέρα σαν να είναι η πρώτη μέρα του χρόνου;
Ξέρεις τι θα μου άρεσε; Να ξυπνάς κάθε πρωί και να βάζεις στόχους, μικρούς και μεγάλους. Τα βράδια σου, να γλεντάς όπως θα γλεντούσες για να υποδεχτείς το νέο έτος. Και για όλα αυτά τα όνειρα που σκέφτηκες πως θέλεις να πραγματοποιήσεις εκείνη την πρώτη μέρα να προσπαθείς κάθε μέρα. Κι αυτήν την λίστα με όσα θες να κάνεις να τη φτιάχνεις κάθε μέρα, κάθε πρωί, κάθε βράδυ. Γιατί μια νέα μέρα είναι ένα καινούριο ξεκίνημα και γιατί ποτέ δεν είναι αργά.
Δεν ξέρω πότε θα διαβάσεις αυτό το κείμενο και δεν έχει και σημασία. Γιατί στόχος μου είναι να σε πείσω να ζεις την κάθε σου μέρα ξεχωριστά, όπως θα ζούσες την πρώτη μέρα του χρόνου και να κάνεις τέτοιες βαρύγδουπες δηλώσεις όπως κάνεις με τον ερχομό της νέας χρονιάς κάθε μέρα. Αν τώρα λοιπόν είσαι κάπου στη μέση της χρονιάς και δεν έχεις κάνει τίποτα από όλα αυτά που έταξες στον εαυτό σου, δεν τρέχει και τίποτα, ξεκίνα σήμερα, τώρα. Ξεκίνα λοιπόν τώρα λοιπόν όλα αυτά που θέλησες να κάνεις κι αμέλησες. Αν δηλαδή είσαι πιο ακοινώνητος κι από πατάτα, -καθόλου τυχαίο παράδειγμα, γιατί είμαι και από αυτό ανάθεμά με- κάνε την αρχή και χαιρέτησε τον γείτονα, πιάσε και κουβέντα, δεν έγινε και τίποτα. Να ξέρεις ότι όταν έχουμε μια θετική αύρα, τη δεχόμαστε και πίσω.
Λοιπόν σήμερα έχουμε δύο του μηνός και μπορείς ακόμα να ελπίζεις, να αγαπάς, να χαίρεσαι, να κάνεις όνειρα παρ’ όλο που η πρωτοχρονιά πέρασε και μπορεί και να μην την πέρασες κι όπως ήθελες. Θέλω λοιπόν να βγεις, να χορέψεις, να πας για καφέ, να βάλεις τα καλά σου, να βάλεις κι άλλους στόχους, να ονειρευτείς και να αγκαλιάσεις αυτούς που αγαπάς λιγάκι πιο σφιχτά. Για εμένα πάντα αυτή η μέρα ήταν λίγο πιο μελαγχολική -νομίζω τρέμω κι έτρεμα στην ιδέα μιας πληκτικής χρονιάς-, αλλά στο χέρι σου είναι να την κάνεις χαρούμενη.
Θέλω λοιπόν να ελπίζω ότι από σήμερα και στο εξής θα βλέπεις τον ερχομό της κάθε μέρας σαν μια γιορτή. Από εδώ και πέρα λοιπόν, όταν θα πιάσεις τον εαυτό σου να ζηλεύει για κάτι, μη μένεις απλός παρατηρητής, σήκω, πάλεψε και διεκδίκησέ το. Στόλισε λοιπόν τη ζωή σου με όμορφα γεγονότα, ξεχωριστούς ανθρώπους, επιτεύγματα κι εμπειρίες που θα έχεις να θυμάσαι και να διηγείσαι μια ζωή. Το ξεκίνημα μας το ορίζουμε εμείς κι η πρώτη μέρα του χρόνου είναι απλώς μια όμορφη μέρα ακόμα.
Συντάκτης: Νάγια
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
