Τα μικρά πράγματα μας χαρίζουν τα μεγαλύτερα χαμόγελα

Tο σημερινό άρθρο δεν εξυμνεί αγάπες κι έρωτες, ούτε μιλάει για φιλίες που χάλασαν κι άλλα τέτοια. Σήμερα θα μιλήσουμε για όλα εκείνα τα μικρά-μεγάλα που μας φτιάχνουν τη διάθεση σε καθημερινή βάση. Για τα αναμμένα αρωματικά κεριά, τον αγαπημένο σου καφέ που μοσχομυρίζει, τη θέα του ηλιοβασιλέματος και της πανσελήνου, το να διαβάζεις το βιβλίο σου ενώ έξω βρέχει, τη μυρωδιά ενός καινούργιου βιβλίου, ο χορός, αυτά τα βλέμματα που σε γεμίζουν ενέργεια για μια βδομάδα κι άλλα τέτοια πολλά.

Πόσες φορές ξυπνήσαμε κακόκεφοι κι απλώς ένας καφές ή κάποιο καλοφτιαγμένο πρωινό μας έφτιαξαν τη διάθεση. Πολλοί λένε ότι εμάς που μας αρέσουν όλα αυτά, είμαστε απλώς ένα είδος ανθρώπου που αρέσκεται να ζει στην τάξη και σε αυτό το ροζ συννεφάκι που περιέχει όλα αυτό τα ρομαντικά-γλυκανάλατα. Εγώ πάλι είμαι της άποψης ότι ο χώρος που ζεις κι όλα αυτά τα πράγματα που περικλείουν την καθημερινότητά σου, αντικατοπτρίζουν τόσο την ψυχοσύνθεση, όσο και την ψυχολογία σου.

Δε νομίζω ότι θα χαλιόταν κανείς αν αντί το πρωί να τρέχει με ένα τοστ στο χέρι, να έφτιαχνε ένα όμορφο πρωινό που θα απολάμβανε με την ησυχία του. Ή αν την ώρα που διάβαζε άκουγε κάποια απαλή μουσική. Ή ακόμα αν ανάβαμε τα κεριά μας, χωρίς να υπάρχει κάποια ιδιαίτερη περίσταση. Απλώς μας ρούφηξε η ρουτίνα κι η καθημερινότητα και δεν έχουμε κουράγιο ούτε για αυτά τα απλά.

Αγαπώ τους ανθρώπους που μυρίζουν μαλακτικό ρούχων και τα σπίτια που είναι σε τάξη. Λατρεύω τις βόλτες με μηχανή ιδιαίτερα τα πρωινά. Μου φτιάχνουν την διάθεση τα τζαζ μπαρ αν και δεν πάω συχνά. Μου αρέσει σχεδόν αρρωστημένα αυτή η μυρωδιά της «καινουργίλας» των βιβλίων που μόλις έχω αγοράσει. Λατρεύω τα πρωινά γεύματα και τους καφέδες σε ταράτσες. Τέλος έχω μια ιδιαίτερη σχέση με τη θάλασσα, μιας και είναι το μόνο μέρος που μπορώ να κάθομαι για ώρες χωρίς να το βαρεθώ.

Ξέρεις πολλές φορές χανόμαστε σε αυτήν τη χαοτική πραγματικότητα ενώ τα πράγματα είναι τελικά πολύ πιο απλά. Κάποτε ένας φίλος μου γκρίνιαζε για τη ζωή του, το άσχημο σπίτι του και την παρέα που δεν του αρκούσε. Βλέπεις αν δεν ξεκινήσεις βήμα-βήμα απ’ τα απλά, δε θα καταφέρεις να φτάσεις και στα πιο σύνθετα. Αν είναι για παράδειγμα  ο χώρος που ζεις το πρόβλημα μπορείς να κάνεις κάτι γι’ αυτό. Βλέπεις ακόμα και το να βάλεις ένα καινούργιο τραπεζομάντιλο στο τραπέζι που αντικρίζεις κάθε μέρα, δε φαντάζεσαι πόσο μπορεί να σου αλλάξει τη διάθεση.

Επειδή λοιπόν κι αυτό το όμορφο τριήμερο έφτασε στο τέλος του μη γίνεσαι μελαγχολικός και μουρτζούφλης. Πάρε χαρτί και μολύβι και σχεδίασε όλα αυτά τα όμορφα πράγματα που θα ήθελες να κάνεις  τις επόμενες μέρες -εμένα πάντα με βοηθάει αυτό. Κανόνισε έναν καφέ με φίλους ή μια όμορφη Κυριακάτικη εκδρομή ή ακόμα και μια έξοδο σε εκείνο το μπαράκι που λες τόσο καιρό ότι θέλεις να πας. Κι αύριο το πρωί που θα ξυπνήσεις, βάλε το αγαπημένο σου τραγούδι να παίζει καθώς ετοιμάζεσαι και πάρε τον αγαπημένο σου καφέ απ’ το δρόμο.

Βλέπεις δεν ήθελα να μιλήσω για ταξίδια που σε πολλούς μπορεί να μοιάζουν σχέδια μεγαλεπήβολα (αν και στις μέρες μας δεν είναι, μην τρελαθούμε) αλλά για όλα εκείνα τα μικρά που τελικά όμως είναι αρκετά μεγάλα για να σου φτιάξουν τη διάθεση. Θα μπορούσα να γράφω τόσα και άλλα τόσα, απλώς πιστεύω ότι για τον καθένα είναι διαφορετικά. Ψάξε λοιπόν να βρεις εκείνα τα δικά σου αγαπημένα και χρωμάτισε τη ζωή σου με μερικές ακόμα πινελιές.