Οι μυρωδιές, τα τραγούδια κι οι εσωτερικές ατάκες δένουν τους ανθρώπους

Πόσες φορές μύρισες τη μυρωδιά κάποιου στο δρόμο και γύρισες απευθείας να δεις ποιος είναι γιατί κάτι σου θύμιζε; Πόσες φορές έπεσες ψυχολογικά επειδή άκουσες ένα τραγούδι που κάποτε κάτι σήμαινε για εσένα; Πόσα inside jokes έχουν ειπωθεί κατά καιρούς στην παρέα σου που μόνο εσείς καταλαβαίνατε; Οι μυρωδιές, τα τραγούδια κι οι εσωτερικές ατάκες είναι αυτά που τελικά δένουν τους ανθρώπους, σου φέρνουν στη θύμηση όμορφες εικόνες και οι αναμνήσεις σου ζωντανεύουν για λίγο.

Όμορφες μουσικές, ήχοι, τραγούδια που μας στιγμάτισαν σε ξεχωριστές στιγμές της ζωής μας. Δεν είναι λίγοι αυτοί που θυμούνται τι ακουγόταν στο background όταν έδιναν το πρώτο τους φιλί. Για να μη μιλήσω για τα καλοκαίρια που κατά κάποιο τρόπο το καθένα κατέχει το δικό του τραγούδι και χάρη σ’ αυτό το τραγούδι θυμάσαι και τους ανθρώπους που περιτριγυριζόσουν τότε. Ή για εκείνη τη μαγική βραδιά που ήσασταν ξαπλωμένοι μαζί μέχρι που ξημέρωσε κι η λίστα που έπαιζε από πίσω, παίζει και ξαναπαίζει στο κεφάλι σου. Αδυνατείς να βάλεις ξεχωριστά τα τραγούδια σε σχέση με εκείνη τη νύχτα.

Τραγούδια που σου αφιέρωσαν, που αφιέρωσες, που τραγούδησες δυνατά με την παρέα σου, αυτά που άκουγες στην εφηβεία σου, εκείνα που συνδύασες με εκείνον τον έρωτα που είχες τότε. Μουσικές που θα σου θυμίζουν τρελές-σουρεάλ στιγμές από σκηνές της ζωής σου. Νομίζω ότι πάντα όταν θα ακούω Βουγιουκλάκη θα θυμάμαι εκείνη τη μέρα σ’ ένα ταβερνάκι κοντά στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου να τραγουδάω το Γλάρο με τις φίλες μου με συνοδεία μπουζουκιού, ενώ στη μέση χόρευαν συρτάκι μια Κινέζα και δυο Αμερικάνες.

Όσο για τις μυρωδιές, πόσοι άνθρωποι σε στιγμάτισαν με τις μυρωδιές τους. Πόσες φορές μύρισες μια κολόνια που σου θύμισε κάποιο δικό σου άτομο. Πόσες φορές παρατήρησες κάποιον εξαιτίας της μυρωδιάς του. Λένε πως οι άνθρωποι επηρεάζονται πολύ ποιον θα επιλέξουν ανάλογα με την μυρωδιά και πιστεύω πως ισχύει. Αλλά ας μην επικεντρωθούμε μόνο στα αρώματα.

Η μυρωδιά του χειμώνα που μυρίζει τζάκι και καμμένο ξύλο και κατευθείαν θυμάσαι εκείνη τη χειμερινή εξόρμηση σε εκείνο το γραφικό χωριό με την παρέα. Ή το σπιτικό φαγητό που μυρίζει σπίτι και μια κάποια θαλπωρή. Δεν είναι λίγες οι στιγμές που η μυρωδιά του αέρα σου θύμισε κάτι από διακοπές. Πόσο συχνά έχω πει «εδώ μυρίζει Χαλκιδική».

Τέλος οι εσωτερικές ατάκες μέσα στην παρέα, ανάμεσα σε φίλους κολλητούς ή και με τη σχέση σου. Ναι ναι, αυτές οι χαζές εκφράσεις που σκαλώνετε εσύ κι οι φίλοι σου για κανένα εξάμηνο και κάθε φορά που τις επαναλαμβάνετε μοιάζουν το ίδιο ξεκαρδιστικές. Όλες κρύβουν κάποια ιστορία που στην πορεία συνήθως ξεχνάς και μένει απλώς η ατάκα. Φίλοι που γνώρισες κι οι ατάκες τους σε κάνουν να μην τους ξεχνάς ποτέ, η φωνή του πρώην σου που μπορεί να την ξεχνάς σιγά-σιγά, αλλά οι ατάκες σας σου την υπενθυμίζουν, τα αστειάκια μέσα στο σόι που λένε και ξαναλένε σε κάθε νέα μάζωξη.

Δενόμαστε λοιπόν μεταξύ μας λίγο παραπάνω με μία ατάκα, τη μυρωδιά του αρώματος κάποιου, ένα τραγούδι που θυμίζει καλοκαίρι. Γι’ αυτά κι άλλα πολλά οι σχέσεις γίνονται ένα τσικ πιο δυνατές κι αυτές οι όμορφες και γλυκές αναμνήσεις δεν ξεχνιούνται ποτέ. Να έχετε λοιπόν τους δικούς σας κώδικες επικοινωνίας, γιατί τελικά αυτά είναι που μένουν.

Να αρωματίζεστε γιατί έτσι σας θυμούνται και να μην ξεχάσετε ποτέ εκείνα τα τραγούδια που τραγουδήσατε δυνατά με πόνο ή χαρά γιατί τελικά αυτές οι μικρές κι όμως τόσο μεγάλες στιγμές είναι που μας φέρνουν πιο κοντά.